بریده‌هایی از کتاب توکیو در ۶۰ روز

کسی از آینده خبر ندارد؛ ولی به‌نظرم عشق به زندگی و تلاش برای موفقیت و هدفمندی، انسان را زنده و جوان نگه می‌دارد. تصمیم دارم برای خودم هزینه کنم و وقت بگذارم. می‌خواهم هیجاناتم را مدیریت کنم. پیگیر شنا و قایق‌سواری خواهم بود. می‌خواهم این ورزش‌ها را دنبال کنم و از آن‌ها لذت ببرم.

سبک زندگی‌ام با قبل فرق کرده است. در منطقهٔ یوتسویا به‌سبک ایران زندگی و رفتار می‌کردم؛ اما اینجا با مقاومت‌های ذهنی و تردیدها و ترس‌هایم مواجه شده‌ام و هر روز به فکر کشف ناشناخته‌ها هستم. اینجا می‌توانم آشپزی کنم و مواد غذایی مختلفی را امتحان کنم. راستی در اتاقم گُل نگه می‌دارم.

در توکیو متراژ خانه‌ها کم است و خانه‌ها به هم فشرده و نزدیک هم است. سبک قدیمی زندگی هنوز رایج است. همه‌جا تمیز و منظم است. افراد مسائل را با موشکافی نگاه می‌کنند و از همه‌چیز درست استفاده می‌کنند. هیچ اثری از اسراف، دورریختن و هدررفتنِ چیزی دیده نمی‌شود. بارها در دانشگاه دیده‌ام که با دقت و با فونت ریز از مطالب پرینت می‌گیرند تا ارزان‌تر تمام شود. حساب‌وکتاب دقیق دربارهٔ تصمیم‌ها و انتخاب‌ها، دقت، برنامه‌ریزی و نظم از مؤلفه‌های موفقیتشان است. در مدت اقامتم، دو کتاب دربارهٔ فرهنگ ژاپن خوانده‌ام. در هر دو کتاب بر این موضوع تأکید شده است.

مدتی است در توکیو زندگی می‌کنم و خدا را شکر، راضی‌ام. تلاش می‌کنم هر روز موضوع تازه‌ای یاد بگیرم و بهتر از قبل باشم. همین روحیه را در مردم توکیو دیده‌ام. آن‌ها بسیار پشتکار دارند و از انجام مسئولیت شانه خالی نمی‌کنند و آهسته و پیوسته در حرکت‌اند. یادگیری مادام‌العمر و رشد و پویایی از ویژگی‌های آن‌هاست. من نیز چنین ویژگی‌هایی دارم و می‌خواهم هدفمندتر و بهتر از قبل عمل کنم. در زندگی بسیار تلاش کرده‌ام و دست از مبارزه برنداشته‌ام. اعتقاد داشته و دارم که زحمات انسان همچون انرژی است و این انرژی‌ها هرگز از بین نمی‌رود. فکر می‌کنم نتایج تلاش‌های گذشته را گرفته‌ام.

جلسهٔ مفیدی بود و نکات خوبی آموختم. از خانم ساته خداحافظی کردم و به راه افتادم. به‌نظرم هفتهٔ بعد به‌سبب مصاحبه‌ها، بسیار مهیج و شلوغ باشد. جلسهٔ بعدی با پروفسور هفتهٔ بعد خواهد بود. در همین حین، خودگویی‌های جالبی با خودم می‌کردم. به خودم قوت قلب می‌دادم و از خودم می‌خواستم که با آرامش و سعهٔ صدر بیشتری به کارها برسم. این آرامش و تحمل و صبر را از مردم ژاپن آموخته‌ام که با هم‌نوعشان مهربان‌اند و با گذشت و صبورانه و با احترام برخورد می‌کنند. نظم ژاپنی هم مثال‌زدنی است.