بریده‌هایی از کتاب عشاق‌نامه

هر که دل در امور سفلی بست به بلاهای جاودان پیوست هر دلی کو هوای دنیا خواست در تن افزود، لیک از جان کاست هر که در ملک جان امین نبود خازن نقد ماء و طین نبود گوهری پیش مفلسی ننهند این بلندی به هر کسی ندهند عاشقان راست این مقام، آری عاشقان را سزد چنین کاری

کرد اشارت که: «السلام علیک» گفتمش: صد دلت فدای سلام «و علیک السلام و الاکرام»

صنعش از آب و خاک و آتش و باد جسم را طول و عرض و عمق او داد زان طرف روشنی و نزدیکی زین طرف بعد بود و تاریکی چون شد از خاک تیره طینت تن کرد امرش به نور جان روشن

ما همه ناقصیم و اوست تمام ابداً ذوالجلال و الاکرام وحدت او مقدس از تمثیل صنعت او منزه از تحلیل من نگویم که جان جان است او هر چه گویم ورای آن است او او مبراست از «هنا» و «هناک» ز اول فکر و آخر ادراک نیست سوی حقیقت الله نفی و اثبات «لا» و «هو» را راه

نور خورشید در جهان فاش است گنه از دیده‌های خفاش است