بریده‌هایی از کتاب کتابخانه نیمه شب

شاید در بعضی از زندگی‌ها فقط همین‌طور سرگردان می‌پلکی و انتظار چیز دیگری نداری و حتی سعی نمی‌کنی تغییر کنی. شاید بیشتر زندگی‌ها این‌طور بودند.

هرچه بیشتر روی فعالیتت متمرکز شوی، کمتر به چیزهای دیگر توجه می‌کنی؛ به‌نوعی از آنچه هستی فارغ می‌شوی و چیزی می‌شوی که می‌خواهی باشی.

هیچ‌وقت اهمیت بزرگ‌بودن چیزهای کوچک رو دست کم نگیر.

«هیچ‌وقت برای این‌که دنبال رؤیات بری دیر نیست.»

«به‌هرحال فشاره که ما رو می‌سازه. اولش زغال‌سنگی، بعد فشار از تو یه الماس می‌سازه.»

خواستن واژهٔ جالبیه. معنیش فقدانه. گاهی اگه اون فقدان رو با چیز دیگه‌ای پر کنیم، خواستهٔ اصلی به‌کلی ناپدید می‌شه

پی بُرد این همان‌چیزی بود که این زندگی احتمالاً شبیهش بود؛ یک پیست مسابقهٔ بزرگ. اما اصلاً نمی‌دانست در این تشابه آیا او اسب بود یا سوارکار.

همهٔ چیزهای خوب وحشی و آزادن.

نقل‌قولی از هنری دیوید ثورو بود. تمام چیزهای خوب وحشی و آزادند.

او گفت: «بین مرگ و زندگی، کتابخانه‌ای هست و درون آن کتابخانه قفسه‌هایی هستند که تا ابد امتداد دارند. هر کتاب فرصتی برای آزمودن زندگی دیگری را، که می‌توانستی داشته باشی، در اختیارت قرار می‌دهد، برای این‌که ببینی اگر انتخاب‌های دیگری کرده بودی، اوضاع چطور می‌شد... اگر فرصت داشتی حسرت‌هایت را جبران کنی، چه کار متفاوتی می‌کردی.»

هر کتاب فرصتی برای آزمودن زندگی دیگری را، که می‌توانستی داشته باشی، در اختیارت قرار می‌دهد

«اگه دنبال معنای زندگی باشی، هیچ‌وقت زندگی نخواهی کرد.»

گاهی فقط همین‌که حقیقت خودت رو بلند بگی کافیه تا دیگرانی شبیه خودت رو پیدا کنی.

شاید فقدان دستاوردها نبود که والدین و برادرش را ناشاد می‌ساخت، شاید انتظار رسیدن به مقام اول آن‌ها را ناشاد می‌ساخت.

موفقیت واقعی چیزی نیست که شما می‌سنجید. و زندگی مسابقه‌ای نیست که بتونید توش برنده بشید. این‌ها همه‌ش... چرت‌وپرته، واقعاً...

هنوز سرشاخه‌های دیگه‌ای وجود دارن. و هنوز امروزهای دیگه‌ای هستن.

زندگی صرفاً از کارهایی که ما می‌کنیم ساخته نمی‌شه، بلکه از کارهایی که نمی‌کنیم هم ساخته می‌شه.

اما آن چیزی که او در پانزده‌سالگی به‌طور کامل ارزیابی نمی‌کرد این بود که چه حسرت بدی را ممکن بود احساس کند و پدرش چه دردی را احساس می‌کرد از این‌که آن‌قدر به تحقق رؤیایی نزدیک باشی که خودت نتوانسته بودی به آن برسی.

«هیچ‌وقت اهمیت بزرگ‌بودن چیزهای کوچک رو دست کم نگیر. تو باید همیشه این یادت بمونه.»

او گفت: «باشه، زندگی‌ای رو ترجیح می‌دم که موفق باشم.» خانم الم با ناخشنودی پوزخندی زد: «در مقام کسی که یه‌عالمه کتاب خونده تو انتخاب کلماتت خیلی دقیق نیستی.» «ببخشید.» «موفقیت برای تو چه معنایی داره؟ پول؟» «نه. خب، شاید. اما این‌که ویژگی تعیین‌کننده‌ای نیست.» «بسیارخب. پس موفقیت چیه؟» نورا اصلاً نمی‌دانست موفقیت چیست. او تا مدتی طولانی احساس می‌کرد فردی ناموفق است.