بریده‌هایی از کتاب زمان اشتباه، مکان اشتباه

مرگ باعث می‌شود دلخوری‌هایی که از اعضای خانواده داریم فراموش شوند.

حس شوخ‌طبعی کِلی همیشه تلخی خاصی دارد، اما گاهی اوقات واقعاً به نظر می‌آید که در اعماق وجودش تاریکی خاصی هست.

تزیین کدوحلوایی را دقیقاً به همان دلیلی انجام داده که خیلی از کارهای دیگر را انجام می‌دهد ـ چون حس می‌کند موظف است.

جنیفر از اینکه امشب ساعت‌ها را عقب می‌کشند خوشحال است. یک ساعت اضافه، وقت بیشتری برای این دارد که وانمود کند منتظر برگشتن پسرش به خانه نیست.

خیلی خسته است. واقعاً عمیقاً خسته است. کاش می‌شد همین جا بماند و همه چیز همین جا تمام شود. کاش می‌توانست به بخشی از این ساختمان تبدیل شود، یکی از تزییناتش. دیگر نمی‌خواهد یک انسان واقعی و دردمند باشد.

مرگ باعث می‌شود دلخوری‌هایی که از اعضای خانواده داریم فراموش شوند.

خیلی خسته است. واقعاً عمیقاً خسته است. کاش می‌شد همین جا بماند و همه چیز همین جا تمام شود. کاش می‌توانست به بخشی از این ساختمان تبدیل شود، یکی از تزییناتش. دیگر نمی‌خواهد یک انسان واقعی و دردمند باشد.

جنیفر همیشه فکر می‌کرد کِلی کاملاً صادق و روراست است. اما مگر دروغ‌گوهای ماهر همیشه همین‌طور به نظر نمی‌رسند؟

انگار فقط به چیزهای بدی که برایمان اتفاق می‌افتند توجه می‌کنیم، و اصلاً نمی‌دانیم گاهی چقدر خوش‌شانسیم.

همیشه دلش می‌خواست دنیا را عوض کند، اما انگار دیگر اهمیتی برایش ندارد

بعضی‌ها برای اینکه از درد کشیدن فرار کنند حاضرند هر کاری انجام دهند.

بدن مجسمه زیر دست جنیفر، یخ‌زده و بی‌روح است و لب‌هایش حرفی برای او ندارند. کنار هم به بقیهٔ مجسمه‌ها نگاه می‌کنند. در مکان‌های متفاوت و زمان‌های متفاوت قرار گرفته‌اند، هر دو تنها هستند و جواب سؤال‌هایشان را از دریا می‌خواهند.

همیشه فکر می‌کرد کِلی کاملاً صادق و روراست است. اما مگر دروغ‌گوهای ماهر همیشه همین‌طور به نظر نمی‌رسند؟

انگار فقط به چیزهای بدی که برایمان اتفاق می‌افتند توجه می‌کنیم، و اصلاً نمی‌دانیم گاهی چقدر خوش‌شانسیم.

هیچ کس نمی‌داند که شخصیت آدم‌ها واقعاً چطور ساخته می‌شود. اینکه دقیقاً چه‌چیزی باعث می‌شود تلخ، شاد، محافظه‌کار یا آزاد و بی‌خیال باشیم چندان مهم نیست. چیزی که هستیم اهمیت دارد.

وقتی پدر یا مادر بچه‌ای هستی، هر مشکلی که پیش می‌آید به‌نظرت دائمی است، تا وقتی که بالاخره از آن می‌گذری.

در تمام سال‌هایی که به کار حرفه‌ای مشغول بوده، سعی کرده به فقدان وجود چیزها، درست به‌اندازهٔ وجودشان، توجه کند. شواهد و مدارک خیلی اوقات درست از همان چیزهایی به دست می‌آیند که مردم حاضر به گفتنشان نیستند. همان چیزهایی که از حرف‌هایشان پاک می‌کنند.

ای کاش می‌توانست بفهمد چه می‌شود.

تاد با جدیت کامل به جنیفر می‌گوید: «امروز شبیه روانی‌ها شدی. بیچاره کارآموز جدیدت.»

اگر انسان‌هایی که در گذشته کنارت بودند دیگر آنجا نیستند، بهتر است آدم‌های جدیدی سر راه خودت بگذاری.