بریده‌هایی از کتاب اقلیت

ﭼﺮﺍ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﻲ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎ ﺭﺍ؟!‬‬

ﭘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮﺍﺱ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻡ، ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺣﺎﺩﺛﻪﺍی‬‬ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﻣﺪﻥ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺯ ﺩﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﺑﻪﺟﺰ ﺧﻴﺮ ﺑﺮﻧﻤﻲﺁﻳﺪ‬‬ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺷﻨﺎﻡ، ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ!

ﺭﻭﺯی ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﺳﻨﮕﻢ ﻣﻲﺯﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺭﺷﻚ‬‬ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﺷﻚ ﺭﻭی ﺳﻨﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ‬‬

ﻣﺎ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﻳﺮﺓ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ؟!‬‬

ﺑﻴﻦ ﻣﺎﻫﻲﻫﺎی ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﻭ ﻣﺎﻫﻲﻫﺎی ﺗﻨﮓ‬‬ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻗﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﻗﺘﻲ ﭼﺎﺭﻩﺍی ﺟﺰ ﺁﺏ ﻧﻴﺴﺖ! ‬‬

ﭼﻮﻥ ﻧﻲ ﻧﻔﺲ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﻣﺎ ﻧﺎﻟﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺩﺭ ﺷﻮﺭ ﻧﻴﺰ ﻧﺎﻟﺔ ﻣﺎ ﻣﻲﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ‬‬

ﻫﺰﺍﺭ ﺻﺒﺢ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻲ ﻭ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﻲ ﺍﻣﺎ‬‬ ﺭﺳﻴﺪﻧﻲﺳﺖ ﺷﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻲ ﻭ ﻧﺘﻮﺍﻧﻲ‬‬

ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺘﻦ ﺁﻥ ﺭﺍﺯ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ! ‬‬ ﺗﺼﻮﺭی ﻫﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ ﺍﺭﻏﻮﺍﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ! ‬‬

ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺳﺮ ﺑﺮﺳﺪ‬‬ ﺩﻋﺎی ﺍﻳﻦﻫﻤﻪ ﭼﺸﻢﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﺑﻲﻧﻴـﺎﺯ‬‬ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﮔﻨﺞ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺰ ﺭﻧﺞ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺭﻧﺞ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﮔﻨﺞ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﮔﺎﻩ ﻣﻲﺍﻓﺘﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﻭ ﮔﺎﻩ ﻣﻲﻏﻠﺘﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺩ‬‬ ﻫﻴﭻ ﺭﺍﺯی ﺩﺭ ﻓﺮﻭﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﮔﺎﻩ ﺳﺮﺑﺎﺯی ﺷﺠﺎﻋﻲ ﮔﺎﻩ ﺷﺎﻫﻲ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪ‬‬ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﭼﻴﺰی ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻳﻚ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺩﺭ ﻛﻒ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺩﻧﻴﺎ» ﻋﻤﺮ «ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﺧﺘﻲ‬‬ ﺳﻜﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻛﻦ! ﺩﻋﻮﺍی ﭼﺎﺭ ﻭ ﭘﻨﺞ ﻧﻴﺴﺖ‬‬ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺑﻬﺘﻲ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻗﻠﺒﺶ ﻣﻲﺷﻜﺴﺖ‬‬ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﻲ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻴﻨﻪ ﺣﻴﺮﺕﺳﻨﺞ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﺑﻌﺪ ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺩﮔﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪﺍﻡ: ‬‬ ﻋﺸﻖ ﮔﻨﺠﻲﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻓﺰﻭﻧﻲﺍﺵ ﺍﺯ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺑﺎﺩ ﻣﺸﺘﻲ ﻭﺭﻕ ﺍﺯ ﺩﻓﺘﺮ ﻋﻤﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩﺳﺖ‬‬ ﻋﺸﻖ، ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺍﺳﺖ! ‬‬

ﺍﻳﻦ ﻛﻔﺮ ﺟﺰ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ُﺑﺪﻭﻥ ﻋﺸﻖ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺎی ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬‬

ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﻧﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﻢ‬‬

ﻏﻨﭽﻪﺍی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺷﺪﻥ ﻣﺤﻜﻮﻡ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺗﺎ ﺷﻜﻮﻓﺎ ﻧﺸﺪﻩ، ﺑﺸﻜﻦ ﻭ ﭘﺮﭘﺮ ﮔﺮﺩﺍﻥ‬‬

ﻋﺸﻖ ﺭﺍﺯیﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ‬‬ ﭼﻪ ﺳﺨﻦﻫﺎ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬

ﻋﻤﺮ ﺟﺰ» ﺣﺴﺮﺕ ﺩﻳﺮﻭﺯ «ﻭ» ﻏﻢ ﻓﺮﺩﺍ «ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺳﻮﺧﺖ ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺮ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﻋﺸﻖ‬‬

ﮔﻞ ﻧﻤﻲﺭﻭﻳﺪ، ﭼﻪ ﻏﻢ ﮔﺮ ﺷﺎﺧﺴﺎﺭی ﺑﺸﻜﻨﺪ‬‬

ﭼﻪ ﺳﺨﻦﻫﺎ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬