بریده‌هایی از کتاب جهان و تاملات فیلسوف

کسانی که زندگی خود را صرف مطالعه و دانششان را از خلال سطور کتابها استخراج می‌کنند، شبیه افرادی هستند که از توضیحات و توصیفات مسافران، اطلاعات دقیقی دربارهٔ یک کشور به دست آورده‌اند.

یک فرد عامی از روی تفاخرش به لباس و تمایلش به مد روز شناخته می‌شود

مردمان نادان از پس تفرعن و تشریفات بی‌اساس زندگی روزمره‌شان پیدا هستند.

مرد باید برای به زبان آوردن امور غیرمعمول از کلمات معمول استفاده کند، حال آن‌که این آقایان عکس آن می‌کنند.

اگر نویسنده‌ای اندیشه و دانش واضحی در سر داشته باشد برای ابلاغ آن تلاش می‌کند و تمامی هم و غم خود را مصروف این هدف می‌سازد؛ بنابراین ایده‌هایی که می‌پردازد هماره روشن و تعریف شده هستند. در نتیجه نه وراج و یاوه‌گو است، نه گیج و مخبط و بدتر از همه ملال‌آور

نویسندهٔ خردمند هنگام نوشتن واقعاً با ما حرف می‌زند، و به همین جهت قادر است در آن واحد هم سرگرممان کند و هم به رقصمان در آورد.

کلماتِ صرفاً تقلیدی و حاضر و آماده را برمی‌دارند و از بر می‌کنند. بنابراین آنچه می‌نویسند آش شله قلم‌کار بی‌سروتهی است مملو از کلمات و عبارات مبتذل. به همین علت، کلام الکن‌شان از فقر فاحش وضوح در عذاب است.

سادگی همواره به‌عنوان نشانی از صداقت و همچنین نبوغ مورد احترام بوده است.

در اصل، همه‌جا سادگی و بی‌ریایی جذاب است و تزویر نفرت‌انگیز. حقیقت امر این است که همهٔ نویسندگان بزرگ می‌کوشند افکارشان را به حد ممکن خالصانه، قاطعانه، واضح و به ایجاز بیان کنند.

به‌خصوص منظورم بیشتر، روزنامه‌نگاران است. به زبان ساده: عمله‌های روزمرد، قلم به مزدان!

هر پول‌پرست بی‌سروپایی می‌نشیند و یک کتاب مرتکب می‌شود و عوام آن اندازه بلاهت در توبره دارد که خرج خرید چنین ترهات صد تا یک غاز کند.

بهترین آثار نویسندگان بزرگ درست هنگامی خلق می‌شوند که بی‌هیچ چشم‌داشتی و یا در ازای اندک مبلغی به نوشتن می‌پردازند.

اساس نابودی ادبیات؛ نوشتن در ازای پول و کسب و کار حفظ حق چاپ. هیچکس جز او که خود را تماماً وقف موضوع می‌کند چیزی در خور نوشتن به روی کاغذ نمی‌آورد.

این نمک به حرامی‌های بی‌شرمانه و بدگویی‌های معاندانه ثابت می‌کند که این کارشناسان خودخوانده همان اندازه از لحاظ اخلاقی فرومایه‌اند که از لحاظ فکری.

هزاران مسیحی یک نفر قدیس را می‌پرستند و می‌ستایند و با این حال زندگی و عقاید وی برایشان ناشناخته است

جماعت درس خواندهٔ باسواد آن‌قدر افراط می‌کنند و گندش را بالا می‌آورند که افتخار و شرف نابغه را لکه‌دار می‌کنند؛ دقیقاً به همان صورت که ایمان به مقدسات به جهل و خرافه‌پرستی ابلهانه بدل می‌گردد.

اگر کسی یار و همدمی می‌خواهد که بتواند اوقات تنهایی او را پر کند و احساس انزوا را از او دور نماید، اجازه بدهید سگها را پیشنهاد کنم که خصوصیات ذهنی‌شان مسرت و شادی به ارمغان می‌آورد.

مردم به انباشت ثروت دلخوش‌اند و از افراط و زیاده‌روی در لذات جسمانی و تفریحات کودکانه لذت می‌برند، از ورق و تخته نرد؛ یا با رخوت و نخوت بسیار با یکدیگر سخن می‌گویند و یا احترام فراوان به یکدیگر می‌گذارند. و چقدر اندک‌اند آنها که قدری هم قوای ذهنی اضافه دارند!

بیشتر مردم همچنان‌که پولی اضافی در بساط ندارند و تنها به قدر رفع حوائج از آن بهره می‌برند، از هوش اضافه هم بی‌بهره‌اند

این‌که مغز باید نوکر و کارگر شکم باشد در حقیقت عقیدهٔ آن کسانی است که نه حاصل دسترنج خود را می‌خورند و نه به سهم خود قناعت می‌کنند.