بریده‌هایی از کتاب تحلیل کاربردی خواب و رویا

یاد می‌گیریم لازم نیست تلاش بیش از اندازه‌ای کنیم تا شبیه دیگران باشیم؛ زیرا اگر خودمان باشیم، روی مطمئن‌ترین زمین ایستاده‌ایم.

جدایی ما از ناخودآگاه، به معنای جدایی ما از روح‌مان و زندگی معنوی است. نتیجه آن از دست دادن زندگی مذهبی است؛ زیرا در ناخودآگاه است که ما درک شخصی‌مان از خدا و تجربه الوهیت را می‌یابیم. مراسم مذهبی ــ این تمایل ذاتی به معنا و تجربه درونی ــ همراه با بقیه بخش‌های زندگی درونی، ارتباطش را با ما از دست داده است و فقط به زورِ مشکلات عصبی، تضادهای درونی و نشانه‌های روان‌شناختی می‌تواند راه خودش را به زندگی ما باز کند.

وقتی ما تضادهای بی‌دلیلی را تجربه می‌کنیم که راه‌حلی برای‌شان نداریم، وقتی از یک گفت‌وگوی درونی آگاه می‌شویم که به‌نظر می‌رسد غیرمنطقی، ابتدایی یا مخرب است، وقتی به‌دلیل این‌که اندیشه‌های آگاهانه ما در تضاد با خود فطری ما هستند، دچار یک رنج عصبی می‌شویم آن‌گاه متوجه می‌شویم که ناخودآگاه در زندگی ما نقش مهمی دارد و ما نیاز داریم که با آن روبه‌رو شویم.

کار درونی در درجه اول، هنر یادگیری زبان نمادین ناخودآگاه است.

ازآن‌جاکه کار درونی، گفت‌وگو بین دو بخش خودآگاه و ناخودآگاه است، همیشه کابوس تضاد را برمی‌انگیزد؛ تضاد درونی بر سر ارزش‌ها، ویژگی‌ها، اعتقادات، روش‌های زندگی، اخلاقیات و علایق. البته این تضادها چه با آن‌ها روبه‌رو شویم یا نه، همیشه آن‌جا حضور دارند. اما کار بر روی رؤیاها ما را مجبور می‌کند نگاهی به آن‌ها بیندازیم و تخیل فعال، شاید بیش از هر گونه کار درونی دیگری، این تضادها را به سطح می‌آورد و آن‌ها را باز می‌کند.

وظیفه ما این است که وحدت بنیادین و هدف و معنای زندگی را بیابیم؛ بدون آن‌که آگاهی‌مان نسبت به چندگانگی‌مان و درک‌مان از خودمان به‌عنوان موجودات خاص و متمایز را قربانی کنیم.

اما هزینه‌ای که برای این خودآگاهی پرداخت می‌شود بسیار سنگین است: پراکندگی، تضادهای درونی که به‌نظر سازش‌ناپذیر می‌آیند و احساس این‌که جهان از هم پاشیده شده و هیچ هدف اصلی‌ای ندارد. ما آن‌قدر آگاه هستیم که توسط تضادهای زندگی پاره‌پاره شویم؛ اما آن‌قدر آگاه نیستیم تا وحدت بنیادین جهان را درک کنیم. بااین حال، طبیعت با هستی بخشیدن به تنها شاهدش، از وجود خود آگاه می‌شود: آگاهی انسانی.

اگر شما یک روان‌کاو در دسترس ندارید، ممکن است از خود بپرسید آیا درست است به تنهایی بر روی رؤیاهای‌تان یا دیگر روش‌های کار درونی کار کنید یا نه. من معتقدم شما این کار را بدون هیچ خطری انجام خواهید داد و از منافع یادگیری این روش‌ها بهره‌مند خواهید شد. تنها یک شرط وجود دارد: شما باید احتیاط را رعایت کنید.

اگر می‌خواهید از رؤیاهای‌تان چیزی بیاموزید، بر روی آن‌ها کار کنید. با نمادهای موجود در رؤیاهای‌تان به‌گونه‌ای زندگی کنید که انگار دوستان واقعی زندگی‌تان هستند. اگر این کار را انجام دهید، متوجه می‌شوید که آن‌ها واقعآ دوستان ش

حس عظیمی از امنیت از فرآیند فردیت شکل می‌گیرد. ما یاد می‌گیریم لازم نیست تلاش بیش از اندازه‌ای کنیم تا شبیه دیگران باشیم؛ زیرا اگر خودمان باشیم، روی مطمئن‌ترین زمین ایستاده‌ایم. ما یاد می‌گیریم شناخت کامل خودمان و گسترش نیروهایی که درون‌مان ساخته شده‌اند، وظیفه مادام‌العمر ماست. ما نیاز نداریم از زندگی شخص دیگری تقلید کنیم. ما دیگر نیاز به خودنمایی نداریم؛ زیرا آن‌چه که هستیم به اندازه کافی غنی است و بسیار بیشتر از آن چیزی است که همیشه انتظار داشتیم.