بریده‌هایی از کتاب دروغ‌گو را در چند دقیقه بشناسید

تأكيد، معنی ساز است

به شخصی كه واكنش كاملاً نامتناسب به سؤال و اظهارنظر نشان می‌دهد مظنون باشيد.

ركن ديگری كه بايد به آن توجه شود، سرعت است. اينكه با چه سرعتی، اولين پاسخ يك كلمه‌ای بعد از جمله می‌آيد، مهم است كه در جملات راست، سريعا پس از يك توضيح كوتاه، پاسخ بله يا خير داده می‌شود. اگر فرد متقلّب باشد گفتن بقيه جمله، زمان بيشتری می‌برد زيرا او بله و خير را سريعا می‌گويد امّا نياز به زمان دارد تا توضيح بهتری برای جوابش بتراشد.

چگونگی گفتن مطلب به اندازه اينكه چه چيزی گفته شود، مهم است.

او به افزودن اطلاعات ادامه می‌دهد تا مطمئن شود كه شما را با داستانش فريب داده است.

فرد خاطی تا زمانی كه تأييد كلامی نشده، كم‌كم و خرده خرده داستان خود را تعريف می‌كند. او به صحبت ادامه می‌دهد، زيرا می‌خواهد جای سكوت را با كلام پر كند.

افراد خاطی در سكوت احساس ناآرامی می‌كنند.

سكوت نشانه مهمی است

به اين موضوع اشتباه لپی گفته می‌شود كه به سطح ناخودآگاه مربوط است و بياناشتباهی از احساسات، افكار يا نيّت واقعی فرد است.

اگر از نظر فكری، فردی با اعتماد به نفس باشند، نيازی به جبران ضعف ندارند.

برای شخصی كه حقيقت را می‌گويد مهم نيست كه آيا شما او را درك می‌كنيد يا نه؛ چون هميشه آمادگی دارد موضوع را برای‌تان روشن‌تر كند. بر عكس، دروغ‌گو دوست دارد مطمئن شود كه شما فوری منظور او را فهميده‌ايد تا بتواند سريع موضوع را عوض كند و سؤالات بيشتری از او پرسيده نشود.

مصاحبه كنندگان و بازجويان متبحّر می‌دانند كه چنين قانونی مختصرگويی نام دارد. وقتی فرد مظنون از جواب كوتاه «من نبودم» به جای «آن شخص من نبودم» استفاده می‌كند، به لحاظ آماری ۶۰ درصد احتمال دارد راستگو باشد.

نكته در اينجاست، شخص شنونده زمانی برای تفكر ندارد، بنابراين درست جملات فرد متهم كننده خود را بدون ملاحظه بيان می‌كند، زيرا غافلگير شده است و جملات شخص مقابل را برای جواب به خود او استفاده می‌كند.

تبديل جمله مثبت به منفی، سريع‌ترين راه برای صحبت و دادن پاسخ است.

شخص خاطی دوست دارد سريع جواب دهد. هر نوع تأخيری باعث می‌شود كه او بيشتر گناهكار به نظر برسد و برای او گذشت هر ثانيه مانند يك عمر است.

حركات شخص دروغ‌گو در جهت خلاف شخص شنونده و معمولاً به سمت در خروجی است.

شخصی كه دارد فريب می‌دهد، ارتباط فيزيكی كمی با مخاطب دارد يا فاقد آن است.

اگر فرد ارتباط برقرار نمی‌كند، احتمالاً دارد بلوف می‌زند شخصی

آن‌هايی كه از خودشان مطمئن نيستند، در حالت ايستاده هم قوز می‌كنند و دست‌هاشان را در جيب‌هاشان فرو می‌برند.

وقتی شخصی برخی احساسات مانند خوشحالی، تعجب، ترس و غيره... را ابراز می‌كند، نمايش اين قبيل احساسات به منطقه اطراف دهان محدود می‌شود.