بریده‌هایی از کتاب هر آن چه فکر می کنی باور نکن

بودایی‌ها می‌گویند هر بار که یک رویداد منفی را تجربه می‌کنیم، دو تیر به سمت‌مان پرتاب می‌شود. برخورد فیزیکی با یک تیر، دردناک است. برخورد با تیر دوم که تیر احساسی است، حتی دردناک‌تر است (این همان رنج بردن است). بودا توضیح می‌دهد «در زندگی نمی‌توانیم همیشه تیر اول را کنترل کنیم اما تیر دوم، چیزی نیست جز واکنش ما به تیر اول. تیر دوم، انتخابی است.»

آنان که هنوز گمشده خود را در درون خویش می‌جویند، قابل‌ستایش‌اند. این یعنی امید هنوز زنده است. بدون امید، هیچ‌چیز نداریم.

تنها چیز ثابت در زندگی، تغییر است.

شریل سنبرگ می‌گوید «تا وقتی آگاه نشوید، نمی‌توانید تغییر کنید و وقتی آگاه شدید، چاره‌ای جز تغییر کردن ندارید.»

"من فکر می‌کنم و فکر می‌کنم و فکر می‌کنم، با این فکرها میلیون‌ها بار شادی را از خود راندم اما حتی یک‌بار هم آن را به سمت خویش فرانخواندم."

هر چه‌قدر کمتر فکر کنیم، هیجانات مثبتی که در آن لحظه احساس می‌کنیم، قوی‌تر خواهند بود.

"من فکر می‌کنم و فکر می‌کنم و فکر می‌کنم، با این فکرها میلیون‌ها بار شادی را از خود راندم اما حتی یک‌بار هم آن را به سمت خویش فرانخواندم." جاناتان سفران فوئر

«ما فقط به‌اندازه یک فکر با آرامش، عشق و شادمانی فاصله داریم؛ که حاصل وضعیت عدم تفکر هستند. " دیکن بتینگر

فکرکردن فقط زمانی بر روی ما کنترل پیدا می‌کند که آن را باور کنیم. تفکر خود را باور نکنید تا از رنج رها شوید.

این محتوای تفکر ما نیست که موجب استرس‌مان می‌شود بلکه مدت‌زمان آن است.