بریده‌هایی از کتاب چگونه یک فرد را مثل یک کتاب بخوانیم؟

خانمها دوست دارند روی صندلی کنار پنجره بنشینند،

خویشتن‌داری بیش از حد به سادگی می‌تواند به اضطراب و ناراحتی تبدیل گردد.

موقعی که یک گاو وحشی عصبانی می‌شود، خرّه می‌کشد. افرادی که بسیار عصبانی هستند، نفس‌های کوتاه و سطحی می‌کشند و هوای بازدم را از بینی شبیه خرّه کشیدن، کوتاه و سریع بیرون می‌دهند.

اگر قرار باشد با دو گروه ده نفره که اعضای یکی پا روی پا انداخته و اعضای دیگری به نوعی دست را به صورت یا سر برده‌اند وارد معامله شوید، گروه دوم را انتخاب کنید زیرا روحیه همکاری آنان با شما بیشتر خواهد بود.

نشستن در لبه صندلی: اگر این ظاهر با علاقه طرف مقابل نسبت به حرف‌های شما همراه باشد نشانه‌ای از جوّ همکاری خواهد بود.

رفتار متداولی که زنان برای اطمینان بخشیدن به خودشان حین شنیدن یا گفتن حرف ناراحت‌ کننده یا آزاردهنده بروز می‌دهند، بردن موقّرانه دست به گلو است

والتر پارتر: «مسیر رسیدن به کمال از میان انبوهی از دشواری‌هاست.»

اکثر ما بدترین منتقدان خودمان هستیم

نباید احساسات مردم را تا سر حدّ انفجار و فوران برانگیزیم.

داروین اشاره می‌کند که حرکات بدنی زبان مشترکی هستند برای دفاع فرد از خودش.

در مقاله‌ای دکتر لئون اسمیت- روانشناس مقایسه‌گری که تخصصش در فرآیند ارتباط بین حیوانات است- اشاره کرد: خوابیدن به پشت و در معرض قراردادن گلو، نشانه‌ای از اطاعت و فرمانبرداری در میان گرگ‌ها و سایر سگ ‌‌سانان است. دکتر اسمیت این پدیده را با کمک یک گرگ نر در بوته آزمایش گذاشت، او خود را با یک گرگ تنها قرار داد. زمانیکه حیوان زوزه‌های تهدیدآمیزی می‌کشید دکتر گلویش را در معرض حیوان گذاشت و گرگ تنها با نوازش سگ‌‌گونه‌ای، گلوی دکتر را با دندان‌هایش لمس کرد. دکتر اسمیت می‌گوید: او مرا گاز نگرفت؛ اما من تا حد مرگ ترسیده‌بودم!

جراحان و موسیقی‌دانان نیز برای مراقبت بیشتر از دستان خود باید شل و ضعیف دست‌ بدهند

دست‌دادن شل و ضعیف (مثل ماهی مرده: dead fish) اغلب مورد پسند نیست.

فرانسوی‌ها در هنگام ورود و خروج دست می‌دهند در حالی که آلمانی‌ها تنها یکبار این کار را می‌کنند. برخی اقوام آفریقایی بعد از هر دست‌دادن به نشانه آزادی بشکن می‌زنند؛ در حالی که برخی دیگر هنوز دست‌دادن را کار پسندیده‌‌ای نمی‌دانند.

دست‌دادن فرم تغییریافته و مدرن بالا بردن هر دو دست است که در گذشته نشانه همراه نداشتن اسلحه بوده. پس از این حالت بدوی، احوالپرسی‌ها به شکل سلام دادن رومی رواج پیدا کردند، حالتی که با قراردادن دست روی سینه انجام می‌ گرفت. در دوره امپراطوری روم مردان به جای دست‌ها، بازوان یکدیگر را می‌گرفتند. دست‌دادن امروزی نوع خوشامدگویی هم محسوب می‌شود که در آن کف دست‌ها به نشانه رک‌ بودن در هم قفل و به نشانه یکرنگی همدیگر را لمس می‌‌کنند.

اغلب زنان در بیان احساسات صادقانه‌‌شان مخصوصاً در بحران‌های عاطفی دست نمی‌‌دهند؛ بلکه به آرامی دست خانم دیگری را در دستشان نگه می‌دارند و با حالت صورت حس همدردی عمیق‌شان را منتقل می‌کنند

جلوتر از بقیه گام برداشتن شیوه‌ای از راه رفتن است که برای رهبران مصداق دارد

یک کودک شاداب به گونه‌ای سریع حرکت می ‌کند که گویی در حال پرواز است و برعکس یک کودک غمگین شانه‌هایش آویزان‌اند و طوری راه می‌رود که انگار ته کفش او سرب چسبانده‌اند (خیلی سنگین و سخت راه می‌رود).

آیین مذهبی‌ای در کشورهای آمریکای لاتین بر پا می‌شود که مؤید این مطلب است. مردم برخی از این کشورها در طی مراسمی روزهای یکشنبه در میدان شهر جمع می‌شوند، مردان جوان و خوش تیپ در یک جهت و زنان جوان نیز در جهت مخالف قدم می‌زنند. اگر از سوی هر زن جوانی نگاهی به یکی از مردان انداخته شود و عشق وعلاقه دو سویه میان آن دو برقرار گردد در دور بعدی قدم زدن صحبت‌هایی میان آنها رد و بدل شده و حتی ممکن است به قرارهای بعدی هم منجر شود.

اشخاص موقع گوش دادن بیشتر از زمان صحبت کردن تماسهای چشمی برقرار می‌کنند.