بریده‌هایی از کتاب تو کله خر هستی؛ برو پیش موفق می‌شوی

خیال پردازی‌های ما واقعیت‌هایی هستند در قالب دنیای بدون عذر و بهانه.

کودکان هم راهنماهای خوبی برای‌مان هستند. آن‌ها به‌قدری درگیر بازی و سرگرمی و نقاشی می‌شوند که خوردن و خوابیدن را فراموش می‌کنند. بچه‌ها مدام بر شادی و سرگرمی خود تمرکز دارند و یاد نگرفته‌اند نگران بقیه مردم باشند یا مثلاً حسرت همسایه بغل‌دستی خود را بخورند که مثل او استعداد نقاشی با انگشت را ندارد! آن‌ها در لحظه زندگی می‌کنند. خوشی در لحظه وجود دارد. والسلام.

تو قربانی قوانینی هستی که طبق آن زندگی می‌کنی. ـ جنی هولزر، هنرمند، متفکر، شیرین‌سخن

توکل یعنی از به‌زور خواستن دست بکشی و به خدا اعتماد کنی و بدانی که اگر خواسته‌ات با هدف زندگی‌ات همخوانی داشته باشد، آن را جذب می‌کنی، حالا هر کس یا هر چیزی باشد. وقتی به خدا توکل کنی و باوری قوی هم داشته باشی، حتماً خواسته‌ات در زندگی مرئی می‌شود.

باید دقیقاً بدانی که از زندگی چه می‌خواهی و از اینکه خودت را در این زمینه به دردسر می‌اندازی، ذوق‌زده باش

بر این باور باش که می‌توانی هر آنچه را بخواهی به‌دست بیاوری. هر آنچه می‌خواهی در واقع وجود دارد. فقط کافی است دست‌به‌کار شوی و آن را مرئی کنی.

ناکامی موقت نصیب همه می‌شود. همه بچه‌های باحال این تجربه را داشته‌اند. ●      مایکل جکسون از تیم بسکتبال مدرسه به دلیل عدم مهارت اخراج شد. ●      استیون اسپیلبرگ در دبیرستان ترک تحصیل کرد و سه مرتبه در آموزشگاه فیلمبرداری پذیرفته نشد. ●      توماس ادیسون از نظر معلمش آن‌قدر کودن بود که نمی‌توانست چیزی یاد بگیرد و بیش از نُه هزار بار آزمایش کرد تا اینکه موفق شد لامپ را اختراع کند. ●      سوشیرو هوندا، بینان‌گذار کارخانه خودروسازی هوندا، به‌عنوان مهندس در کارخانه خودروسازی تویوتا استخدام نشد، بنابراین کارخانه خودروسازی خودش را تأسیس کرد.

بیشتر مواقع ما وانمود می‌کنیم تصمیمی گرفته‌ایم، در صورتی‌که عملاً به این منوال است که فقط برای امتحان کردن کاری دست‌به‌کار شده‌ایم تا اینکه به جاهای پر دردسر برسد.

تو هم حتماً کسانی را می‌شناسی که اجازه نمی‌دهند به آن‌ها بی‌احترامی شود. ابدا. تو با حالتی متعجب و توأم با احترام به آن‌ها می‌نگری و هرگز حتی به ذهنت هم خطور نمی‌کند که حماقت به خرج بدهی و به آن‌ها اهانت کنی. چرا؟ چون تو به آن‌ها احترام می‌گذاری و ابهت آنان تو را می‌گیرد. (به طریقی خوب). چرا به آن‌ها احترام می‌گذاری؟ چون آنان برای خودشان احترام قائل هستند.

اراده کن که باید چیزی را داشته باشی و باور داشته باش که آن چیز در دسترس تو است. هر کاری که از دستت بر می‌آید برای مرئی شدن خواسته‌ات انجام بده. به چگونگی آشکار شدن خواسته‌ات اعتماد کن.

اگر بخواهی تک‌تک کارها را خودت انجام دهی، مسلماً کسب‌وکار تو رونق نمی‌گیرد،

طفره رفتن متداول‌ترین نوع خود ویرانگری است چون واقعاً بی‌دردسر است.

اصولی اخلاقی که از سفر هند یاد گرفتم به شرح زیر است: ●      با غریبه‌ها حرف بزن. ما در این سیاره همه با هم خویشاوند هستیم. ●      منتظر موارد نامنتظر باش و از آن‌ها لذت ببر. ●      شوخ‌طبعی را دنبال کن. ●      به جشن و سرور ملحق بشو. ●      در لحظه زندگی کن. ●      زمانی که به شادی و لذت سپری شود، هرگز زمان تلف‌شده نیست. ●      دیگران را هم در فضای خودت سهیم کن. ●      عصا قورت‌داده نباش.

وقتی کسی بابت انجام کاری از دیگری تشکر نمی‌کند، از چشم من می‌افتد و گمان می‌کنم این مسئله در مورد کائنات هم صادق است.

از خدا درخواست کن که افرادی مثبت‌اندیش را سر راه تو قرار دهد. در مورد جاهایی فکر کن که ممکن است چنین افرادی آنجا باشند. بودن در کنار افراد با انگیزه، بصیر، و پر ذوق و شوق، کسانی که واقعیت زندگی خود را عالی آشکار کرده‌اند، سریع‌ترین راه برای تحول زندگی‌ات خواهد بود.

وقتی اوقات خود را در کنار افراد نق‌نقو، بدبین، دمدمی مزاج، ناامید، بی‌حال و ایرادگیر از زمین و آسمان سپری کنی، بعید است که بتوانی از سربالایی موفقیت بالا بروی. از افراد منفی‌باف دوری کن.

افکارت را به سمت اهدافت هدایت کن. برای عملی شدن خواسته‌هایت هر کاری از دستت بر می‌آید انجام بده. باور و اراده‌ای قوی داشته باش که به خواسته‌ات می‌رسی.

وقتی تو گام اول را برداری و نادیده‌ها را باور کنی، دیگر چگونگی رویداد آن به تو ربطی ندارد چون اگر از چگونگی رویداد آن خبر داشتی، خودت آن را انجام می‌دادی

مراقبه و یادگیری هدایت افکار و عشق به خود، باعث تحول زندگی می‌شود.

به شم و شهودت اعتماد کن