بریده‌هایی از کتاب حضرت حجت (عج)

ایشان توبه از گناهان را از مهم‌ترین اسباب آماده شدن هر شخص برای ظهور می‌دانست

(پس در فتنه‌های آخرالزمان که مانند پاره‌های شب تاریک هستند، احتیاط و توقف نمودن، شایسته است تا راه حق روشن گردد. و همگان توان احتیاط را دارند، و آن عمده سلاح اهل ایمان است، و تنها کسی [در این فتنه‌ها] نجات می‌یابد که در ایمان خود استوار بوده و برای تعجیل فرج دعا کند و در اعتقاد به تمام عقاید حقّه ملتزم و استوار باشد).

چقدر حضرت (عج) مهربان است به کسانی که اسمش را می‌برند و صدایش می‌زنند و از او استغاثه می‌کنند؛ از پدر و مادر هم به آن‌ها مهربان‌تر است.

هر یک از ما که به انبیا و اوصیا و وصیّ وقت صلوات‌اللّه‌علیهم شبیه‌تر باشیم، به هدف نزدیک‌تر هستیم. هر کداممان از این وصیت و از این متروک (یادگار) که ثِقلین باشد، دورتر باشیم، از خدا دور هستیم. هر چه ما به این دو ثقل که قرآن و عترت باشد، نزدیک‌تر باشیم، به خدا نزدیک‌تریم و به هدف خلقت خود نزدیک‌تر و واصلیم.

(ما در مراقبت از شما کوتاهی نکرده و یاد شما را فراموش نمی‌کنیم)

دعا برای تعجیل فرج، یکی از مهم‌ترین وظایف مؤمن است، و اگر با شرایطش باشد _ که همان ترک معاصی و انجام واجبات و توبه است _ در تعجیل فرج تأثیر گذار است.

به پیمان خود با من وفا کنید، تا من هم به پیمان خود با شما وفا کنم

«أَلْعِبادَةُ فِی الْغیبَةِ أَفْضَلُ مِنَ الْحُضُورِ» (عبادت در زمان غیبت، از [عبادت در] زمان حضور افضل است)

(او با شماست، هر جا که باشید) و لو قعر جهنم باشید. ما خود را از او (عج) دور می‌کنیم

کسی که رابطه خود را با حضرت (عج) اصلاح نکرده و امضا و تأیید ایشان را نگرفته نمی‌تواند رابطه دیگران را با آن حضرت (عج) اصلاح کند.

ایشان می‌فرمود: «چقدر حضرت (عج) مهربان است به کسانی که اسمش را می‌برند و صدایش می‌زنند و از او استغاثه می‌کنند. از پدر و مادر هم به آن‌ها مهربان‌تر است!»

شیوه آیت‌اللّه بهجت (قدس سره) این بود که پس از معرفت به امام زمان (عج) و اعتقاد قلبی به ایشان، باید نسبت به شناخت دستورات و اوامر حضرت مبادرت کرد. به همین منظور از همان کودکی و سال‌ها پیش از بلوغ شرعی به شناخت احکام دینی مبادرت نمود وپای در مسیر فقاهت و اجتهاد نهاد.

گویا وقتی حضرت (عج) می‌آید، می‌فرماید: «أَیّهَا النّاسُ، إِنّی أَنَا الصّاحِبُ الَّذی کُنْتُمْ تَنْتَظِرُوَنه» (ای مردم! من همان کسی هستم که انتظارش را می‌کشیدید)

بالاترین کاری که انسان را به خدا و امام زمان (عج) نزدیک می‌کند، چیست؟ ج: بگویید بالاترین عبادت و عبودیّت چیست، که آن، ترک معصیت در اعتقاد و عمل است.

در پاسخ به شخصی که درباره سفر حج از ایشان رهنمود و توصیه‌ای درخواست کرده بود، فرمود: «راهنمایی از امام زمان (ع) بخواهید. او حاضر است؛ به‌گونه‌ای که گویا در حضور ایشان هستید.»

گفتن «یا صَاحب‌الزَّمان أَغِثنی، یا صَاحب‌الزَّمان أَدِرکنی» کار اسم أعظم می‌کند. او خیلی به ما نزدیک است!

ایشان می‌فرمود: «چقدر سخت است، اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می‌خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم، ابتدا رضایت و عدم رضایت او (عج) را در نظر نگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب ننماییم!»

(در فتنه‌ها کسی نجات می‌یابد که برای فرج دعا کند).

ترسان به‌خاطر گناهان ما! در زیارت حضرت غایب (عج) وارد شده است: «السَّلَامُ عَلَیک أَیهَا الْمُهَذَّبُ الْخَائِفُ» (سلام بر تو ای پاک بیمناک!) با این‌که اگر انسان خائن باشد، باید خائف باشد، و شخص مُهذّب و بی‌گناه و پاک از کسی بیم ندارد، ولی آن حضرت با آن حریم پاک، از اظهار خود خائف است. بنابراین، از گناه ما و به خاطر اعمال ما است که آن حضرت (عج) هزار سال در بیابان‌ها دربه‌در و خائف است.

ما او را خانه‌نشین کرده‌ایم!