بریده‌هایی از کتاب مجموعه اشعار شمس لنگرودی (دفتر اول)

دست از دلم بردار بگذار من تنها بمانم بگذار در یلدای رؤیاهای خود ویرانه گردم دیگر نیایشگاه چشم خانمان‌سوزی نبینم دست از دلم بردار.

نور در سایه می‌درخشد و آب در خاربنان می‌جوشد. ماهی در پیاله دارم که اگر سر کشد سرکشی جهان همه هیچ است. حرفی بزن ای ماه آخر چیزی بگو

ماه را در گلو پنهان می‌کنم. زمین را در گلو پنهان می‌کنم. خونابه را در گلو پنهان می‌کنم. خنجر را در گلو پنهان می‌کنم. گل سرخ درخشانی که در دل من می‌چرخد ستاره شفّافی که جنگل دلگیر را روشن می‌کند موج عظیم تو‌اما آزادی! در گلو پنهان نمی‌شود.