بریده‌هایی از کتاب اشتیاق اطلسی‌ها

بازآی ای طبیب روان‌های بی‌قرار برخستگان غمزده لطف تو مرهم است

تو رهایی، نوید سحرگاه عیدی من تو را ای نسیم سحر! می‌شناسم

دگر تحمّل درد فراق ممکن نیست کجاست مرهم این زخم، زخم کاری ما؟

نگاه منتظر ما که سخت مظلومیم به آسمان مانده؛ هان! بیا به یاری ما

چقدر طول کشیده‌ست بی‌قراری ما!

آری! تمام خاک را گشتم به دنبال صدای تو اما زمین -پژواک سرد آسمان- بر من دری نگشود

یادگار حیدر کرّار صحرای غم گرفتۀ ما را بهار نیست با این دل شکستۀ ما غمگسار نیست در کوچۀ باغ دیدۀ ما آنچه دیده‌اید جز خاکدان محنت گرد و غبار نیست آن ماهتاب شهر تماشای من کجاست؟ این شهر بی‌کرانه ولی شهریار نیست ای یادگار حیدر کرّار ما بیا ما را بجز نگاه تو در انتظار نیست عباس ایزدپناه

بازآ که ملک جان ز فروغ تو خرّم است ای ماه من که روی تو خورشید عالم است بازآ که از فراق تو ای مهر جان فروز صبح زمانه تیره‌تر از شام ماتم است