بریده‌هایی از کتاب مغزی که خود را تغییر می‌دهد

پورنوگرافی با ارائه‌ی تصاویر سکسی بی‌پایان باعث بیش‌ازحد فعال شدن سیستم اشتیاق می‌شود. تصاویر پورنو در مغز افرادی که به تماشای آن‌ها می‌پردازند برحسب تصاویر و فیلم‌هایی که دیده‌اند، نقشه‌های جدید مغزی به‌وجود می‌آورند. چون بر مغز قاعده‌ی از «هرچه که داری استفاده کن یا آن‌را از دست می‌دهی» حاکم است، هنگام به‌وجود آمدن نقشه‌های جدید، مغز این افراد تمایل دارد که این نقشه‌ها را فعال کند. درست مانند ماهیچه‌ها که پس از یک‌روز پشت میز نشستن بی‌قرار انجام حرکات نرمشی هستند، به همین ترتیب هم احساسات مشتاق‌اند تا تحریک شوند.

میزان هیجانی که از دیدن تصاویر پورنو به‌وجود می‌آید، بیشتر از ارضاء جنسی است. علت این است که ما دارای دو سیستم مجزای لذت در مغزمان هستیم

میزان هیجانی که از دیدن تصاویر پورنو به‌وجود می‌آید، بیشتر از ارضاء جنسی است.

یک معتاد نسبت به ماده‌ی مخدر احساس ولع می‌کند، زیرا مغز پلاستیک او نسبت به آن ماده‌ی مخدر و یا تجربه‌ی استفاده از آن حساس شده است. حساس‌شدگی احساسی متفاوت از مقاوم شدن است. هنگامی‌که مقاومت در وجود معتاد شکل می‌گیرد او نیاز به مصرف بیشتر و بیشتر مواد یا دیدن فیلم‌های پورنو دارد تا احساس لذت کند، هنگامی‌که حساس‌شدگی در مغز او شکل می‌گیرد به آن ماده‌ی افیونی کمتر و کمتر نیاز دارد تا آن‌را با شدت بیشتری بخواهد؛ بنابراین حساس‌شدگی باعث افزایش ولع می‌شود؛ اما لزوماً به معنای دوست داشتن آن چیز نیست. استفاده از یک ماده‌ی افیونی و یا انجام یک فعالیت، باعث انباشته شدن دلتافاس و درنهایت باعث بروز حساس‌شدگی می‌شود.

وعده‌ی عوامل دست‌اندرکار پورنوگرافی، ارائه‌ی لذتی سالم و به‌دوراز تنش‌های جنسی است، اما چیزی که آن‌ها در اغلب موارد ارائه می‌کنند اعتیاد، ایجاد مقاومت در بدن و دست آخر کاهش لذت است. تناقض در این است که مردانی که من با آن‌ها کار می‌کردم در عین این‌که برای دیدن فیلم‌های پورنو ولع داشتند، آن‌را دوست نداشتند.

وعده‌ی عوامل دست‌اندرکار پورنوگرافی، ارائه‌ی لذتی سالم و به‌دوراز تنش‌های جنسی است، اما چیزی که آن‌ها در اغلب موارد ارائه می‌کنند اعتیاد، ایجاد مقاومت در بدن و دست آخر کاهش لذت است. تناقض در این است که مردانی که من با آن‌ها کار می‌کردم در عین این‌که برای دیدن فیلم‌های پورنو ولع داشتند، آن‌را دوست نداشتند.

وعده‌ی عوامل دست‌اندرکار پورنوگرافی، ارائه‌ی لذتی سالم و به‌دوراز تنش‌های جنسی است، اما چیزی که آن‌ها در اغلب موارد ارائه می‌کنند اعتیاد، ایجاد مقاومت در بدن و دست آخر کاهش لذت است. تناقض در این است که مردانی که من با آن‌ها کار می‌کردم در عین این‌که برای دیدن فیلم‌های پورنو ولع داشتند، آن‌را دوست نداشتند.

اریک نستلر از دانشگاه تگزاس نشان داده که چگونه اعتیاد باعث ایجاد تغییرات دائم در مغز حیوانات می‌شود. استفاده‌ی فقط یک دُز از بسیاری از مواد افیونی، باعث به‌وجود آمدن پروتئینی به نام دلتا فاس‌بی در مغز می‌شود. این پروتئین در نورون‌ها ذخیره می‌شود. هربار که ماده‌ی اعتیادآور مورد استفاده قرار می‌گیرد، میزان بیشتری از این پروتئین در نورون‌ها جمع می‌شود تا این‌که یک تغییر وضعیت ژنتیکی را رقم می‌زند، به این‌صورت که بر روشن یا خاموش شدن ژن‌ها تأثیر می‌گذارد. چنین تغییر ژنتیکی باعث بروز تغییراتی می‌شود که حتی مدت‌ها بعد از ترک مواد ادامه پیدا می‌کند، باعث ضایعات غیرقابل برگشتی به سیستم دوپامین مغز شده و حیوان را برای اعتیاد بسیار مستعدتر می‌کند. اعتیاد به چیزهایی غیر از مواد افیونی مانند دویدن و نوشیدن مایعات شیرین (دارای ساکروز) هم باعث جمع شدن دلتافاس و همان تغییرات پایدار در سیستم دوپامین می‌شود.

دوپامین در ایجاد تغییرات پلاستیک در مغز نیز دست دارد.

مواد مخدر به‌صورت کاذب سیستم دوپامین مغز را فعال می‌کند و به ما همان احساس لذت و شادی را می‌دهد، بدون این‌که برای این احساس کار مهمی کرده باشیم.

کوکائین، تمام مواد مخدر غیرقانونی دیگر و حتی عامل غیر دارویی مانند دویدن، باعث ترشح بیشتر انتقال‌دهنده‌ی نورونی دوپامین در مغز شده و به‌این‌ترتیب باعث به‌وجود آمدن احساس لذت در فرد می‌شوند. به دوپامین انتقال‌دهنده‌ی «پاداش» می‌گویند، زیرا هنگامی‌که ما کاری را با موفقیت انجام می‌دهیم -مثلاً در مسابقه‌ی دو شرکت کرده و می‌بریم- مغز این ماده را ترشح می‌کند.

انواع اعتیاد باعث بروز تغییرات نوروپلاستیک در مغز برای مدت‌های مدید و یا حتی برای تمام طول عمر می‌شوند. در قاموس معتادان، میانه‌روی جایی ندارد و اگر آن‌ها مایل‌اند از بروز رفتارهای مربوط به اعتیاد در خود اجتناب کنند باید در کل آن ماده و یا آن عمل اعتیادزا را کنار بگذارند.

اعتیاد به پورنو در اینترنت یک بزرگ‌نمایی نیست. اعتیاد فقط در مواد مخدر و الکل خلاصه نمی‌شود. امکان اعتیاد شدید به قمار و حتی دویدن نیز وجود دارد. اعتیاد به معنای این است که شما کنترل خود بر فعالیت موردنظرتان را از دست بدهید و علیرغم عواقب منفی آن مصرانه به دنبال آن باشید. بعد از مدتی هم به‌علت مقاومت ایجاد شده در بدنتان، برای ارضای خود به سطح بالاتری از محرک نیاز پیدا کنید و اگر نتوانید به وصال آن برسید به خماری دچار شوید

حالا دیگر تخیلات سکسی زندگی آن‌ها تحت تأثیر سناریوهایی درآمده بود که در مغزشان پیاده‌سازی شده بود و شامل نمایش‌هایی می‌شد که هر صحنه‌ی آن نسبت به صحنه‌ی قبلی ظرافت کمتر و در مقابل خشونت بیشتر در خود داشت. این سخنان مرا به این نتیجه‌گیری رساند که هرگونه خلاقیت جنسی در این مردان در شرف نابودی است و آن‌ها در حال افتادن در دام اعتیاد به پورنوگرافی اینترنت هستند. تغییراتی که من مشاهده می‌کنم فقط مربوط به چندنفری نیست که برای درمان به‌من مراجعه می‌کنند. حقیقت این است که یک دگرگونی اجتماعی در حال وقوع است. همیشه کشیدن اطلاعاتی از چگونگی روابط جنسی افراد از زیر زبانشان کار سختی بوده اما در مورد پورنوگرافی چنین نیست؛ چراکه استفاده از آن به‌صورت رو به افزایشی در حال عمومیت پیدا کردن است. تغییر نام پورنوگرافی به واژه‌ی خودمانی‌تر «پورنو» هم شاهدی است که روال این تغییر را تأیید می‌کند.

آن‌ها به‌جای «عشق‌ورزی» تنها مترصد «انجام عمل جنسی» بودند.

به‌مرورزمان بعضی از این مردان در حین صحبت چیزهایی می‌گفتند که باعث جلب توجه من می‌شد. آن‌ها می‌گفتند که دیگر نمی‌توانند مانند گذشته توسط شریک جنسی خود تحریک شوند و در این رابطه برایشان مشکلات فزاینده‌ای به‌وجود آمده؛ این در حالی بود که به گفته‌ی خودشان شریک جنسی‌شان هنوز برایشان جذابیت بصری داشت.

این روزها تصاویر تمام پورنو دنیای انحرافات جنسی را مورد تجسس قرار داده، درحالی‌که تصاویر نیمه پورنوی امروزی همان مواردی را به نمایش می‌گذارد که تصاویر تمام پورنو در چند دهه‌ی پیش نشان می‌دادند؛ تصاویری واضح از آمیزش جنسی که این روزها در شبکه‌های کابلی در دسترس همگان قرار دارند. این روزها همان تصاویر لختی چند دهه‌ی پیش -زنان لخت در حالت‌های مختلف- تبدیل به جریان غالب روزانه در رسانه‌ها شده‌اند وپورنو گرافی که همه‌چیز را در خود فراگرفته از جمله تلویزیون، ویدیو، سریال‌های نمایشی، آگهی و غیره.

اکنون تصاویر تمام پورنو تحول یافته و به‌صورت فزاینده‌ای تحت تأثیر موضوعات سادیسم آزارگرایانه قرار گرفته که در شکل‌های آمیزش جنسی همراه با اذیت و آزار، مالیدن منی به‌صورت شریک جنسی و سکس مقعدی همراه با خشونت تظاهر پیدا می‌کند که همگی تصاویری است از سکس توأم با تحقیر و تنفر.

پورنوگراف‌ها ادعا می‌کنند که در حال مبارزه با سرکوب امیال، تابوها و ترس‌های جنسی هستند و این‌که در پی آن هستند که غریزه‌ی جنسی واپس‌زده شده را از قیدوبند آزاد کنند و این همان چیزی است که می‌خواهند ما باور داشته باشیم. اما حقیقت این است که پورنوگرافی پدیده‌ای کاملاً پویا است و می‌تواند به‌تمام‌معنا نمایشگر ذائقه‌ای باشد که از طریق یادگیری کسب شده است.

شیوع فعلی تصاویر پورنو در میان مردم نشانه‌هایی تصویری در تأیید این مطلب هستند که ذائقه‌ی جنسی ما تحت تأثیر محیط است و از آن می‌آموزد. تصاویر پورنو که از طریق اینترنت به‌صورت گسترده در دسترس همگان است، می‌تواند پیش‌شرط تغییرات نوروپلاستیک مغز را فراهم کند. در نگاه اول ممکن است چنین به نظر آید که پورنوگرافی موردی صرفاً غریزی است، تصاویری سکسی که عکس‌العمل‌های غریزی انسان را هدف گرفته‌اند؛ عکس‌العمل‌هایی که نتیجه‌ی میلیون‌هاسال تکامل بشر است؛ اما اگر این‌صورت واقعی قضیه بود، پورونوگرافی هیچ‌گاه دچار تغییر نمی‌شد.