بریده‌هایی از کتاب هر آن چه فکر می کنی باور نکن

بودایی‌ها می‌گویند هر بار که یک رویداد منفی را تجربه می‌کنیم، دو تیر به سمت‌مان پرتاب می‌شود. برخورد فیزیکی با یک تیر، دردناک است. برخورد با تیر دوم که تیر احساسی است، حتی دردناک‌تر است (این همان رنج بردن است). بودا توضیح می‌دهد «در زندگی نمی‌توانیم همیشه تیر اول را کنترل کنیم اما تیر دوم، چیزی نیست جز واکنش ما به تیر اول. تیر دوم، انتخابی است.»

شریل سنبرگ می‌گوید «تا وقتی آگاه نشوید، نمی‌توانید تغییر کنید و وقتی آگاه شدید، چاره‌ای جز تغییر کردن ندارید.»

آنان که هنوز گمشده خود را در درون خویش می‌جویند، قابل‌ستایش‌اند. این یعنی امید هنوز زنده است. بدون امید، هیچ‌چیز نداریم.

تنها چیز ثابت در زندگی، تغییر است.

"من فکر می‌کنم و فکر می‌کنم و فکر می‌کنم، با این فکرها میلیون‌ها بار شادی را از خود راندم اما حتی یک‌بار هم آن را به سمت خویش فرانخواندم."

هر چه‌قدر کمتر فکر کنیم، هیجانات مثبتی که در آن لحظه احساس می‌کنیم، قوی‌تر خواهند بود.

"من فکر می‌کنم و فکر می‌کنم و فکر می‌کنم، با این فکرها میلیون‌ها بار شادی را از خود راندم اما حتی یک‌بار هم آن را به سمت خویش فرانخواندم." جاناتان سفران فوئر

فکرکردن فقط زمانی بر روی ما کنترل پیدا می‌کند که آن را باور کنیم. تفکر خود را باور نکنید تا از رنج رها شوید.

«ما فقط به‌اندازه یک فکر با آرامش، عشق و شادمانی فاصله داریم؛ که حاصل وضعیت عدم تفکر هستند. " دیکن بتینگر

انسان‌ها در افکار و تعابیری که خودشان از دنیا دارند، زندگی می‌کنند. معنایی که  به یک رویداد می‌دهیم یا فکری که در مورد آن می‌کنیم، تعیین‌کننده احساسی است که  نهایتاً در مورد آن خواهیم داشت. آن معنا یا فکر، عینکی است که زندگی را از طریق آن می‌بینیم. به همین دلیل، ما براساس درکی که از واقعیت داریم زندگی می‌کنیم نه بر اساس خود واقعیت.

هر معنا یا فکری که به یک رویداد بدهیم، بر عهده خودمان است و درک‌مان از واقعیت را خلق می‌کند. به‌این‌ترتیب تجربه ما از زندگی طی یک فرایند درون به بیرون خلق می‌شود.

این محتوای تفکر ما نیست که موجب استرس‌مان می‌شود بلکه مدت‌زمان آن است.

ذهن نه‌تنها محیط اطراف را از بابت وجود خطرات احتمالی اسکن می‌کند بلکه به تجربیات و خاطرات گذشته نیز رجوع می‌کند تا با خلق سناریوهای فرضی در مورد خطرات بالقوه آینده، ما را نسبت به آن‌ها ایمن نگه دارد.

حقیقت ساده است و همیشه ساده خواهد بود.

"اگر مردم فقط این را می‌آموختند که از تجربه کردن نترسند، همین به‌تنهایی برای تغییر جهان کافی بود. سیدنی بنکس"

پس این کار هیچ سودی برای‌مان ندارد. ما تصور می‌کنیم که فکرکردن کمک‌مان می‌کند اما درواقع فقط باعث می‌شود که تمام آن هیجانات منفی و ناخواسته را تجربه کنیم و دست‌آخر نیز برای خود دلایلی بتراشیم که چرا نمی‌توانیم یا نباید آن مقدار پول را بخواهیم.

اگر می‌خواهید آزاد، خوشحال، آرام و سرشار از عشق باشید، گوش دادن صرف به ذهن خود را رها کنید و با هم‌نوا شدن با چیزی بسیار بزرگ‌تر از ذهن، به فراتر از آن بروید. این نه‌تنها به بقاء بلکه به شکوفایی و پیشرفت نیز کمک خواهد کرد.

۱. طبیعت حقیقی فکرکردن را درک کنید (اینکه دلیل اصلی تمام رنج‌ها است).

- محیطی خلق کنید که به ورود شما به وضعیت عدم تفکر کمک کند.

- تا حد ممکن هر عمل یا چیزی که موجب انگیزش و تهییج شما نمی‌شود را حذف کنید.