بریده‌هایی از کتاب ۵ زبان عشق

«به تو که گوش می‌دهی می‌گویم: دشمنانت را دوست بدار، به افرادی که از تو متنفرند خوبی کن، برای افرادی که به تو دشنام می‌دهند یا با تو بدرفتاری می‌کنند دعا کن... با دیگران طوری رفتار کن که دوست داری با تو همانگونه رفتار شود، این کار چه سودی برای تو دارد؟ حتی اگر به گناهکاران محبت کنید، شما را دوست خواهند داشت».

در هر فرهنگی هدیه دادن بخشی از فرآیند عشق و زندگی مشترک است.

وقتی همسرتان با شما حرف می‌زند، با او تماس چشمی برقرار کنید. نگاه کردن به چشمان او باعث می‌شود ذهن شما درگیر موضوع دیگری نشود و نشان می‌دهد که تمام توجه‌تان به او است.

در سایه‌ی عشق می‌فهمیم چطور فقط خوبی‌های یکدیگر را ببینیم. این‌ها پاداش عشق هستند.

وقتی کنار همسرم بنشینم و بیست دقیقه تمام توجه‌ام را به او بدهم و او هم متقابلا همین کار را برای من انجام دهد، در این حالت ما به همدیگر بیست دقیقه زندگی داده‌ایم. هیچ وقت آن بیست دقیقه دوباره تکرار نخواهد شد، زندگی‌مان را به هم خواهیم داد. این یک نوع ابراز عشق قدرتمند و احساسی است.

سلیمان، مولف ادبیات حکیمانه‌ی عبری باستان گفته است: «زبان قدرت مرگ و زندگی دارد».

درون هر کودکی یک مخزن احساس وجود دارد که لازم است با عشق پر شود. وقتی یک کودک واقعا احساس کند که او را دوست دارند رشد طبیعی خواهد داشت، اما وقتی آن مخزن پر نشود، در بزرگسالی رفتار نادرستی بروز خواهد داد. علت بسیاری از رفتارهای بد بچه‌ها پر نشدن «مخزن عشق» ِ آنها است.

اغلب ما از آنچه فکر می‌کنیم توانمندتریم. چیزی که مانع پیشرفت‌مان می‌شود نبود شجاعت است.

در حقیقت عشق واقعی تا زمانی که دوره‌ی حال و هوای عاشقی تمام نشود شروع نمی‌شود.

دانشجویی که عاشق می‌شود نمراتش افت می‌کند. حین عاشقی مطالعه کردن آسان نیست.

«حال و هوای عاشقی» همانطور که در فصل سوم کتاب از آن حرف زدیم، غریزی است. ارادی نیست و به راحتی ممکن است بین هر مرد و زنی ایجاد شود. ممکن است شعله ور شود یا خاموش شود، اما هر آنچه که هست با تصمیم آگاهانه بوجود نمی‌آید. عمر کوتاهی دارد (معمولا دو سال یا کمتر).

سرزنش کردن و طلبکار بودن باعث ایجاد فاصله بین دو نفر می‌شود. با انتقاد یا سرزنش کردن ممکن است همسر شما طبق میل شما رفتار کند، اما آن رفتار دیگر عاشقانه نیست. با «درخواست کردن» شما عشق را در مسیر درست هدایت می‌کنید.

عشق درخواست می‌کند، نه طلب.

اساسی‌ترین نیاز ما عاشق شدن نیست، بلکه صادقانه مورد عشق فرد دیگری قرار گرفتن است. عشقی که بر پایه منطق و انتخاب است نه غریزه. من نیاز دارم مورد عشق فردی قرار بگیرم که خودش انتخاب کرده است که عاشق من باشد

هیچ چیزی بیشتر از خیانت جنسی، عشق و صمیمیت را در زندگی از بین نمی‌برد. آمیزش جنسی عملی است که زن و شوهر را به هم پیوند می‌دهد. زن و شوهر را با عمیق‌ترین روش ممکن با هم یکی می‌کند. آمیزش جنسی به نوعی نشان از تعهد مادام‌العمر دو طرف به یکدیگر است. وقتی این تعهد زیر پا قرار بگیرد، زندگی در معرض نابودی قرار می‌گیرد.

وقتی همسرم بدی در حق من کرده باشد و به آن اعتراف و طلب بخشش کند، دو راه پیش رو دارم: عدالت یا بخشش. اگر عدالت را انتخاب کنم و همانگونه که او با من رفتار کرده با او رفتار کنم، خودم را قاضی کرده‌ام و او را مجرم. در این حالت ایجاد صمیمیت غیرممکن است. اما اگر بخشش را انتخاب کنم، می‌توانم صمیمیت را دوباره ایجاد و تقویت کنم. بخشش راه عشق است.

خانمی می‌گفت: «او تمام روز به من توجه نمی‌کند و بعد در پایان روز می‌خواهد که هم‌بستر شویم. از این کار متنفرم». او، زنی نیست که از رابطه‌ی زناشویی متنفر باشد، بلکه فقط ناامیدانه از نبود عشق احساسی می‌نالد.

یک سیاستمدار رابطه‌ی نامشروعش را عشق می‌نامد درحالی‌که یک فرد مذهبی آن را گناه می‌داند. زنِ یک مرد الکلی به زندگی با او ادامه می‌دهد و آن را عشق می‌داند، درحالی‌که روانشناسان آن را «هم وابستگی» می‌نامند. والدین تمام خواسته‌های فرزند خود را برآورده می‌کنند و آن را عشق می‌دانند درحالی‌که مشاوران خانواده آن را بی‌مسئولیتی می‌نامند. رفتار عاشقانه چیست؟!

به آندریا گفتم که اگر مارک از او تعریف کرد، او همان زمان از مارک تعریف نکند بلکه فقط تعریفش را بشنود و تشکر کند

عشق یک تصمیم است