بریده‌هایی از کتاب رابطه ات را به فنا نده

دیگر رابطه‌تان را این‌طور نگاه نکنید که انگار بر کارها یا حرف‌های طرف مقابل کنترل دارید. شما با خودتان در رقابت هستید و تنها چیزی که می‌توانید بر آن تمرکز کنید حرکت‌های خودتان است.

اگر واقعاً می‌خواهید در رابطه عملکردی قوی داشته باشید، باید خودتان را قدرتمندانه مدیریت کنید.

وقتی چشمتان در پی کیفیت رابطه باشد، رابطه پیشرفت می‌کند.

در مواجهه با کسی که ظاهراً خیلی رومخ است، باز خودتان تصمیم می‌گیرید عصبی شوید یا نه. اگر مادرشوهرتان با شما بدی کرد، شما هم می‌توانید بدی کنید، می‌توانید به دل بگیرید، یا می‌توانید هیچ کاری نکنید. حتی می‌توانید جواب بدی‌اش را با خوبی یا درک بدهید. فقط یادتان باشد، شما هرگز در شرایط او نبوده‌اید، کودکی‌اش را تجربه نکرده‌اید، چیزهایی را که دیده ندیده‌اید و چیزهایی را که حس کرده حس نکرده‌اید.

به خودمان دروغ می‌گوییم، بعد تظاهر می‌کنیم که دروغ نمی‌گوییم، بعد تظاهر طوری در وجودمان نهادینه می‌شود که اسمش را واقعیت می‌گذاریم. به خودمان می‌گوییم اوضاع خوب است، درحالی‌که نیست. می‌گوییم مشکلی نیست، درحالی‌که هست.

از همسرتان نخواهید به‌خاطر شما خودش را عوض کند. اگر او هم از شما درخواست تغییر داشت، قبول نکنید. منظور این نیست که سعی نکنید آدم بهتری شوید؛ بلکه یعنی هرگونه تغییر ماندگار و مهمی باید از خود فرد نشئت بگیرد

اگر با کسی در رابطه هستید که دیگر با جان‌ودل مشارکت نمی‌کند، باید تا آخر عمر پایبند بمانید و تظاهر کنید هیچ مشکلی نیست؟ نه! اتفاقاً این یعنی زندگی با تظاهر. این نوع زندگی هیچ شرافتی ندارد! تظاهر یعنی عدم صداقت. کاری که به آن تظاهر می‌کنید صادقانه نیست؛ حتی اگر تظاهر به شادی و خوشبختی باشد.

خیلی‌ها می‌توانند از یک‌سری ارزش‌ها در رابطه اسم ببرند، ولی معمولاً چیزهایی که می‌گویند انتظاراتی است که از همسرشان دارند، چیزهایی مثل وفاداری و صداقت و ارتباط، ولی حرف واقعی‌شان این است که «به من خیانت نکن، به من دروغ نگو، وقتی مشکلی داریم با من حرف بزن»

تک‌تک عناصر زندگی‌تان چنان سرشار از روابط است که کیفیت این روابط تعیین‌کنندهٔ کیفیت زندگی است. خوب بودن این روابط، خوب بودن خودتان است و کلید موفقیتتان این است که بتوانید خودتان را تقویت کنید تا آزاد باشید یا بر تعاملات تمام این موقعیت‌ها تسلط یابید.

شرافت برای یک انسان یعنی عمل بر اساس حرفش. یعنی حرف و عمل یکی باشند؛ حتی وقتی فشارها و شرایط و عواطف این کار را سخت می‌کند. یعنی حرفی که می‌زنید حتی در سخت‌ترین شرایط هم برایتان ارزش زیادی داشته باشد!

داستایفسکی، «دروغ گفتن به خودمان عمیق‌تر از دروغ گفتن به دیگران است.»

احساس برحق بودن همچون افساری تنگ است و اگر می‌خواهید زندگی‌تان نتیجه بدهد، باید این افسار را شل کنید.

نه من و نه شما نمی‌توانیم کسی را وادار به کاری کنیم. یا همان‌طور که هست می‌پذیریمش یا نمی‌پذیریم.

آدم خودش نحوهٔ واکنشش را انتخاب می‌کند.

جروبحث هم نوعی گفت‌وگوست که اگر بگذاریم ادامه پیدا کند، به شیوهٔ زندگی تبدیل می‌شود. برای همین است که از فرمول ۱۰-۹۰ استفاده می‌کنم. کمی زیرکی به خرج دهید و نگذارید جروبحث بیش از ۱۰ درصد از کل گفت‌وگوهای شما و همسرتان را تشکیل دهد.

قانون ۵۶۷ رابطه: کاری را به این دلیل انجام ندهید که عوضش چیزی گیرتان بیاید؛ تغییر نکنید تا طرف مقابل را به تغییر وادارید.

اگر خواهان رابطه‌ای هستید که با ارزش‌های خودتان سازگار باشد، خب وظیفهٔ خودتان است که به وجودش بیاورید!

آگاهی شما تابعی از تمام چیزهایی است که از آن‌ها آگاه هستید؛ با هرچیزی هم که از آن آگاه هستید نوعی رابطه دارید.

مهم نیست تقصیرکار کیست (از کِی تا حالا پیدا کردن تقصیرکار مشکل را حل می‌کند؟) بلکه مسئله کشف نقص‌های عملکرد خودتان است.

قانون ۵۶۷ رابطه: کاری را به این دلیل انجام ندهید که عوضش چیزی گیرتان بیاید؛ تغییر نکنید تا طرف مقابل را به تغییر وادارید. فقط به این دلیل کاری را انجام دهید که آدم بهتری باشید. این هم درنهایت نوعی ابراز وجود است.