بریده‌هایی از کتاب چرا زنان حرف می‌زنند و مردان فرار می‌کنند

روی دو نکته تأکید داریم: دلسوزی نسبت به خود و دلسوزی نسبت به همسرتان. دلسوزی نسبت به خود به این معناست که درک کنید تغییر الگوهای کهنه تا چه اندازه برای شما دشوار است و برای دستیابی به رابطه‌ای که همواره به دنبال آن بودید، تا چه اندازه سزاوار این تغییر هستید. دلسوزی نسبت به همسر نیز بدین معناست که درک کنید تغییر الگوهای کهنه تا چه اندازه برای او دشوار است و او تا چه اندازه سزاوار داشتن رابطه‌ای نزدیک‌تر با شماست.

اگر شما خانم هستید و تمایل دارید مرد زندگی‌تان را وادار کنید که این فصل را مطالعه کند، صبر کنید! پیش از آنکه انتظار داشته باشید او خود را تغییر دهد، باید خودتان در این رفتارها الگو شوید. اجازه دهید رفتار جدید و بهتر شما نشان دهد که این کتاب کارایی دارد. در این صورت، می‌توانید از همسرتان نیز بخواهید آن را بخواند. حتی اگر او این کار را نکند، باز هم شما می‌توانید روابط خود را بهبود بخشید؛ بدون آنکه نیاز باشد در مورد آن صحبت کنید.

تحقیقات نشان می‌دهد که میان انتخاب واژگان یا ساختار جملات آقایان در قبل و بعد از ازدواج، هیچ تفاوتی وجود ندارد؛ البته مادامی‌که ابر سیاه تنفر آسمان خانه را نپوشانده باشد. در این صورت، هر دو طرف به بیماری‌های مزمن انتقاد کردن، حالت تدافعی به خود گرفتن و دیوار سنگی کشیدن مبتلا می‌شوند. آنچه قبل از ازدواج بسیار متفاوت بوده، محتوای صحبت‌های شما نبوده بلکه منافع دوجانبه میان زوجین بوده که در دوران نامزدی، بیشتر است. شما در دوران قبل از ازدواج، از نظر احساسی، به یکدیگر نزدیک‌تر بودید اما اکنون چنین نیست و نداشتن این رابطه‌ی نزدیک، منبع اصلی تنفر است. بر هم خوردن این رابطه‌ی نزدیک، به دلیل درک نادرست ترس و شرم است

به‌طور معمول، خانم‌ها به این روش با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند که یکی از آن‌ها آسیب‌پذیری‌هایش را برای دیگری آشکار می‌کند. آن‌ها به صورت کلامی یا زبان اشاره، به یکدیگر می‌فهمانند که احساس نگرانی، اضطراب و ناراحتی دارند و یا مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند. سپس دوست هم‌جنس آن‌ها با آشکار کردن آسیب‌پذیری‌های خودش، سعی می‌کند نشان دهد که آن‌ها را درک می‌کند و در نتیجه هر دو طرف احساس می‌کنند که به یکدیگر نزدیک‌تر شده‌اند.

هیچ‌گونه شواهد علمی مبنی بر اینکه مردان بهتر از زنان یا زنان بهتر از مردان می‌توانند استدلال کنند، وجود ندارد. اما زنان از جهت تلفیق منطق و احساس، کمی نسبت به مردان برتری دارند.

«خانم‌ها! مرد زندگی شما به‌طور قطع می‌تواند مهربان‌تر و با محبت‌تر باشد و به شما توجه بیشتری نشان دهد، البته اگر بتوانید آسیب‌پذیری او نسبت به شرم را درک کنید و بپذیرید و کمتر آن را تحریک کنید.» چگونه ترس و شرم ما را به یکدیگر نزدیک می‌کند؟ وقتی ما یکدیگر را تسکین دهیم

روشی که برای برخورد با کودکان متداول است، شرم را در پسران برمی‌انگیزد: «نکن. پسر بد!» و ترس را در دختران: «نکن. زخمی می‌شوی!»

وقتی زنی در کارش شکست می‌خورد، به دنبال آن است که روابط خود با همسرش را نزدیک‌تر و صمیمانه‌تر کند. اما وقتی مردی در کارش شکست می‌خورد، بیشتر تمایل دارد با همسرش دعوا کند یا از او کناره بگیرد یا از همسرش می‌خواهد که او را تنها بگذارد

صحبت درباره‌ی روابط که به‌طور قطع بی‌کفایتی مردان را به آن‌ها یادآوری می‌کند، آخرین روشی است که آنان برای داشتن احساس آرامش انتخاب می‌کنند.

مرد سعی می‌کند نگرانی همسرش را تسکین دهد و زن سعی می‌کند از شرم شوهرش بکاهد و برای رسیدن به این هدف، هر دو سعی می‌کند به یکدیگر حس مهم بودن و ارزشمند بودن را القا کنند. مهربانی و توجه دوجانبه، مبنای ارتباط میان زن و مرد است.