بریده‌هایی از کتاب لبنان زدگی

جهاد اکبر اینجا معنا می‌یابد. جهاد اکبر فرآیند تبدیل مستضعفان به ائمۀ شایستۀ وراثت زمین است. چیزی شبیه مهندسی کشاورزی. غرض که حیات شریعت به حرکت است؛ از سمت مبادی به‌سوی غایات اسلامی. از سمت حبه به سمت شجره. از «فَکُّ رَقَبَةٍ» به‌سوی «الله».

شروع می‌کند با انگشتانش مفاهیم اساسی پیش‌آهنگی را می‌شمرد: مسئولیت‌پذیری، اطاعت‌پذیری، کار جمعی، اعتمادبه‌نفس، نظم، زندگی در طبیعت و... . این همان چیزی است که مدت‌ها دنبالش بودم. تندتند یادداشت برمی‌دارم. وقتی مفاهیم اساسی پیش‌آهنگی را می‌شمرد به این می‌اندیشم که این‌ها همه پیشادینی هستند، به انسان‌های بزرگواری که بر اساس این مفاهیم تربیت شوند و به این حدیث نبوی که: «بزرگواران شما در جاهلیت، بزرگواران شما در اسلام هستند.» دین محمد؟ ص؟ بیش از هر چیز به انسان نیاز دارد. نه هر کس شد مسلمان می‌توان گفتش که سلمان شد

مگر می‌شود دربارۀ اندیشۀ دینی قضاوت و علیه آن حکم کرد؟! با چه معیاری؟ مگر ملاکی اصیل‌تر و شامل‌تر از دین وجود دارد که بتواند بر آن حاکم شود؟ پاسخ این سؤال در لبنان مثبت است. مقولاتی وجود دارند که از دین اصیل‌تر یا حداقل هم‌پایۀ آن هستند. میزهای این کافی‌شاپ در کرانۀ آب‌های آزاد و سرزمین هفتادودو ملت ادلّ دلیل بر وجود ارزش‌های پیشادینی هستند. یا من گرمازده شده‌ام یا چنین ارزش‌هایی واقعاً وجود دارند. چون انسان‌های پشت این میزها در ظاهر حتی کوچک‌ترین نقطۀ اشتراکی ندارند. اگر ارزش‌های پیشادینی وجود نداشتند، اینجا به‌جای میز کافی‌شاپ باید پر از کیسۀ شن، جعبۀ مهمات و پوکۀ گلوله بود. چه اینکه در دوره‌هایی مثل همان خانه‌جنگی پانزده‌ساله، بوده است. همین لحظه در کم‌تر از دویست کیلومتری شرق این کافی‌شاپ در سوریه کسانی که خیال می‌کنند معیاری اصیل‌تر از دین وجود ندارد در حال کشتن بی‌دینان هستند