بریده‌هایی از کتاب گتسبی بزرگ

«سپس کلاه زرین را بر سر بنه! اگر که این کلاه او را بر می‌انگیزاند؛ اگر که تو را توان اوج گرفتن هست، به خاطر او نیز اوج بگیر. آن قدر بی‌انتها که فریاد بزند: " آی عاشق زرین کلاه! آی عاشق اوج گرفته! من تو را باید!»

سال‌ها پیش، آن وقت‌ها که خیلی جوان و خام بودم، پدرم مرا نصیحتی کرد که تا به امروز آویزه‌ی گوشم است؛ «هر وقت خواستی به کسی ایراد بگیری، حواست باشد که همه‌ی مردم دنیا به خوبی و برتری تو نیستند.» حرف دیگری نزد، اما با توجه به ارتباط کم و کم حرفی خاصی که بین ما رایج بود، این طور برداشت کردم که معنی آن جمله، بسیار عمیق‌تر و وسیع‌تر از آن چند کلمه بود.