بریده‌هایی از کتاب طاعون

حساسیت‌ها در میان مردم از بین رفته بود و کسی به فریاد و شیون کسی گوش‌اش بدهکار نبود. طولانی‌شدن بلا به مبالغه‌گویی‌ها و یا نادیده‌گرفتن‌ها کمک می‌کرد. شنیده شده بود که عده‌یی دست به شورش خواهند زد. روزنامه‌ها به گسترش شایعه‌ها کمک می‌کردند و در مقابل ژاندارم‌ها هم با صدور اعلامیه‌ها، هشدار می‌دادند که اگر کسی نقض قانون کند به شدت مجازات خواهد شد. ژاندارم‌ها بعد از شایعه‌پراکنی‌ها، بیش‌تر در شهر گشت می‌زدند و بر مراقبت خود از خروجی‌ها افزوده بودند. شایعه‌سازی‌ها و انفجارهای هر از گاهی باعث شده بود که بر مردم سخت‌گیری بیش‌تری اعمال کنند و کم‌ترین خطایی را نادیده نگیرند.

از این فضای وحشتی که حاکم شده بود دیگران هم چون رامبر سعی می‌کردند از زیر یوغ ترس بیرون بیایند و نیروی خود را به کار بگیرند. هر چند شکست بخورند، اما حداقل تلاش خود را کرده باشند. خود رامبر بعد از خسته‌شدن از راه‌های قانونی، روی به خشونت و طرح و توطئه آورده بود تا بل‌که به گونه‌یی از شهر خارج شود.