بریده‌هایی از کتاب ایده های بزرگ برای ذهن کنجکاو

ممکن است فکر کنید که شما تنها کسی هستید که گاهی احساس تنهایی می‌کنید، اما به یاد داشته باشید که این مسئله واقعا درست نیست. تقریبا هر کسی کمی احساس تنهایی می‌کند، حتی بزرگ‌ترها.

خوشبختانه افراد زیادی در دنیا وجود دارند و از میان آن‌ها، تعداد بسیار زیادی افراد بسیار خوب و دوست داشتنی هستند که علایق یکسانی با شما دارند و بسیار علاقمند هستند تا در مورد آن‌ها با شما گفتگو کنند. در نظر بگیرید که تنها یک نفر از صد نفر قادر خواهد بود تا واقعا شما را درک کند. ممکن است چندان خوب به نظر نرسد، اما در شهری با یک میلیون نفر جمعیت، این یعنی ده هزار نفر و در کشوری با شصت میلیون نفر جمعیت، یعنی ششصد هزار نفر!

فیلسوف فرانسوی، ژان‌پل‌سارتر در سال ۱۹۰۵ در ابتدای قرن بیستم متولد شد. او در مدرسه شاد نبود و در آن‌جا بسیار مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفت. او دارای گوش‌های بسیار بزرگی بود و چشم راستش طوری بود که انگار به گوشه خیره شده است. همچنین او شیطنت زیادی داشت و عاشق کلک زدن به مردم بود.

با یادآوری این که درون افراد ممکن است با آنچه که به نظر می‌رسند، تفاوت داشته باشد، می‌توانیم نسبت به دیگران خوش رفتارتر باشیم. کسی که آراسته و کسل‌کننده به نظر می‌رسد، ممکن است مهربان و بامزه هم باشد؛ کسی که بسیار پیر و کُند است، ممکن است به یاد داشته یاشد که دوران کودکی چقدر خوب است؛ کسی که به صورت بامزه‌ای صحبت می‌کند، ممکن است حرف‌های بسیار مهمی برای گفتن داشته باشد؛ کسی که واقعا جذاب به نظر می‌رسد، ممکن است در باطن، احساس ناراحتی و غم داشته باشد؛ کسی که بسیار موفق به نظر می‌رسد، ممکن است در واقع، احساس ناکامی داشته باشد. نمی توان تنها با نگاه کردن به آن‌ها قضاوت کرد.

هر کسی در قالب جسمی قرار داده شده است که خود انتخاب نکرده است. آن چه که به نظر می‌رسیم، انتخاب خود ما نبوده است

دیگران تنها با نگاه کردن به شما نمی‌توانند بفهمند که شما واقعاً چه کسی هستید. دلیل این مسئله این نیست که دیگران نادان هستد بلکه به این دلیل است که همیشه شناخت ماهیت درونی افراد بسیار سخت است.

دیگران تصور غلطی نسبت به من دارند. آنها آن چه که واقعا هستم را نمی‌بینند، آنها تنها آن چه که به نظر می‌رسم را می‌بینند.

شما نباید کاری را انجام دهید فقط به این علت که کسی به شما امر کرده‌است؛ بلکه خود باید ببینید که آیا آن، کار خوبی برای انجام دادن است.

کانت شیفته تماشای ستارگان در شب‌های صاف و تاریک بود. این کار به او یادآوری می‌کرد که تا چه اندازه در برابر جهان بی‌انتها، کوچک است.

اگر می‌خواهید چیزی را به کسی توضیح دهید، بهتر است تا به جای نق زدن، به او یاد دهید.

یک معلم خوب همواره به یاد دارد که تا زمانی که کسی به شما آموزش ندهد، شما نمی توانید چیزی را بدانید. بنابراین اگر چیزی را نمی دانید، به این دلیل نیست که شما کودن هستید، بلکه به این دلیل است که هیچ کس تا به حال معلم خیلی خوبی برای شما نبوده است.

هر زمانی که به کسی کمک می‌کنید تا چیزی را درک کند، در واقع یک معلم هستید

وقتی مردم آنچه را که سایرین می‌خواهند، انجام نمی دهند، معمولا به این دلیل است که به درستی درک نمی کنند که چرا آن مهم است.

نق زدن روش خیلی خوبی برای واداشتن کسی برای درک چیزی نیست.

اگر ما بدنبال آن باشیم که که همواره همه‌چیز بی‌نقص باشد، در نهایت ناامید می‌شویم و بسیار غمگین‌تر از آنچه که باید باشیم، می‌شویم.

دانستن این که می‌توان احساسات را ترمیم کرد، بسیار مفید است.

مهم‌ترین چیزهایی که ممکن است بشکنند، آدم‌ها هستند. شکستن آدم‌ها از نوع خاصی است، چون تنها شکستن فیزیکی استخوان‌ها یا آسیب به جسم شما نیست. وقتی شما بسیار خشمگین می‌شوید و چیزی وحشتناک می‌گویید، یا کاری زشت انجام می‌دهید نیز ممکن است شکستن اتفاق بیفتد.

ما باید از ضعف‌های دیگران و خودمان چشم پوشی کنیم.

هیچ‌کس نمی‌تواند پدر یا معلم یا دوست کاملی باشد.

همیشه نقطه قوت شما در یک چیز، تبدیل به نقطه ضعف شما در چیز دیگری خواهد شد.