بریده‌هایی از کتاب آیین زندگی

زندگی تنها امروز نیست که محکوم به تحمل آن باشد و گذشته‌ای نیست که از دست داده است؛ بلکه زندگی همانا آینده‌ای است که مثل مسافری باید مسیر را ادامه دهد و به مقصد برسد.

زمانی که از دشمن خود متنفر باشیم، به او قدرت می‌دهیم تا خواب، اشتها، فشار خون، سلامت و شادی‌مان را تحت‌الشعاع خود قرار دهد. اگر دشمنان ما بفهمند که تا چه حد موجب نگرانی و آزار ما هستند از شادی پایکوبی می‌کنند. نفرت ما به آنها آسیبی نمی‌رساند بلکه شب و روز خود ما را تبدیل به ورطه‌ای جهنمی می‌کند.

یاد گرفته‌ام که از مردم زیاد انتظار نداشته باشم

قانون چهارم برای متوقف‌کردن نگرانی و اضطراب و شروع یک زندگی شاد: نعمت‌هایتان را بشمارید نه مشکلاتتان را.

«خدایا آنچه که به من عطا کردی، لطف توست. نان و نعمت امروزم برای امروزم است. خدایا به من قدرت و درک شگرفی عطا کن، تا بتوانم آنچه را که ندارم به دست بیاورم و آنچه را که نمی‌دانم، بدانم.»

یاد گرفته‌ام که از مردم زیاد انتظار نداشته باشم

برنارد شاو می‌گوید: «راز بدبخت شدن در این است که آنقدر وقت آزاد داشته باشید تا به این فکر کنید که آیا خوشبخت هستید یا نه.»

حالا واقعیت زندگی را درک می‌کردم؛ این که باید در زندگی تلاش کرد، فرا گرفت و آنچه را که یاد می‌گیری، بکار ببندی.

خداوندا به من آرامش عطا کن، تا آنچه را نمی‌توانم تغییر دهم، بپذیرم؛ شهامت عطا کن تا آنچه را می‌توانم، تغییر دهم؛ و ادراکی که بتوانم تفاوت بین این دو را تشخیص ده

«می‌باید در کار غرق شوم وگرنه در استیصال خواهم پژمرد.»

وینستون چرچیل وقتی در اوج جنگ روزی ۱۸ ساعت کار می‌کرد می‌گفت. وقتی از او درباره نگرانی و اضطرابش از داشتن آن همه مسئولیت خطیر پرسیدند، گفت: «سرم خیلی شلوغ است، وقت نگرانی ندارم.»

به جای پهلو به پهلوشدن و فکر و خیالات در مورد بی‌خوابی، شب‌ها به مطالعه پرداخت.

«من می‌دانم که تو آرزو داری سریعتر به مقصد برسی و از طرفی رانندگی سریع را نیز دوست داری، ولی آیا به این فکر می‌کنی که توان و کشش اتومبیل تو چقدر است؟ آیا ایمان داری با این فشاری که بر روی موتور وارد می‌آوری، موتور پاسخگویت خواهد بود؟ حال به موضوع دیگری فکر کنیم؛ آیا مطمئن هستی با آن سرعت که پیش می‌روی، ناگاه در مسیر راهت گودالی نخواهد بود؟ یا اینکه سنگی کوچک پیدا نخواهد شد؟

«تنها یک راه برای خوشبختی وجود دارد؛ نگرانی در مورد آنچه فراتر از اراده‌تان است را کنار بگذارید.»

امروزه روانشناسان نقش مبشران نوین را بازی می‌کنند. آنها به ما نمی‌گویند مذهبی باشیم تا از آتش جهنم در امان بمانیم بلکه می‌گویند مذهبی باشیم تا از آتش جهنم این دنیا که ترس و اضطراب و بیماری‌های عصبی و روانی است مصون بمانیم.

همه چیز می‌خواستم ولی چیزی به دست نمی‌آوردم،

هِی! داری طوری رفتار می‌کنی مثل اینکه تنها آدم مشکل‌دار در دنیا تو هستی!

هلن کلر ـ کور، کر و لال می‌گفت: «زندگی بسیار زیباست» . نیم قرن زندگی، اگر هیچ چیزی هم به من نیاموخته باشد، این را به من فهمانده است که جز خودتان، هیچ کس نمی‌تواند آرامش را برایتان به ارمغان آورد.

«آنهایی که آرامش درونشان را در غوغای زندگی مدرن از دست نمی‌دهند از ابتلا به بیماری‌های عصبی مصون می‌مانند.»

حالا واقعیت زندگی را درک می‌کردم؛ این که باید در زندگی تلاش کرد، فرا گرفت و آنچه را که یاد می‌گیری، بکار ببندی.