بریده‌هایی از کتاب چرا زنان حرف می‌زنند و مردان فرار می‌کنند

مردان در یک لحظه می‌توانند یا منطقی باشند یا احساساتی. اما زنان در یک لحظه می‌توانند هم منطقی و هم احساساتی باشند. این برتری زنان، هم خدادادی است و هم اکتسابی.

زن می‌خواهد شوهرش ثابت کند که دوستش دارد تا احساس رضایت داشته باشد و ترس از تنهایی و محرومیت در او کاهش یابد. اما وقتی زن از مرد می‌خواهد که ثابت کند دوستش دارد، مرد احساس شکست می‌کند، زیرا اگر او شوهر خوبی بود، مجبور نبود چنین چیزی را اثبات کند.

اگر سعی نکنیم یکدیگر را تغییر دهیم یا کنترل کنیم یا همدیگر را به سنگدلی زیاد یا احساساتی بودن بیش از اندازه متهم کنیم، می‌توانیم در تمام طول زندگی مشترک، تیم خوبی باقی بمانیم.

احترام گذاشتن به امور روزمره‌ی یک مرد و سکوت او و عدم مزاحمت در منزل و درک اینکه او نیاز دارد زمانی را برای خودش صرف کند، ابزاری قدرتمند برای نشان دادن عشق به اوست. این کار به همان اندازه‌ای که یک مکالمه‌ی صمیمانه روی زنان تأثیر می‌گذارد، برای او مؤثر است.

همسری که شما مرکز دنیای او هستید و زندگی بدون شما برایش قابل تصور نیست، حتی فکر اینکه او بدون شما زندگی کند، به قدری برایش وحشتناک است که نمی‌تواند تحمل کند. بنابراین، وقتی او حتی تحمل فکر کردن به این مسأله را ندارد، چگونه می‌تواند درباره‌ی این موضوع با شما صحبت کند؟ به همین دلیل شما نمی‌توانید با او مانند دوستان همجنستان درباره‌ی موضوعات احساسی صحبت کنید.

مردی که سکوت می‌کند، به اندازه‌ی همسرش دوست دارد به او نزدیک شود و با او رابطه برقرار کند. اما چگونگی بیان این نیاز توسط مردان و زنان تفاوت دارد

وقتی زندگی شما در خط سرعت قرار داشته باشد، فعالیت‌های ارزشمند در آن نقشی نداشته باشند و زمانی را با افرادی که می‌گویید دوستشان دارید سپری نکنید، در واقع خود را مجبور می‌کنید تا زندگی را تنها با یکی از چشم‌های خود ببینید و این بسیار خودخواهانه است و به رابطه‌ی شما و همسرتان صدمه می‌زند.

- بسیاری از زنان درک نمی‌کنند چقدر برای مرد لذت‌بخش است که بتواند زنی را خوشحال کند و به‌خصوص برای مردان بسیار اهمیت دارد که زنِ زندگی‌شان را راضی نگه دارند. به علاوه، این فقط خواسته‌ی مرد نیست بلکه تمام زندگی اوست.

اما همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، آقایان از دوران کودکی می‌آموزند که آسیب‌پذیری‌های خود را مخفی کنند. به همین دلیل، وقتی زنی به مردی می‌گوید که احساس بدی دارد، مرد در بهترین حالت، احساس بی‌قراری و در بدترین حالت، احساس بی‌کفایتی می‌کند و خود را مستحق سرزنش می‌داند. این مسأله باعث می‌شود که مرد از زن غافل شود، به او بگوید چه بکند یا فقط قبل از آنکه بیشتر خود را در دردسر بیندازد، اتاق را ترک کند و اگر زن سعی کند عکس‌العمل او را تجزیه و تحلیل کند، اوضاع وخیم‌تر نیز می‌شود. مردان برخلاف زنان، از اینکه مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند، متنفرند و از همه بیشتر، از روانکاوی تنفر دارند.

وقتی زنی از مردی انتقاد می‌کند ـ عمدی یا غیرعمدی ـ باعث می‌شود که ایجاد حس ارتباط برای مرد، غیرممکن شود. وقتی مردی ساکت و منزوی است، در بیشتر موارد به این دلیل است که همسرش زیاد از او انتقاد می‌کند. امیدوارم تا این‌جا دریافته باشید که زنان می‌توانند بدون آنکه متوجه باشند، به رابطه‌ی میان خود و همسرشان صدمه بزنند.

توصیه‌ی ما به خانم‌ها این است: به نیاز مردان برای داشتن زندگی روزمره احترام بگذارید و آن را درک کنید. با این کار، شوهرتان احساس می‌کند که دوستش دارید و در نتیجه، حس می‌کند به شما نزدیک است. برای مثال، کلیدها را در همان جای همیشگی قرار دهید و اگر به خرید می‌روید، همان نوع قهوه‌ی مورد علاقه‌ی همسرتان را برای صبحانه تهیه کنید.

دلیل اصلی افزایش شدید خشونت‌های خانوادگی بعد از دهه‌ی ۱۹۶۰ در امریکا، کاهش پدر بودن است. وقتی پدرها به عنوان محافظان خانواده به حاشیه کشیده می‌شوند، بیشتر برای در دست گرفتن قدرت و کنترل همسر یا معشوقه‌ی خود تلاش می‌کنند. آن‌ها با تسلط بر همسر خود قصد دارند حس شکست به عنوان محافظ را جبران کنند.

وقتی کارهای روزمره‌ی مردی به هم می‌ریزد، او تمرکز خود را از دست می‌دهد و احساس می‌کند که نمی‌تواند کارهایش را به‌خوبی گذشته انجام دهد. به بیان دیگر، او احساس می‌کند شکست خورده است و ناچار می‌شود رنج ناشی از ترشح هورمون کورتیزول را که به دنبال شکست ایجاد می‌شود، تحمل کند.

مردان، بدون همسر، تنها در حرکت امواج زندگی غوطه‌ور می‌شوند.

پرستاران کودک به‌خوبی می‌دانند اگر دختربچه‌ای را فقط تهدید به تنبیه کنند، او رفتار بد خود را متوقف خواهد کرد اما پسربچه‌ها با آنکه از تنبیه بدنی، روش‌های تحقیرآمیز و سوءاستفاده‌های فیزیکی بیشتر رنج می‌برند، باز هم به رفتارهای خود ادامه می‌دهند؛ زیرا ترس، برای بازداشتن آن‌ها از چنین رفتارهایی کافی نیست

تصویری قدیمی و سنتی که می‌گوید مرد باید نان‌آور اصلی خانه باشد و مخارج خانه را بر دوش بکشد. این تصورات، زوجین را در حصاری محدود می‌کند؛ هر چه زن بیشتر پیشرفت می‌کند، مرد احساس بدتری پیدا می‌کند. در نتیجه، نفرت مرد که دلیل آن نه موفقیت زن بلکه شرم خودش است، باعث جدایی آن‌ها می‌شود.

نکته‌ی آخر این است: به نزدیک شدن فکر کنید نه به برقراری رابطه‌ی کلامی. در این صورت، شما او را شرمسار نمی‌کنید و او نیز موجب ترس شما نمی‌شود و نه تنها شما را به بیرون از اتاق نمی‌راند، بلکه مدت‌ها قبل از آنکه تصمیم بگیرید او را ترک کنید، دوباره عاشق شما می‌شود. مردی که سکوت می‌کند، به اندازه‌ی همسرش دوست دارد به او نزدیک شود و با او رابطه برقرار کند. اما چگونگی بیان این نیاز توسط مردان و زنان تفاوت دارد. مرد خجالت می‌کشد به همسرش بگوید تنها حضور او حتی در اتاق کناری، تا چه اندازه تسکین‌دهنده، آرامش‌بخش و حائز اهمیت است. او خجالت می‌کشد به همسرش بگوید که اگر همسرش بیش از اندازه صریح باشد، او به‌راحتی در احساسات غرق می‌شود.

فراموش نکنید که هدف از صحبت کردن درباره‌ی احساسات این است که احساس نزدیکی کنید. بنابراین، وقتی نزدیک باشید، دیگر لزومی ندارد درباره‌ی احساساتتان صحبت کنید و وقتی این کار ضرورتی نداشته باشد، مردان، تنها به عنوان سرگرمی و تفریح، گاهی درباره‌ی احساساتشان صحبت می‌کنند.

برای آنکه مردی را از نظر زبانی یا فیزیکی عصبانی کنید، کافی است او را با حس شرم تهدید کنید: «تو یک آدم بی‌عرضه، بی‌خاصیت و ضعیف هستی!»

اگر نتوانید بفهمید که ترس و شرم چگونه میان شما فاصله می‌اندازد، روابط شما ممکن است بدون آنکه هیچ‌کدام خطایی بکنید، از هم پاشیده شود.