بریده‌هایی از کتاب زندگی نزیسته ات را زندگی کن: آزاد شدن از زندان‌های تکرار و روزمرگی بعد از سی سالگی

نگاهی به روابط شخصی‌تان بیندازید. خصوصیاتی که وقتی اولین بار عاشق شدید در وجود عشق‌تان دیدید و مجذوبش شدید چه بود؟ چه چیزی او را در نظرتان درخشان می‌ساخت؟ خصوصیاتی که ما بیش از همه در شریک زندگی آینده‌مان تحسین می‌کنیم همان قابلیت‌های نزیسته‌ای‌اند که برای رشد کردن در درون خودمان پخته و آماده شدند. وقتی ما برای اولین بار امکان نویی در زندگی‌مان می‌بینیم، اول آن را در شخص دیگر می‌بینیم. بخشی از ما که پنهان بوده قرار است ظاهر شود، اما این جریان به‌صورت مستقیم از ضمیر ناخودآگاه به ضمیر آگاه صورت نمی‌گیرد، بلکه از طریق میانجی و واسطه انجام می‌شود. ما توان رو به رشدمان را به کسی دیگر فرافکنی می‌کنیم، و ناگهان جذب او می‌شویم. اولین نشانه اینکه چیزی در درون ما دارد تغییر می‌کند موقعی است که می‌بینیم کسی دیگر در نظر ما برق می‌زند و می‌درخشد. ما اینگونه رشد می‌کنیم، اما اگر از زندگی نزیسته آگاه نشویم، فرافکنی‌هامان روابط نزدیک‌مان را نابود خواهد کرد.

ممکن است ما به‌وسیله عشقی رمانتیک، شغلی جدید، یا خانه‌ای متفاوت به دنبال کمال و سعادت باشیم. در نیمه دوم عمر اغلب عطش ما برای یافتن قطعات گمشده زندگی‌مان بسیار شدید می‌شود. ناگهان احساس می‌کنیم که زمان به سرعت از دست می‌رود. بنابراین اغلب سعی می‌کنیم چیزهای بیرونی را دگرگون کنیم. این تغییرات تا مدتی حواس‌مان را پرت می‌کند، اما آنچه در حقیقت لازم است تغییر آگاهی است.