بریده‌هایی از کتاب اشتیاق اطلسی‌ها

چه کردی، انتظار، ای انتظار لاله گون، با من؟ که اینسان همسفر شد جای دل یک لُجّه خون بامن

این انتظار ... چشم گریز جادّه به پایان نمی‌رسد دستم به دست‌های تو آسان نمی‌رسد اینجا کجاست؛ تیره‌ترین چهرۀ زمین اینجا که هیچ تشنه به باران نمی‌رسد آقا! کدام جمعه دلت سبز می‌شود خون شد دلم ز درد و به درمان نمی‌رسد احساس می‌کنم که تب اوج در من است این انتظار تلخ به پایان نمی‌رسد پر می‌زنم به سمت صمیمی‌ترین عروج دستم چرا به دست شهیدان نمی‌رسد قربانعلی عالی‌زاده

آتش گرفتم از تب عشق تو، سوختم ای کرده سوز هجر تو خاکسترم بیا

گر از دیار یار ما عبور می‌کنی پرسشی نما بگو که: ای بهار کی ظهور می‌کنی؟

حال و روز من بد است، خسته‌ام از این زمین

کجا دست نجاتی هست جز دست پناه تو؟

تو اینجا بامنی امّا نگاهم سخت نابیناست

کجاست مرهم این زخم، زخم کاری ما؟

یک عمر میزبان غمت بوده‌ام، تو هم یک شب به میهمانی چشم ترم بیا

کجایی ای ستون آسمان‌ها تکیه‌گاه تو زمین و عرش و فرش و کهکشان‌ها خاک راه تو