بریده‌هایی از کتاب تغییرآفرین

اما تغییر سخت است.

مردم به آزادی و استقلال نیاز دارند تا احساس کنند زندگی و رفتارشان در کنترل خودشان است و به جای آنکه تابع احتمالات باشند یا تغییر نظر ناگهانی دیگران کنترلشان کند، خودشان قدرت انتخاب داشته باشند.مردم از واگذار کردن عاملیت خود بیزارند. در حقیقت برای افراد، حق انتخاب آن‌قدر مهم است که حتی اگر انتخاب‌هایشان اوضاع را بدتر کند، باز هم آن را ترجیح می‌دهند. حتی وقتی که انتخاب به تجربهٔ شادی کمتر بینجامد، باز هم ترجیحشان داشتنِ حق انتخاب است.

وقتی مردم احساس کنند کسی در تلاش است که آن‌ها را مجاب کند، حالت دفاعی به خود می‌گیرند. آن‌ها در برابر قانع شدن، استدلال مخالف می‌آورند.

مردم نیز سیستمی ذاتی دارند که در برابر قانع شدن مقاومت می‌کند.

متأسفانه وقتی از تلاش برای ایجاد تغییر صحبت می‌شود، افراد به‌ندرت درمورد حذف موانع فکر می‌کنند. وقتی می‌پرسیم که چطور می‌شود نظر کسی را تغییر داد، ۹۹ درصد از پاسخ‌ها به نوعی بر فشار آوردن تأکید می‌کنند. جواب‌های معمول این‌ها هستند: «حقایق و شواهد موجود را ارائه می‌کنم»؛ «دلایلم را توضیح می‌دهم» و «آن‌ها را قانع می‌کنم». ما آن‌قدر روی نتیجهٔ دلخواه خود تمرکز کرده‌ایم که تمامی حواسمان معطوف به فشار آوردن بر فرد برای حرکت در یک مسیر است. اما در طول مسیر -هنگامی که تلاش می‌کنیم ذهن فرد را تغییر دهیم- خود او را فراموش می‌کنیم و از یاد می‌بریم که چه عاملی مانع تغییر او شده است.

«همهٔ ما از تلاش برای تغییر نظر دیگران ناامید شده‌ایم. در این کتاب جذاب، جونا برگر این ناامیدی را با نشان دادن چگونگی حذف موانع تغییر از بین می‌برد. کتاب کاتالیست به شما یاد می‌دهد که چگونه هر چیزی را تغییر دهید.»

«توجیه و فرافکنی دست در دست هم می‌دهند تا مانع آگاهی فرد معتاد از بیماری‌اش شوند. این دو با دور نگه داشتن فرد معتاد از واقعیت، در نهایت درک این مسئله را که او مشکل دارد برای او غیرممکن می‌کنند.»

«اگر می‌خواستم فقط با موافقانم صحبت کنم، باید فقط با پدر و مادرم صحبت می‌کردم.»

مردم ناشکیبا هستند. آن‌ها می‌خواهند رخدادهای خوب سریع‌تر پیش بیایند و اتفاق‌های بد به تأخیر بیفتند. بنابراین اگر تغییر به این معناست که «اکنون هزینه کُن و بعد سودش را ببَر»، آن‌ها هیچ اقدامی نمی‌کنند.

مقصود فقط زمانی حاصل می‌شود که ابتدا زیربنایی برای رسیدن به آن ایجاد شده باشد.