بریده‌هایی از کتاب دختر ماه

خدیجه گفت: «اینها مدعی شده‌اند که محمد ـ نعوذ بالله ـ فرزند برادرم، علی، نیست. خیزران چه روح بزرگی دارد که زیر بار این حرف‌ها کمر خم نمی‌کند. خدایش حفظ کند.» فاطمه گفت: «خیزران و برادرم حقیقت را می‌دانند. برای چه باید زیربار چنین تهمتی کمر خم کنند. خداوند از ضمیر افراد آگاه است و همین برای خیزران بس است.»

امروز شما به عشق دیدار امامتان اینجا گرد هم آمده‌اید تا با او تجدید بیعت کنید؛ اما هنوز فراموش نکرده‌ایم نامه‌های بسیاری را که پدرانتان برای مولایم، حسین‌بن علی، نوشتند و او را به کوفه فراخواندند و سفیرش، مسلم، را آن‌طور مظلومانه کشتند.» مردی که روی زمین نشسته بود و خاک بر سر می‌ریخت، در میان گریه گفت: «نگویید بانو! بیش از این شرم‌زده‌مان نکنید... این ننگ تا ابد از پیشانی ما و پدرانمان پاک نمی‌شود.» فاطمه صورت خیس از اشکش را پاک کرد و گفت: «پس هوشیار باشید که هزاران نامه و درخواست به هیچ نمی‌ارزد؛ اگر هنگام عمل، پا پس بکشید و به امامتان پشت کنید. آنها که تا پای جان بر سر عهد و پیمان خود بمانند، کارستان کرده‌اند که برای جدّم حسین، از میان آن همه فرستندهٔ دعوت‌نامه و عهد و پیمان، هفتاد و دو نفر بیش نبودند.»

فاطمه ادامه داد: «اما بدانید مولایم علی‌بن‌موسی بیشتر از آنکه از ما غم و اشک بخواهد، اطاعت می‌خواهد؛ ماندن تا آخرین نفس می‌خواهد؛ ایستادن در مقابل ظالم می‌خواهد.

. ما را از مسیرهایی بردند که حتّی یکی از محبّین آقایم نتواند به ایشان نزدیک شود و کلامی از ایشان بشنود. بمیرم برای دل آقایم

اگر محبّت امام در قلبی باشد و محبّت واقعی هم باشد، جز برای رضای خدا قدمی برداشته نمی‌شود. همین برای دنیا و آخرتت بس است

فاطمه به یاد روزهایی که برادرش، امام‌رضا، در کنارشان بود افتاد. نگاهی به چشم‌های مشتاق و پرسشگر زینب کرد و گفت: «روزی برادرم، علی‌بن‌موسی، فرمود: عقل شخص مسلمان تمام نیست، مگر اینکه ده خصلت را داشته باشد: از او امید خیر باشد، از بدی او در امان باشند، خیر اندک دیگری را بسیار شمارد، خیر بسیار خود را اندک شمارد، هر چه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود، در عمر خود از دانش‌طلبی خسته نشود، فقر در راه خدایش از توانگری محبوب‌تر باشد، خواری در راه خدایش از عزّت با دشمنش محبوب‌تر باشد، گمنامی را از پرنامی خواهان‌تر باشد. سپس فرمود: دهمی چیست؟ به او گفته شد: چیست؟ فرمود: احدی را ننگرد جز اینکه بگوید او از من بهتر و پرهیزکارتر است.

مبادا وظیفه‌ای را که به گردنتان است، فراموش کنید. به قدر آنچه می‌دانید در برابر آنها که نمی‌دانند مسئولید

هر که محبّت محمّد و آل محمّد را در دل داشته باشد، بدون شک در مسیر آنها قدم برمی‌دارد.

فاطمه لحظاتی سکوت کرد؛ سپس گفت: «اَلا من مات علی حب آل محمد، مات شهیدا... آگاه باشید هر که بر دوستی خاندان پیامبر از دنیا برود، شهید از دنیا رفته است... چه در این شهر و دیار باشد، چه هر کجای دیگر عالم.

وقتی ماندن دیگر کاری از پیش نمی‌برد، باید عزم رفتن کرد.