بریده‌هایی از کتاب نیمه تاریک جویندگان نور

به کسی که به شما آسیب رسانده است فکر کنید، ببینید به چه ویژگی‌هایی در او متصل هستید.

"چیزی که در برابر آن مقاومت می‌کنی، بیشتر سماجت می‌کند."

فهمیدم با بروز دادن صحیح و معقول خشم خود می‌توان جلوی انفجارهای غیرقابل کنترل خود را گرفت.

ضرب‌المثلی قدیمی می‌گوید: "همه چیز در جهان یا رشد می‌کند یا می‌میرد."

اگر لنزهای خود را از "من در جهان هستم" به "من خود جهان هستم" تغییر دهید خواهید فهمید نه‌تنها اشکالی ندارد همه صفات را در خود داشته باشید بلکه ضروری است.

هدف از آفرینش ما این است که کل جهان را درون خود داشته باشیم و بخشی از وظیفه بشر آن است که هر آن چه را در خود دارد عاشقانه دوست بدارد.

وقتی ما تلاش می‌کنیم چیزی نباشیم انرژی درونی خود را تخلیه می‌کنیم.

ما باید اتصالات خود را از دیگران قطع کنیم آن‌ها را پس بگیریم و به خود باز گردانیم.

هیچ حرکتی در این جهان تصادفی نیست و هر انسانی انعکاسی از شماست پس هر چه می‌گویید به خودتان می‌گویید.

تعریف اولیه او از سایه ساده بود: "سایه همان شخصی است که ترجیح می‌دهید نباشید."