بریده‌هایی از کتاب همیشه یک نفر دروغ می گوید

از دست دادن کسی که واقعاً دوست داری همیشه مثل از دست دادن بخشی از وجودت است.

سکوت سمفونی محبوبم است؛ وقتی زندگی خیلی پرسروصدا می‌شود، نمی‌توانم درست فکر کنم.

از دست دادن کسی که واقعاً دوست داری همیشه مثل از دست دادن بخشی از وجودت است.

نوجوانی فریبمان می‌دهد و باعث می‌شود فکر کنیم در زندگی راه‌های بی‌شماری برای انتخاب وجود دارد؛ بلوغ به ما کلک می‌زند و کاری می‌کند که فکر کنیم فقط یک راه هست

دارم عقلم را از دست می‌دهم و این اولین بار نیست. عقل سلیم بیشتر اوقات می‌تواند از دست برود و دوباره به دست بیاید.

گاهی باید خیلی چیزها را از دست بدهیم تا به یاد بیاوریم داشته‌هایمان چقدر ارزشمندند.

همۀ ما در ذهنمان به‌تنهایی سفر می‌کنیم، ولی می‌شود مسیر مقصودهای کسی را در شمال بد و جنوب غلط مشخص کرد. مردم می‌توانند تغییر کنند، فقط دوست دارند که این کار را نکنند.

دردی که موقع تصمیم به فراموش کردن ممکن است بکشیم شاید خیلی کمتر از به یاد آوردن باشد.

مردم بارها در این‌باره حرف می‌زنند که «سر موقع رسیدن» چه حسی دارد، ولی در راه بودن خیلی بهتر از رسیدن است. اگر خیلی زود موفق شوی یا خیلی زود برسی، فقط به‌معنای آن است که جای دیگری برای رفتن نمانده. موفقیت مثل عشق است، چیزی است که هر کسی قدرش را نمی‌داند، حتی کسانی که از آن برخوردارند. زندگی یعنی رو به جلو حرکت کنی و به راهت ادامه دهی. هرگز به عقب نگاه نکن؛ اگر چنین کاری کنی، فقط باعث می‌شود حس گم شدن داشته باشی.

‫به یک نفر بگویید دارد اشتباه می‌کند، آن وقت گوش‌هایش را می‌گیرد. به یک نفر بگویید حق با او است، آن وقت تمام روز به شما گوش می‌کند.