بریده‌هایی از کتاب حضرت حجت (عج)

«أَنْتُمْ أَصْحابی وَ أُولئِک إِخْوانی، فَواشَوْقاً إِلی إِخْوانی، آمنُوا بِسَوادٍ عَلی بَیاضٍ». (شما یاران من هستید و آن‌ها - که در آخرالزمان می‌آیند - برادرانم هستند. چقدر من مشتاقم به دیدار برادرانم. آن‌ها به سیاهه‌هایی بر روی کاغذها ایمان آورده‌اند).»

در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است: «طُوبَی لِمَنْ رَآنِی وَ آمَنَ بِی طُوبَی ثُمَّ طُوبَی یقُولُهَا سَبْعاً لِمَنْ لَمْ یرَنِی وَ آمَنَ بِی» (مرحبا به حال کسی که مرا دید و به من ایمان آورد و مرحبا و مرحبا... (تا هفت بار) به حال کسی که مرا ندید و به من ایمان آورد).

«در زمان غیبت، ما باید به همین رساله‌های عملیه صحیحه عمل کنیم. حضرت (عج) به عمل به همین از ما راضی است.»

(اگر گمان می‌کنید که برای ما چشمانی نظاره‌گر و گوش‌هایی شنوا همراه شما نیست، چه بد گمانی دارید. به خدا قسم! هیچ چیزی از اعمال شما بر ما مخفی نمی‌شود؛ پس ما را به نیکی حاضر بدانید و خود را بر کار خیر عادت دهید و از اهل خیر باشید، تا به آن شناخته شوید. همانا من فرزندانم و شیعیانم را به این کارها دستور می‌دهم).

خدا کند آنچه را که از ما می‌خواهند، انجام دهیم، و آنچه را که می‌خواهند انجام ندهیم، انجام ندهیم!»

ما می‌خواهیم مرجع دینی ما، تابع و دلخواه ما باشد. بی‌خود نیست که هر چه می‌گوییم: «عَجّلْ فَرَجَه»، اثر ندارد؛ زیرا اگر او بیاید، تابع کسی نمی‌شود، لذا «عَجّلْ فَرَجَه» گفتن ما فایده ندارد، چون در حقیقت در راه او و تابع او نیستیم!

«به تجربه برای من ثابت شده است که اگر کوتاهی در مسائل عبادی [مستحبات] حاصل نشود، [یادگیری] درسی که نیاز به یک ساعت مطالعه دارد، در ده دقیقه انجام می‌شود.»

گفتن «یا صَاحب‌الزَّمان أَغِثنی، یا صَاحب‌الزَّمان أَدِرکنی» کار اسم أعظم می‌کند.

برای کسی که او را حاضر ببیند، غایب نیست! علی‌ایّ‌حال، غیبتِ مطلقه نیست. برای کسانی که او را حاضر می‌بینند، و در هر دم هر چه از او بخواهند، مستجاب می‌بینند، غیبت نیست! بلی؛ عدل عمومی که شرط آن یک هیأت اجتماعیه حکومتیه است، بالوجدان وجود ندارد. علاوه‌بر این‌که روایاتی وارد شده است که عمودی از نور بین او (عج) و مؤمنین هست، که از آن استفاده می‌شود تطلّع او بر مؤمنین، غیر از تطلّع او بر همه عالم است. حضرت (عج) نظر خاصی به آن‌ها دارد. انسان اگر این را باور داشته باشد، دیگر خیلی فرق می‌کند و خیلی کارها را نمی‌کند. بعضی خیال می‌کنند چون غایب است، دیگر فریادرسی ندارد، [و حضرت (عج)] کاری نمی‌کند. پدران او که وفات کرده‌اند، چطور حاجات مردم و زائرین و متوسلین را می‌دهند؟ او که حیّ است، نعوذ باللّه نمی‌تواند بدهد؟! بعضی گمان می‌کنند در زمان غیبت، او همچون حالت خواب _مثل اصحاب کهف_ است!

تقیّه طریقه زمان غیبت است؛ به آن پایبند باشیم!