بریده‌هایی از کتاب حرفه‌ای باشیم

رعایت آداب معاشرت در فعالیت‌های کاری باعث خواهد شد که ما بر ترس‌ها، نگرانی‌ها و اضطرابمان غلبه کنیم و راه‌هایی برای حضور در صحنه‌های گوناگون بیابیم.

کسانی موفق هستند که آداب و رفتارهای مناسب کاری را یاد گرفته و به آن عمل می‌کنند.

مهارت‌های انسانی بیش از مهارت‌های فنی و دانش در پیشرفت کاری افراد تأثیر دارد.

به هنگام دست دادن، دست طرف مقابل را خیلی محکم نگیرید، خیلی ملایم و آرام و فقط به مدت ۳ الی ۵ ثانیه دست‌ها در تماس باشند، البته شل دست دادن و از روی بی‌حالی نیز جایز نیست.

اگر دست شما خیس است، به‌ هیچ‌ وجه با دست خیس و یا با مچ دست، دست ندهید، کافی است عذرخواهی نموده و ایستاده احترام بگذارید.

در سلام کردن به هیچ عنوان بجای حرکت زبان؛ سر را به علامت سلام تکان ندهید. این عمل نوعی بی احترامی و کم محلی است.

پس از سلام کردن، بسیار کوتاه حال طرف مقابل را بپرسید و اجازه دهید تا وی به شما پاسخ بدهد.

به‌ جای سلام کردن از عبارت «خسته نباشید» استفاده نکنید. این جمله با اینکه مصطلح است اما بار معنایی خوبی ندارد. بهتر است از عبارت خدا قوت، وقت بخیر و روز به خیر استفاده شود.

اگر دوستان در گوشه‌ای خلوت کرده‌اند و مشغول صحبت با یکدیگر هستند، به ‌هیچ ‌عنوان در کنار ایشان توقف نداشته باشید، مگر از شما دعوت شود تا به جمع ایشان بپیوندید.

کوچک‌ترها می‌بایست سعی کنند زودتر سلام کنند، اما به ‌هیچ‌ عنوان پس از سلام کردن دست خود را دراز نکنید. بزرگ‌ترها می‌بایست برای دست دادن دست خود را جلو آورند.

همیشه در سلام کردن پیش‌قدم باشید. این عمل شما در ذهن باقی می‌ماند و نشان بزرگواری شماست. هنگام سلام کردن به چهره مخاطب نگاه کنید و با لبخند به استقبال ایشان بروید، زیرا ممکن است شما هم‌زبان نباشید؛ بنابراین لبخند شما به همراه سلام ماندگار می‌شود.

حتماً به میزبان خود در کارهایش یاری برسانید تا میزبان خسته نشود و بتوانید لحظات بیشتری در کنار هم باشید؛ اما اگر میزبان درخواست شما را برای کمک کردن نپذیرفت اصراری نکنید.

به هنگام غذا خوردن پیش از میزبان شروع به غذا خوردن نکنید. قبل از چشیدن غذا به آن نمک و فلفل نزنید، زیرا این کار بی‌احترامی به میزبان و آشپز است.

هیچگاه برخورد تند با کودکتان نداشته باشید؛ تذکر دادن به کودک صحیح است اما با ملایمت.

به کودکان خود بیاموزیم، هنگامی که در منزل شخصی هستد در آن منزل حق تعرض به کودکان میزبان را ندارند؛ به آن‌ها بفهمانیم که نباید به کودکان میزبان زور بگویند و آن‌ها را کتک بزنند و یا وسایل بازی آن‌ها را صاحب شوند و بخواهند با خود به منزل بیاورند. نباید به هر وسیله‌ای که دلشان می‌خواهد دست بزنند و آن را وسیله بازی خود بدانند.

به هر مجلس و یا جمعی که وارد می‌شوید با صدای رسا به همه سلام کنید، حتی اگر دارای رتبه و مقام بالایی هستید. همچنین هنگامی که از مکانی خارج می‌شوید و جمعی را ترک می‌کنید وظیفه دارید از همه حاضران در جمع خداحافظی کنید.

اگر برای اولین بار به منزل کسی می‌روید بهتر است دست خالی نروید و در حد توان هدیه‌ای تهیه کنید.

به هیچ عنوان نباید سرزده به منزل کسی رفت.

به میهمانی می‌رویم برای دیدن عزیزانی که برای ما از نظر عاطفی مهم هستند و نسبت به آن‌ها حس مسئولیت داریم. برای این که کنار هم شاد بوده، صحبت کرده، گپ زده و بخندیم. شاید در همین میهمانی‌ها متوجه مشکلی (مالی، اقتصادی و....) شویم و تا حد امکانات و اطلاعات خود به آن‌ها یاری برسانیم.

به هنگام شیطنت کودک میهمانتان ترشرویی نکنید؛ اگر وسیله‌ای توسط میهمان بر زمین افتاد و شکست ناراحت نشوید، زیرا فقط یک اتفاق بوده؛ خودتان آن‌ها را جمع‌آوری کنید و اگر برای جبران تصمیم داشت خسارت وارده را متحمل شود نپذیرید.