بریده‌هایی از کتاب نبرد من

اگر دولتی از قدرتی که در اختیار دارد به‌عنوان ابزار سرکوب بهره گیرد، بدیهی است به رنج ملت می‌انجامد و نتیجۀ آن شورش است که نه‌تنها یک حق است، بلکه وظیفۀ تک‌تک افراد هم‌میهن است.

زمانی‌که صهیونیست‌ها تلاش می‌کنند تمام جهان باور کند با ایجاد کشوری یهودی در فلسطین هدف ملی جدید یهودیان تأمین خواهد شد، یهودیان از این رهگذر ابزاری دیگر برای فریب مسیحیان ساده‌لوح به‌کار می‌گیرند، آن‌ها کوچک‌ترین نیتی برای ساختن کشوری در فلسطین ندارند که در آن‌جا زندگی کنند. آنچه آن‌ها واقعاً در نظر دارند ایجاد سازمان مرکزی برای کلاهبرداری و حقه‌بازی بین‌المللی است. به‌عنوان کشوری مستقل، هیچ‌کس نمی‌تواند آن را کنترل کند. بنابراین این کشور می‌تواند به‌عنوان مأمنی برای کلاهبردارانی باشد که شناخته شده‌اند و در عین حال مدرسه‌ای عالی برای آموزش کلاهبرداران دیگر است.

افرادی را می‌شناسم که ساعت‌های متمادی مطالعه می‌کنند، کتاب پشت کتاب، از این صفحه به آن صفحه، اما با‌این‌همه نمی‌توانم آن‌ها را <اهل کتاب> بنامم. البته آن‌ها دانستنی‌های بسیاری دارند، اما به نظر می‌آید مغزشان توانایی تنظیم و دسته‌بندی مطالب ذخیره‌شده را ندارد. آن‌ها توانایی تمایز قایل‌شدن بین مطالب مفید و غیرمفید را ندارند؛ بنابراین ممکن است مطالب بی‌فایده را در ذهن خود انباشته کنند و چه‌بسا حین مطالعه از مطالب مفید بگذرند

هیچ‌گاه از کسی پرسیده نمی‌شود چه کاری می‌تواند انجام دهد بلکه از او می‌پرسند چه چیزی آموخته است. <تحصیل‌کرده>ها هر فرد احمقی را که با شماری از مدارک آکادمیک مجهز شده باشد بالاتر از تواناترین دوستان جوانی می‌دانند که این مدارک گران‌بها را ندارند

در زمان تحقیر شدید سرزمین پدری‌مان، یوهانس پالم کتاب‌فروش که ناسیونالیستی سازش‌ناپذیر و دشمن فرانسه بود، به‌سبب بد‌اقبالی در عشق حقیقی به آلمان در این شهر کشته شد. وی سرسختانه از افشای نام همدستانش و یا رؤسایی که مسئول درجۀ اول این امر بودند، خودداری کرد. دقیقاً همین اتفاق برای لئو شلاگتر رخ داد. وی همچون یوهانس، توسط یک عامل حکومتی به فرانسه به‌عنوان عنصر نامطلوب معرفی شد. این عامل حکومتی همان رئیس پلیس آگزبرگ بود که در این جریان، بدنامی و رسوایی را از آن خود کرد و سرمشقی شد که بعدها مقامات نئو ـ ژرمن رایش در حکومت آقای سورینگ از آن تقلید کردند.

از زمان‌های بسیار قدیم، یهودیان بهتر از هر‌کسی می‌دانستند چگونه می‌توان از دروغ و تهمت سوء استفاده کرد. آیا این‌گونه نیست که وجود آن‌ها از یک دروغ بزرگ پدیدار شده است، یعنی این‌که آن‌ها یک جامعۀ مذهبی هستند، در‌حالی‌که در حقیقت یک قومند؟ و چه قومی! یکی از بزرگ‌ترین متفکران بشریت جمله‌ای کامل و دقیق درباره یهودیان گفته است. شوپنهاور یهودیان را این‌گونه می‌نامد: «استاد اعظم دروغ‌گویی»

هنر از زیر کار در‌رفتن به‌عنوان نشانه‌ای از ذکاوت تلقی می‌شد و ایثار برای وظیفه، نشانۀ ضعف یا تحجر بود.

وسعت یک سرزمین ملی عامل تعیین‌کنندۀ امنیت خارجی ملت است. هر‌چه سرزمین یک ملت وسیع‌تر باشد، نیروهای دفاعی آن ملت قوی‌تر خواهد بود. اقدامات نظامی بر ضد مردمی که در سرزمینی محدود ساکن هستند، نسبت به کشوری که قلمرو وسیعی دارد سریع‌تر، آسان‌تر، کامل‌تر و مؤثرتر صورت می‌پذیرد.

مردم آلمان تا زمانی‌که همۀ کودکان خود را در قلمرو مرزهایی واحد و در یک کشور جمع نکرده‌اند، حق پرداختن به سیاست‌های استعماری را ندارند. هنگامی‌که حکومت و قلمرو رایش تمام مردم آلمانی‌تبار را در‌بر‌گیرد و بداند قادر به تأمین معاش و زندگی مردم نیست، تنها آن زمان است که نیاز مردم به استفاده از سرزمینی بیگانه اخلاقاً این حق را به ما می‌دهد. در این زمان خیش و گاو‌آهن جای شمشیر می‌جنگد و اشک قربانیان جنگ، قوت روزانه نسل‌های آتی را تأمین خواهد کرد.

نبرد من نویسنده: آدولف هیتلر ترجمه: مهدی افشار بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه

آیا مسئولیت و کاری مشکوک، نوعی شرارت و پستی، به‌ویژه در حیات فرهنگی وجود داشت که در آن حداقل یک یهودی حضور نداشته باشد؟ هرکس با فرو‌بردن دقیق چاقوی جراحی به چنین دملی، مانند کرم در یک بدن در حال فساد، فوراً وجود یهودی حقیر را که اغلب از تابش نوری ناگهانی خیره می‌شود، کشف می‌کند. > <و بدین‌سان امروز معتقدم رفتار و سلوک من مطابق با ارادۀ خالق قادر متعال است. با ایستادگی و مقاومت در برابر یهود، من از دستاورد پروردگار خویش پاسداری می‌کنم. >

کسانی که هیچ درکی از جهان سیاسی اطراف خود ندارند، حق انتقاد یا شکایت ندارند.

به‌طور کل، خوانندگان مطبوعات را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد: اول، افرادی که هر آنچه را می‌خوانند باور می‌کنند. دوم، افرادی که هر آنچه را می‌خوانند باور نمی‌کنند. سوم، افرادی که موشکافانه آنچه را می‌خوانند بررسی می‌کنند و طبق معیارهای عقلی آن قضاوت می‌کنند. از نظر تعداد، گروه اول به‌مراتب قوی‌ترین است و از توده‌های وسیع مردم تشکیل می‌شود. از لحاظ عقلی، این گروه بخش ساده‌لوح ملت را شامل می‌شود.

بشر با مخالفت با قوانین طبیعت مسیر ویرانی خود را هموار می‌کند. >

رهبر سیاسی نباید با در نظر‌گرفتن کمبودهایی که در مسیحیت مشاهده می‌شود، ارزش آن را دست کم بگیرد، بلکه باید از خود بپرسد آیا جایگزین عملی بهتری که آشکارا برتر از دین باشد وجود دارد. تا زمانی‌که چنین جایگزینی در دسترس نیست، فقط احمق‌ها و جنایتکاران می‌توانند به منسوخ‌کردن دین فکر کنند.

ازدواج به خودی خود یک هدف نیست اما باید به هدفی عالی‌تر کمک کند، هدف افزایش و بقای گونه‌های بشری و نژاد است. این تنها معنا و هدف آن است. آنگاه واضح است که رسم ازدواج باید بر اساس شیوه‌ای بررسی و قضاوت شود که در آن کارکرد اختصاصی خود را داشته باشد. بنابراین ازدواج ِبه‌هنگام باید یک قانون شود، زیرا در نتیجه زوج جوان هنوز آن نیروی اولیه که سرچشمۀ اصلی نسل‌های آیندۀ سالم با قدرت مقاومت بی‌نقص است را دارد. البته ازدواج‌های به‌هنگام به یک قانون تبدیل نمی‌شود مگر این‌که کل زنجیرۀ تدابیر اجتماعی در ابتدا اتخاذ شود، تدابیری که بدون آن‌ها حتی نمی‌توان به ازدواج فکر کرد.

من تنها برای آنچه بدان عشق می‌ورزم، می‌جنگم و فقط می‌توانم به چیزی عشق بورزم که به آن احترام می‌گزارم و به این منظور باید حداقل تا حدودی نسبت به آن آگاهی داشته باشم.

افرادی که حقیقت این گفته را درک نمی‌کنند، یا نمی‌خواهند آن را باور کنند، هرگز قادر نخواهند بود به پیروزی حقیقت کمکی کنند.

آن روز که فریاد برده‌های آزاد‌شده از این دخمه‌های بدبختی برمی‌خیزد تا به رفقای از همه جا بی‌خبرشان هجوم آورند، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ گویی جهان برای این احتمال هیچ فکری نکرده است. آن‌ها اجازه می‌دهند چنین چیزهایی بدون احتیاط و حتی بدون تردید، به دلیل فقدان درک غریزی، ادامه یابد و دیر یا زود سرنوشت انتقام خود را می‌گیرد، مگر این‌که به موقع این مسائل برطرف شود. اکنون عمیقاً از مشیت الهی سپاسگزارم که مرا به چنین مکتبی فرستاد. در این‌ مورد نتوانستم از مسائلی که مرا می‌آزرد، بهره نگیرم. این مکتب خیلی زود درسی پر‌محتوا به من آموخت.

شکرگزارم که به دنیای فقر و بدبختی افتادم تا بتوانم مردمی را بشناسم که بعدها برای‌شان جنگیدم.