بریده‌هایی از کتاب کوری

ما به اندازه‌ای از مرگ می‌ترسیم که همیشه برای آمرزش مردگان عذری داریم و با توسل به آن، از گناه آنها می‌گذریم، گویی می‌خواهیم دیژران هم برای مرگ ما عذری بیاورند و از ما بگذرند.

پوشاندن بدن کثیف با لباس تمیز، بهتر از پوشاندن بدن تمیز با لباس کثیف است.

دولت کورهایی است که می‌خواهند بر کورهای دیگر حکومت کنند.

معمولاً حقیقت را در لفافه دروغ پنهان می‌کنند تا نتیجه دلخواه را بگیرند.

همه ما لحظاتی درمانده می‌شویم و گریه می‌کنیم. گریه نوعی رهایی از درماندگی است. اگر گریه نباشد، شاید بمیریم.

ــ فکر نمی‌کنم ما کور شدیم. ما کور هستیم، کوری که می‌بیند. کورهایی که می‌توانند ببینند، ولی نمی‌بینند.

ــ گذشتن از کنار اجساد و ندیدن آنها، رویدادی دیرینه است.

شاید مسؤولیت اخلاقی ناشی از این اعتماد، مانع ایجاد وسوسه‌های جنایتکارانه می‌شد و آن احساسات پاک و شریف که احتمال دارد در هر روح پلیدی یافت شود، بروز می‌کرد.

ما کور هستیم، کوری که می‌بیند. کورهایی که می‌توانند ببینند، ولی نمی‌بینند.

با اتحاد بر آنها غلبه می‌کنیم! بارها ثابت شده که اراده جمعی، کارساز است! اگر با هم باشیم، قدرت زیادتری داریم!

ــ پوشاندن بدن کثیف با لباس تمیز، بهتر از پوشاندن بدن تمیز با لباس کثیف است.

قطرات اشک در چشمان کور او درخشید و برای نخستین بار از خود پرسید آیا دلیلی مناسب برای زنده ماندن دارد؟ پاسخ درستی نیافت. بله، پاسخها معمولاً زمانی که انسان به آنها نیاز دارد، گم می‌شوند و باید منتظر گذشت زمان ماند تا پیدا شوند.

چرا ما کور شدیم؟ ــ نمی‌دانم. شاید روزی بفهمیم. ــ می‌خواهی بگویم چه فکری می‌کنم؟ ــ نه، بگو. ــ فکر نمی‌کنم ما کور شدیم. ما کور هستیم، کوری که می‌بیند. کورهایی که می‌توانند ببینند، ولی نمی‌بینند.

اگر دوباره بینایی خود را به دست بیاورم، با دقت در چشم مردم نگاه می‌کنم، درست مثل اینکه بخواهم در روح آنها بنگرم.

دو روز بعد، تصادف دیگری پیش آمد که تلفات زیادی داشت. معمولاً حقیقت را در لفافه دروغ پنهان می‌کنند تا نتیجه دلخواه را بگیرند. ناگهان شایع شد که راننده کور شده. هیچ راهی برای متقاعد کردن مردم نبود. دیگر کسی حاضر نمی‌شد سوار اتوبوس شود. همه چنین استدلال می‌کردند که اگر خودشان کور شوند، بهتر از این است که فرد دیگری کور شود و آنها را به هلاکت برساند.

هیچ وقت نباید فراتر از مرحله‌ای برویم که افکارمان ما را منع می‌کنند.

هیچ وقت نباید فراتر از مرحله‌ای برویم که افکارمان ما را منع می‌کنند. عقل سلیم حکم می‌کند که خوب و بد کردار ما با هم محاسبه ‌شود

ما کور هستیم، کوری که می‌بیند. کورهایی که می‌توانند ببینند، ولی نمی‌بینند.

اگر نمی‌توان زندگی کاملاً انسانی داشت، باید از همه توان استفاده کرد تا زندگی کاملاً حیوانی نشود.

کوری که با مرگ مساوی نیست، ‌قربان! ولی مردن، همان کوری است.