بریده‌هایی از کتاب جهان و تاملات فیلسوف

زنان دقیقاً مناسب کار معلمی و پرستاری دوران طفولیت ما هستند، زیرا که ایشان خود کودک‌صفت، سبکسر و کوته‌نظر؛ در یک کلام، در سراسر زندگی، کودکانی بزرگ‌جثه‌اند ــ چیزی میان کودک و انسان بالغ، یعنی بین یک کودک و یک مرد تمام و کمال.

زنان در سرتاسر زندگی کودک می‌مانند؛ هرگز چیزی را درک نمی‌کنند مگر آنچه تماماً مربوط به ایشان و مربوط به لحظهٔ حال باشد، چیزی بالفعل و واقعی، و امور جزئی را به مهمترین مسائل ترجیح می‌دهند.

هرگز نگذاریم هیچ چیزی زندگی فکری ما را متوقف سازد، هرچند که ممکن است توفان بی‌امان جهان محیط ما را آشفته سازد و درهم ریزد؛ همواره باید به یاد داشته باشیم که انسانی آزاد هستیم، نه یک غلام زرخرید.

این تلاش است که افتخار را ارزش می‌بخشد.

اذهان بزرگ به اذهان کوچک مدیون هستند، از این بابت تنها به لطف حضور همین اذهان کوچک است که بزرگی می‌یابند.

چهرهٔ دراماتیک مرد عاشق به همان خوبی چهرهٔ تراژیک‌اش است

(چه بسیار می‌آموخت مرد، اگر تنها آن میزان آموختنی که در کتب خودش موجود است

نخجیرگری را می‌مانند که الابختی و «باری به هر جهت» از خانه بیرون می‌زند

افکاری هم از آب در می‌آورند نیم‌بند، منحرف و زورتپان و آلوده به تردید

طبیعت زنان را به هنر فریب مجهز کرده تا به‌وسیلهٔ آن از خود دفاع کنند؛ و هر آن قدرتی که به صورت قوای جسمی و عقلی و منطق در مردان نهاده، در زنان به شکل مکر و نیرنگ درآمده.