بریده‌هایی از کتاب چگونه به اینجا رسیدم

شاید وقتی دیگر نمی‌دانیم باید چه کاری انجام دهیم، به سراغ کار واقعی خود آمده باشیم و وقتی دیگر نمی‌دانیم باید به چه راهی برویم، سفر واقعی خود را آغاز کرده باشیم.

ما اغلب احساس گناه می‌کنیم تا خود را برای پیشرفت‌های مهم تنبیه کنیم، چون این پیشرفت‌ها برای دیگران درد ایجاد کرده است

همیشه بخشی از ما وجود دارد که در عمق افکارمان مدفون شده است. این بخش می‌داند که اشتباهی وجود دارد ولی ما به این ندا توجه نمی‌کنیم چون نمی‌خواهیم شادی‌مان آسیب ببیند.

در سفر فردی خود به طرف خودشناسی بی‌گمان با این پرسش مشابه برخورد می‌کنیم. ممکن است لطفاً قسمت حقیقی من برخیزد؟ پرسیدن این مطلب نیاز به شجاعت عاطفی دارد و رسیدن به یک پاسخ بازی سرگرم‌کنندهٔ نمایش تلویزیونی نیست.

زندگی واقعی یعنی - رفتار، به شیوه‌هایی که با ارزش‌های فردی شما هماهنگ است. - انتخاب، بر اساس آن‌چه باور دارید، نه آن‌چه دیگران باور دارند. - احساس این‌که می‌توانید خودتان باشید و دوست داشته شوید، به عوض آن‌که وادار شوید به شیوه‌هایی رفتار کنید که احساس کنید از نظر دیگران پذیرفتنی خواهد بود. - پذیرفتن و افتخار کردن به تمام قسمت‌های خود به عوض پنهان کردن یا دروغ گفتن در مورد آن‌ها. - انتقال حقیقت در موقع لزوم، حتی اگر احتمال کشمکش و تنش وجود داشته باشد. - قانع نشدن به کمتر از آن‌چه در روابط خود شایسته‌اش هستید. - درخواست آن‌چه از دیگران می‌خواهید و نیاز دارید.

زندگی واقعی یعنی شخصیتی که از شما به دیگران نشان داده می‌شود که همان «شمای» واقعی است. باورها، ارزش‌ها، تعهدها و واقعیت‌های درونی شما در نحوهٔ زندگی‌تان در خارج منعکس می‌شود. هر چه بیشتر واقعی زندگی کنید «همان‌گونه که به‌راستی هستید». آرامش بیشتری خواهید داشت.

مکاشفه عملی طولانی مدت است و به زمان نیاز دارد. حتی ممکن است ناراحت‌کننده، آزار دهنده و دردناک باشد، اما چنان‌چه صبور باشید، ارزش انتظار کشیدن را دارد.

همهٔ ما در پیکاری دراز مدت با تغییر، پایان ناخواسته و آغازهای هراس‌انگیز، با ارزیابی‌ها و برآوردهای مجدد، با لحظه‌های یأس و سرخوردگی بیش از آن‌که به شمردن آن‌ها توجه کنیم، در زندگی خود جنگاورانی همیشگی هستیم.

در سفر فردی خود به طرف خودشناسی بی‌گمان با این پرسش مشابه برخورد می‌کنیم. ممکن است لطفاً قسمت حقیقی من برخیزد؟ پرسیدن این مطلب نیاز به شجاعت عاطفی دارد و رسیدن به یک پاسخ بازی سرگرم‌کنندهٔ نمایش تلویزیونی نیست.

شور و حرارت شما از بین نرفته، فقط پنهان است. در واقع در جایی مخفی و دور در درون‌تان محبوس است که فقط شما کلید آن را دارید.