بریده‌هایی از کتاب حضرت حجت (عج)

همواره باید دعا کنیم که حصول فرج برای ما توأم با عافیت بوده و انسان از حیث حفظ ایمان و جمیع لوازمش تا آخر کار، در عافیت مطلق باشد.

به‌آنچه می‌آموخت پیوسته عمل می‌نمود، و آن احکام را به دیگران نیز می‌آموخت

رضای حضرت (عج) در شناخت حلال و حرام خدا و انجام واجبات و ترک محرمات است. اگر کسی واقعاً کسب رضای امام زمان (عج) را مد نظر داشته باشد، به همین مقدار می‌تواند بالاترین درجات رضایت ایشان را به دست آورد

توبه از گناهان را از مهم‌ترین اسباب آماده شدن هر شخص برای ظهور می‌دانست.

فردی که به زبان دائماً برای تعجیل فرج دعا می‌کند، در حالی که با انجام محرمات و ترک واجبات، عملا باعث تأخیر در فرج می‌شود

کسی که زمامداری یک مسئولیت اجتماعی را بر عهده بگیرد، در حالی که خود اصلاح نفس نکرده است، و یا فردی که به زبان دائماً برای تعجیل فرج دعا می‌کند، در حالی که با انجام محرمات و ترک واجبات، عملا باعث تأخیر در فرج می‌شود؛ چنین اشخاصی نه‌تنها به حضرت (عج) و رضای او نمی‌رسند، بلکه در حال دورتر شدن از این مطلوب هستند.

مهم‌ترین وظیفه مؤمن، توبه از گناهان و التزام به ترک محرمات و انجام واجبات شرعیه است که خود منجی و هادی فرد به‌سوی سائر وظایف می‌باشد.

همواره تأکید می‌کرد که در انجام هر کار یا ترک آن، باید ابتدا آن را با رضای حضرت (عج) منطبق نماییم.

مؤمن واقعی، آن‌چنان دل‌سپرده و سرسپرده امام خویش است که حتی اگر امام معصوم (ع) امری کند که در ظاهر کاملاً خلاف مصلحت بنماید، با یقین و آرامش قلبی و با رغبت، به امتثال امر ایشان دل و جان می‌دهد و چون و چرا نمی‌کند، زیرا ایمان دارد که امام (ع) او را به بهترین و حکیمانه‌ترین عمل فرا خوانده است.

یکی از مهم‌ترین توصیه‌های معظّم‌له برای تشرّف به محضر قدسی امام عصر (عج)، مراقبت و مواظبت بر این احساس حضور و آماده دیدار بودن است.

وای بر حال ما! اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم، و یا او را در همه‌جا ناظر ندانیم

بسیار گوشزد می‌کرد که اساساً مخفی کردن اعمال خود از حضرت (عج)، امکان‌پذیر نیست

(اگر گمان می‌کنید که برای ما چشمانی نظاره‌گر و گوش‌هایی شنوا همراه شما نیست، چه بد گمانی دارید. به خدا قسم! هیچ چیزی از اعمال شما بر ما مخفی نمی‌شود؛ پس ما را به نیکی حاضر بدانید و خود را بر کار خیر عادت دهید و از اهل خیر باشید، تا به آن شناخته شوید. همانا من فرزندانم و شیعیانم را به این کارها دستور می‌دهم).

کسی که خود را در محضر امام زمان (عج) ببیند، نمی‌تواند برخلاف رضای ایشان عمل کند و دیگر نیاز به هیچ وعظ و نصیحتی ندارد، و این احساس حضور، بالاترین واعظ و هادی اوست.

می‌فرمود: «بعضی وقت‌ها انسان می‌بیند یک حال خوشی دارد؛ حالت نورانی دارد! نمی‌داند علتش چیست. هر چه فکر می‌کند، هیچ علتی پیدا نمی‌کند. نه کار خاصی کرده، نه نماز خاصی خوانده؛ هیچ کاری نکرده است! نمی‌داند در کوچه‌ای، جایی، رد می‌شده و فقط به نحو گذرا حضرت (عج) از کنارش رد شده است. این نورانیّت و حال خوش، به همین جهت در این شخص ایجاد شده است.»

می‌فرمود: «چقدر حضرت (عج) مهربان است به کسانی که اسمش را می‌برند و صدایش می‌زنند و از او استغاثه می‌کنند. از پدر و مادر هم به آن‌ها مهربان‌تر است!»

حضرت حجت (عج) در هر ساعت از شبانه روز، مشکلات مؤمنان را در سراسر عالم رسیدگی و حوایج آن‌ها را بر طرف می‌کند و از استغاثه‌کنندگان دستگیری می‌نماید.

«دعا برای تعجیل فرج، نشان‌دهنده این است که دعا کننده هنوز بر ایمان خود ثابت و استوار است.»

به فرموده حضرت آیت‌اللّه بهجت (قدس سره)، قاعده اوّلیه در مواجهه با فتنه‌ها، لزوم احتیاط عملی و توقّف نظری است.

حضرت آیت‌اللّه بهجت (قدس سره) می‌فرماید: «راه‌های ارتباط با خدا، طاعت خدا و طاعت امام زمان (عج) است، و تشخیص آن با تطبیق عمل به دفتر شرع است؛ یعنی رساله عملیه صحیحه.»