بریده‌هایی از کتاب شعریکاتور

شاعر: یک آسمان پرنده‌ی عاشق... مخاطب خاص: ئه؟ کو؟ صبر کن برم تفنگ ساچمه‌ای را بیارم! شاعر: بدو بدو تا نرفته‌اند!

| سوتغذیه | شاعر: سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند... سرو چمان: ای بابا! مگه من گاوم؟ شاعر: اوه! ببخشید. بگم سروم چمان من چرا میل غذا نمی‌کند خوبه؟ سرو چمان: باز این بهتر از قبلی‌ه. شاعر: باشه.

| فلسفه | شاعر: روزها فکر من این است و همه شب سخنم... مخاطب خاص: چی؟ شاعر: که چرا روزها فکر من این است و همه شب سخنم؟

| بنی‌آدم | شاعر: بیا تا قدر یکدیگر بدانیم... مخاطب خاص: باشه! قدر تو چنده؟ شاعر: نمی‌دونم؛ قدر خودت چنده؟ مخاطب خاص: والا منم نمی‌دونم. شاعر: پس بی‌خیال، بیا تا قدر یکدیگر ندانیم، اصلاً مگه بیکاریم؟ مخاطب خاص: باشه.

شاعر: روزی تو خواهی آمد. مخاطب خاص: معلوم نیست، شاید هم شب اومدم؛ حالا قبلش یه زنگ می‌زنم خبرت می‌کنم. شاعر: باشه، مخلصم.

شاعر: الا ای آهوی وحشی کجایی... آهوی وحشی: سر قبرت!

شاعر: من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید... مخاطب خاص: پس حرف حسابت چیه؟ شاعر: خودتون باید شعورتون برسه که نمی‌رسه متاسفانه!

| سرانه مطالعه | شاعر: من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید... مخاطب خاص: پس چی؟ شاعر: من می‌گم چهارتا کتاب بیارید بریزید گوشه‌ی این قفس بخونم که حداقل یه کار مفیدی کرده باشم. مخاطب خاص: باشه.

شاعر: به سراغ من اگر می‌آیید... دست خالی نیایید! مخاطب خاص: چی دوست داری برات بیاریم؟ شاعر: یه کمپوتی، آب‌میوه‌ای، چیزی هم با خودتون بیارید. مخاطب خاص: باشه. شاعر: ممنون.

شاعر: روزها فکر من این است و همه شب این سخنم... مخاطب خاص: چرا فقط روزها فکر می‌کنی؟ چرا شب‌ها به جای اینکه بخوابی حرف می‌زنی و مزاحم خواب بقیه می‌شی؟! شاعر: همین دیگه! همینه که غافل از احوال دل خویشتنم...

شاعر: آهویی دارم خوشگله... مخاطب خاص: ای جان! شاعر: ذوق نکن؛ قصد ادامه‌ی تحصیل داره!

شاعر: پسر نوح با بدان بنشست خاندان نبوتش گم شد... مخاطب خاص: چرا بَدان که با پسر نوح نشستند، خوبان نشدند؟ شاعر: نمی‌دونم. بهش فکر نکرده بودم!

شاعر: یکی روبهی دید بی‌دست و پای... مخاطب خاص: آخی! بمیرم الهی؛ خب؟ شاعر: بعد بهش گفت کی به توئه بی‌دست و پا زن می‌ده؟ بی‌عرضه‌ی بدبخت! مخاطب خاص: اوا! چرا؟! حیوونکی.

شاعر: ادب از که آموختی؟... مخاطب خاص: از خودت! شاعر: از من؟ مخاطب خاص: آره دیگه! از خودت. شاعر: شترق[ صدای سیلی ] مخاطب خاص: چرا می‌زنی؟! شاعر: بی‌ادب خودتی و... آدمِ... فلانِ... و فلان

شاعر: روزی تو خواهی آمد. مخاطب خاص: معلوم نیست، شاید هم شب اومدم؛ حالا قبلش یه زنگ می‌زنم خبرت می‌کنم.

| کمال همنشین | شاعر: پسر نوح با بدان بنشست خاندان نبوتش گم شد... مخاطب خاص: چرا بَدان که با پسر نوح نشستند، خوبان نشدند؟ شاعر: نمی‌دونم. بهش فکر نکرده بودم!

| پارک دوبل | شاعر: ای که از کوچه‌ی معشوقه‌ی ما می‌گذری... مخاطب خاص: جانم؟ شاعر: ببین توی کوچه، جای پارک هست یا ماشینم رو بذارم سر خیابون؟

| شاخ | شاعر: الا ای آهوی وحشی کجایی؟ آهوی وحشی: ای بابا! امان از این ازدواج! وحشی کجا بود؟ رام شدیم رفت پی کارش!

| جیب | شاعر: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی... مخاطب خاص: ببخشید یه سوال داشتم از خدمتتون. شاعر: بفرمایید جانم! مخاطب خاص: پول این بسیار سفر را باید از کجا بیاریم؟

| سِرُم | شاعر: دوش چه خورده‌ای دلا... دل: والا یادم نیست! شاعر: هر چی که بوده، حتماً دل‌پیچه‌ت به‌خاطر اونه! دل: بعید نیست.