بریده‌هایی از کتاب کتابخانه نیمه شب

لحظات شاد در زمان‌هایی خاص می‌توانند به درد تبدیل شوند.

«هیچ‌وقت اهمیت بزرگِ چیزهای کوچک رو دست کم نگیر

بازی تا زمانی که تموم نشده هیچ‌وقت تموم نمی‌شه. تا وقتی که حتی یه سرباز پیاده روی صفحه باشه تموم نشده. اگه حریفی فقط یه سرباز و یه شاه داشته باشه و حریف دیگه همهٔ مهره‌هاش رو داشته باشه، هنوز هم یه بازیه. و حتی اگه تو یه سرباز بودی (شاید همهٔ ما باشیم) اون‌وقت باید یادت باشه که سرباز جادویی‌ترین مهره‌ست. شاید کوچیک و پیش‌پاافتاده به نظر برسه اما این‌طور نیست، چون سرباز هیچ‌وقت فقط سرباز نیست. سرباز وزیریه که توی کمینه. تنها کاری که تو باید انجام بدی اینه که راهی برای پیشروی به جلو پیدا کنی. مربع به مربع بری جلو. می‌تونی به‌طرف دیگه برسی و همه‌جور قدرتی رو آزاد کنی

خواستن واژهٔ جالبیه. معنیش فقدانه. گاهی اگه اون فقدان رو با چیز دیگه‌ای پر کنیم، خواستهٔ اصلی به‌کلی ناپدید می‌شه. شاید بیشتر از مشکل خواستن، مشکل فقدان داری

پشت بیشتر شایعات حسادت نهفته‌ست.

«اگر کسی در جهت رؤیاها و مجاهدت‌هایش برای زیستن زندگی‌ای که تصور کرده است با اعتمادبه‌نفس پیش برود، با موفقیتی ناگهانی در لحظه‌ای معمولی مواجه خواهد شد.» او همچنین به این نتیجه رسیده بود که بخشی از این موفقیت محصولِ تنهابودن است. «من هیچ هم‌نشینی را به‌اندازهٔ تنهایی درخور معاشرت نیافته‌ام.»

«ترس از عشقْ ترس از زندگی است و آن‌هایی که از زندگی می‌ترسند، پیش از مرگ مُرده‌اند.»

«اگه هدفتون اینه که چیزی باشید که وجود نداره، همیشه می‌بازید. هدفتون این باشه که خودتون باشید. هدفتون این باشه که مثل خودتون ببینید، عمل کنید، فکر کنید. هدفتون این باشه که درست‌ترین نسخهٔ خودتون باشید. چیزی که هستید رو با کمال میل بپذیرید. اون رو تأیید کنید. عاشقش باشید. براش زحمت بکشید و یه لحظه رو هم صرف این فکر نکنید که مردم مسخره یا تحقیرش می‌کنن. پشت بیشتر شایعات حسادت نهفته‌ست. سرت رو پایین نگه دار. استقامتت رو حفظ کن. به شنا ادامه بده...»

«اگه هدفتون اینه که چیزی باشید که وجود نداره، همیشه می‌بازید. هدفتون این باشه که خودتون باشید. هدفتون این باشه که مثل خودتون ببینید، عمل کنید، فکر کنید. هدفتون این باشه که درست‌ترین نسخهٔ خودتون باشید. چیزی که هستید رو با کمال میل بپذیرید. اون رو تأیید کنید. عاشقش باشید. براش زحمت بکشید و یه لحظه رو هم صرف این فکر نکنید که مردم مسخره یا تحقیرش می‌کنن. پشت بیشتر شایعات حسادت نهفته‌ست. سرت رو پایین نگه دار. استقامتت رو حفظ کن. به شنا ادامه بده...»

گیرکرده در وسط. درحال تقلا، دست‌وپازدن و تلاش برای بقا با این‌که نمی‌دانست کدام طرف برود و رهسپار کدام مسیر شود بدون این‌که پشیمان شود.

آیا زندگی من به‌شکل معجزه‌آسایی از درد، یأس، اندوه، دل‌شکستگی، رنج، تنهایی و افسردگی آزاد می‌شود؟ نه. اما آیا دلم می‌خواهد زندگی کنم؟ بله. بله. هزاران بار بله.

«واقعاً زندگی رو نمی‌فهمم.» «مجبور نیستی زندگی رو بفهمی. فقط باید زندگیش کنی.»

ترس زمانی است که داخل سردابی سرگردان شوی و نگران باشی درِ آن بسته شود. یأس زمانی است که درْ بسته و پشت‌سرت قفل باشد.

تصویر سایه‌نمای بزرگ از یک درخت چنار که مانند والدی نگران روی آب خم شده بود وجود داشت و باد با دمیدن از لابه‌لای برگ‌هایش می گفت هیس! خانم الم گویی افکار نورا را شنیده باشد گفت: «اما تو رهسپار شدی و نجات یافتی.»

«اما تو رهسپار شدی و نجات یافتی.»

تو در بدترین لحظهٔ ممکن داری تسلیم می‌شی. تو نمی‌تونی تسلیم بشی نورا. تو چیزهای بیشتری داری که عرضه کنی. می‌تونی فرصت‌های بیشتری داشته باشی. نسخه‌های خیلی بیشتری از تو وجود داره. یادت بیاد که بعد از اون خرس قطبی چه حسی داشتی. یادت بیاد که چقدر دلت می‌خواست زنده بمونی.

اما زندگی نمی‌تواند تمام شود وقتی هنوز آغاز نشده است

اگه می‌فهمیدیم هیچ روش زندگی‌ای وجود نداره که بتونه ما رو دربرابر غم و اندوه مصون کنه، قضایا خیلی راحت‌تر می‌شدن. و اون غم ذاتاً بخشی از تاروپود سعادت و خوشبختیه.

ون زندگی صرفاً از کارهایی که ما می‌کنیم ساخته نمی‌شه، بلکه از کارهایی که نمی‌کنیم هم ساخته می‌شه. و هرلحظه از زندگی ما یه... یه نوع دوراهیه.

او معتقد بود هرچه افراد بیشتر در شبکه‌های اجتماعی به هم مرتبط می‌شوند، جامعه تنهاتر و منزوی‌تر می‌شود.