بریده‌هایی از کتاب معسومیت

آدم باید خیلی خر باشه که به جای امروز تو دیروز زندگی کنه. آدم باید خیلی خر باشه تا کسی که هست رو به خاطر کسی که نیست دوست داشته باشه.

با این حال گمونم وقتی خانم با شخصیتی ازت خاهشی می‌کنه، نباید به این چیزها فکر کنی. اگه کاری که انجام می‌دی اون رو خوشحال می‌کنه، پس گور پدر چیزهای دیگه.

این‌جور چیزها، به قول حمیرا، ساعت و روز و هفته نداره که. صبح از خواب پا می‌شی و یهو نمی‌دونی چه مرگته. یهو می‌بینی انگار دل صاحاب‌مرده‌ت جایی گیرکرده و هیچ کاریش هم نمی‌تونی بکنی.

توی یه کتاب خونده بودم تو این دنیای خرتوخر و هرکی‌به‌هرکی فقط احمق‌ها از چیزی تعجب می‌کنند.

پدرم همیشه می‌گفت زندگی مثل رودیه که داره از چشمهٔ آبی که بالای یه تپهٔ خاکی می‌جوشه، پایین می‌آد و برای پایین اومدن بهترین مسیر خودش رو خودش انتخاب می‌کنه و لازم نیست با بیل بیفتی به جون تپه تا آب رو بندازی تو مسیری که دوست داری. درست نمی‌دونم چرا آدمی که همهٔ عمر بیل از دستش نیفتاده بود، باید همچو حرفی بزنه. شاید چون فهمیده بود از اون بیل عوضی کاری برنمی‌آد.

باز لبخند زد. یکی از اون لبخندهایی که آدم خیالش راحت می‌شد دنیا هنوز به ته خط نرسیده.

برای همینه که می‌گم زندگی هردمبیل و خرتوخر جلو می‌ره و آدم توش هیچ‌کاره‌س. حتی اگه با یه میلیون دلیل تسمیم بگیری کاری رو انجام بدی، بعدا می‌فهمی چنان گندی زده‌ای که به قول مادربزرگم با آب هفت دریا هم نمی‌شه شستش. یعنی هیچ‌کاری‌ش نمی‌شه کرد. به خدا هیچ‌کاری‌ش نمی‌شه کرد.

به نظر من دخترها مثل فیلم‌ها هستند. ممکنه تو از فیلمی خوشت بیاد اما نظر کس دیگه‌ای این باشه که اون فیلم به لعنت ابلیس هم نمی‌ارزه.

می‌خوام بگم دختر خیلی خوشگلی بود. همین‌جا بگم که این خوشگلی هم از اون چیزهاییه که معنی درست‌وحسابی نداره و برای هرکس یه جوره. قسم می‌خورم اگه یه دختر برای شما مرلین مونرو باشه به احتمال نود درصد برای یکی دیگه ووپی گلدبرگه.

اگه میلیون‌ها آدم سرجای خودشون نیستند، معنی‌ش اینه لابد میلیون‌ها عوضی دیگه جای اون‌ها رو گرفته‌اند.

باید درِ این دنیای عوضی رو گل گرفت چون لابد میلیون‌ها آدم دیگهٔ شبیه نادیا هم هست که به جای کاری که برای اون ساخته شده‌ند، دارند توی میلیون‌ها زیرزمین دیگه میلیون‌ها کار مزخرف دیگه انجام می‌دن.

کار درستی بود؟ تنها چیزی که حالا می‌دونم اینه که هیچ‌وقت از هیچ‌چیز نباید مطمئن باشیم. من تقریبا هیچ‌چیز رو نمی‌شناسم که بشه صددرصد بهش مطمئن بود. منظورم اینه همین که به چیزی مطمئن شدیم یه درجه خر شده‌یم و هرچه بیش‌تر مطمئن بشیم خرتر شده‌یم.

دایی ناصر می‌گفت رابین مثل کسی بود که سال‌ها آرزوی خرید بوگاتی رو داشته باشه و صبح تا شب درباره‌ش حرف بزنه و بعد یه روز از خواب بیدار بشه و ببینه معجزه شده و یه بوگاتی طلایی‌رنگ تو حیاط خونه‌شه. دایی ناصر می‌گفت همچو آدمی به محض این‌که بوگاتی رو ببینه زبونش قفل می‌شه و دهنش رو می‌بنده و دیگه هیچ وقت درباره‌ش حرف نمی‌زنه. می‌گفت همچو آدمی حالا دیگه سعی می‌کنه به جای حرف زدن دربارهٔ ماشین، از داشتنش لذت ببره.

هیچ وقت دقیقا نفهمیدم چرا مامان و بابا از هم جدا شدند. می‌خوام بگم انتظارش رو نداشتم. منظورم این نیست که رابطه‌شون رومئوژولیتی بود، اما اون‌قدر هم گند نبود که نشه تحملش کرد.

من نیومدم این‌جا که تو رو از این خراب‌شده نجات بدم. اصلا به قیافهٔ من می‌آد دنبال نجات‌دادن کسی به‌جز خودم باشم؟ من اومدم بهت بگم هر خری تو این دنیا واسه کاری ساخته شده و کار خری مثل تو هرچی باشه، شستن ماشین نیست.

یاد حرف ویز به تراویس تو فیلم راننده‌تاکسی افتادم: «یکی تو بروکلین زندگی می‌کنه. یکی تو ساتون زندگی می‌کنه. تو وکیل می‌شی، اون یکی دکتر می‌شه. یکی می‌میره، یکی دیگه حالش خوبه... و مردم واسه همین متولد می‌شن... به هر حال دیگه هیچ راهی نداری. منظورم اینه که هم‌مون به فاک رفتیم.»

این کار مثل پریدن تو یه استخر کسافت می‌مونه. منظورم هم‌زدن خاطرات نکبت گذشته‌س. اگه کسی یه جو عقل تو کله‌ش باشه هیچ وقت نباید این کار رو بکنه

نودونه درصد آدم‌های نازنین کسانی هستند که به سن قانونی نرسیده‌اند و نودونه درصد آدم‌های رذل و حروم‌زاده کسانی هستند که مدتیه از خط هجده‌سالگی گذشته‌اند، حتی اگه این مدت یه روز باشه.

آدم وقتی به خاطر عشق به کسی کاری براش انجام می‌ده بیش‌تر عاشقش می‌شه

پدرم همیشه می‌گفت وقتی کسی پول می‌گیره که خبری بهت بده، شک نکن خبرهای تو رو هم به بقیه می‌فروشه چون آدم‌ها ذاتا جادهٔ دو طرفه‌ند.