بریده‌هایی از کتاب هشت قاعده عشق

اگر خودمان را نشناسیم، ممکن است ریسک پذیرفتنِ سلایق و ارزش‌های همسرمان را به جان بخریم. نظر او به نظر ما تبدیل می‌شود. ممکن است انتخاب کنیم که نظر فرد دیگری را بپذیریم؛ چون او را می‌ستاییم

من عمیق‌ترین جایگاه عشق را زمانی می‌دانم که عاشق شخصیت دیگری بشوید، به ارزش‌هایش احترام بگذارید و در رابطه‌ای طولانی‌مدت و متعهدانه، برای رسیدن به اهدافش کمکش کنید.

سینت فرانسیس می‌گفت: «رفتن به یک مکان برای موعظه‌کردن فایده‌ای ندارد، مگر اینکه راه‌رفتن ما خود موعظه باشد.»

«مرد فقیر بیرون از معبد گدایی می‌کند و مرد توانگر، درون آن.»

در تنهایی یاد می‌گیریم که عاشق خودمان باشیم، خودمان را درک کنیم، دردهایمان را التیام ببخشیم و از خودمان مراقبت کنیم.

تنهابودن (نه احساس تنهایی، بلکه احساس راحتی و اعتمادبه‌نفس در وضعیتی که مسئولیت تصمیم‌ها و انتخاب مسیر و تفکر دربارهٔ تجربیاتمان بر عهدهٔ خودمان است)، اولین قدم در راه آماده‌شدن برای عشق‌ورزیدن به دیگران است.

شاگردی می‌پرسد: «تفاوت دوست‌داشتن و عاشق‌بودن در چیست؟» استاد جواب می‌دهد: «وقتی گلی را دوست داشته باشی، آن را می‌چینی؛ اما وقتی عاشق گلی بشوی، هر روز به آن آب می‌دهی.»

«وقتی زوج‌ها برای برآوردن تمام نیازهای صمیمت عاطفی و اجتماعی خود صرفاً به یکدیگر تکیه می‌کنند، این ’درهم‌تنیدگی‘ ممکن است رشد شخصی سالم را سرکوب کند یا آن‌ها را در معرض وابستگی بیمارگونه قرار دهد.»

«کودکانی که بیشتر از همه به عشق نیاز دارند، با ناخوشایندترین حالت‌ها آن را مطالبه می‌کنند.»

اجازه نده دیگران تو را هدایت کنند. ذهن خودت را بیدار کن، تجربهٔ خودت را بیندوز و راه خودت را برگزین.

می‌گویند بزرگ‌ترین هدف انسان‌ها در زندگی، عشق‌ورزیدن و معشوق واقع‌شدن است. همهٔ ما به عشق ایمان داریم. فطرتمان باعث می‌شود جذب داستان‌های عاشقانه شویم. برای خود نیز داستان عاشقانه آرزو می‌کنیم و از ته دل می‌خواهیم عشق حقیقی ممکن باشد.

«بیشتر مردم به قصد فهمیدن گوش نمی‌دهند. آن‌ها به قصد پاسخ‌دادن گوش می‌دهند.»

«هرچه بیشتر خودم را از چیزهایی که فکر می‌کردم مرا خوش‌حال می‌کنند جدا کردم (مثل پول و شهرت و نظر دیگران)، حقایق بیشتری برایم آشکار شد.»

لذتی که از خدمت‌رسانی به دیگران می‌بریم، «خلسهٔ کمک» یا «هالهٔ بخشش» نام گرفته است و دانشمندان آن را احساسی توصیف می‌کنند که به‌دنبال کمک بدون‌چشمداشت به دیگران به انسان دست می‌دهد، احساس شادی، نشاط و افزایش انرژی که پس‌ازآن، فرد دوره‌ای از صلح و آرامش را تجربه می‌کند.

آرمان شما باید برای شما در درجهٔ اول اهمیت باشد و آرمان شریک زندگی‌تان نیز باید برای او در درجهٔ اول اهمیت باشد.

وعدهٔ خوشبختی ابدی مانعی بزرگ بر سر راه خوشبختی ابدی است.

اگر در کودکی شاهد مشاجرهٔ والدینمان باشیم، ممکن است در بزرگ‌سالی شخصیتی ناسازگار و تدافعی پیدا کنیم. یا ممکن است خود را شفا دهیم و آگاهانه بکوشیم با دیگران این‌گونه رفتار نکنیم.

وقتی اولین بار از سر شیفتگی محض وارد رابطه‌ای می‌شوید، طرف مقابل ممکن است قلبتان را بشکند. اگر درستان را فرانگیرید و دوباره از سر شیفتگی وارد رابطه‌ای شوید، دفعهٔ دوم ممکن است حوصله‌تان سر برود و واکنش‌های غیرمنتظره و ناگهانی نشان بدهید. بار سوم، طرف مقابل ممکن است از شما سوءاستفادهٔ مالی کند. کارما آن‌قدر این درس را ازطریق آدم‌های مختلف برایتان تکرار می‌کند تا بالاخره تغییر کنید. و گاهی ممکن است این درس‌ها را با یک نفر بارها و بارها برای شما تکرار کند.

شاگردی می‌پرسد: «تفاوت دوست‌داشتن و عاشق‌بودن در چیست؟» ‫استاد جواب می‌دهد: «وقتی گلی را دوست داشته باشی، آن را می‌چینی؛ اما وقتی عاشق گلی بشوی، هر روز به آن آب می‌دهی.»

«ما با فرازونشیب‌های بسیاری در زندگی مواجه می‌شویم؛ اما آرمان و هدف عنصر فعالی است که به ما کمک می‌کند استوار و پابرجا بمانیم.»