بریده‌هایی از کتاب قدرت شروع ناقص

همهٔ فعالیت‌های برهم‌زنندهٔ حواس را از صبح خود حذف کنید. من عاشق اینم که مهم‌ترین کارم را اولِ هر روز انجام دهم، چون هنوز هیچ کار ضروری دیگری از راه نرسیده است

هیچ‌گاه قبل از ظهر ایمیل‌تان را بازبینی نکنید. من صبح ایمیلم را بازبینی نمی‌کنم. به این ترتیب، به جای این‌که صبحم را به برنامهٔ کاری دیگران اختصاص دهم، روی برنامهٔ کاری خودم تمرکز می‌کنم. این موفقیت بزرگی است که انرژی‌ام را برای بازبینی همهٔ ایمیل‌ها صرف نمی‌کنم.

وقتی می‌خواهید کاری را با بیشترین ظرفیت و به بهترین نحو انجام دهید، باید آگاهانه و حساب‌شده برخی از کارهای اضطراری را، که می‌توانید به تعویق بیندازید، برای لحظاتی کنار بگذارید. وقتی مدام با آشفتگی‌های ذهنی‌تان درگیر هستید، چطور می‌خواهید خلاق باشید؟

اگر به چیزی متعهد نباشید، همه چیز مایهٔ حواس‌پرتی شما خواهد بود

ما باید به مشغولیت‌ها «نه» و به تعهد در شاخهٔ تخصصی خود «آری» بگوییم.

اولویت شما فعالیتی لنگری می‌شود و مانند یک لنگر باقی روزتان را سر جای خود نگه می‌دارد. بدین ترتیب، وقتی اوضاع نابسامان می‌شود دقیقاً می‌دانید چه کارهایی را باید و چه کارهایی را نباید انجام دهید. دلیلش این است که از قبل کارهای مهم و ضروری را از بقیه تفکیک کرده‌اید.

انجام‌دادن یک کار به بهترین نحو، در مقایسه با انجام‌دادن چند کار با هم، نتایج بهتری به دنبال خواهد داشت. لازمهٔ تسلط یافتن تمرکز و استمرار است.

دانیل گیلبرت، استاد دانشگاه هاروارد، می‌گوید: «در جهان از چنین نعمتی بهره‌مند نیستیم که قبل از اقدام منتظر بمانیم راه‌حل کاملی پیدا شود.»

راهبرد ساینفیلد: یک عادت جدید انتخاب کنید و هر روزی که به آن پایبندید و آن را انجام می‌دهید، یک ایکس (X) بزرگ در تقویم بکشید. هدف روش فوق این است که به شما کمک کند ثبات قدم‌تان را حفظ کنید و رشتهٔ یک رفتار خوب از هم گسسته نشود.

روش آی‌وی لی: شش تا از مهم‌ترین کارهایی را که فردا باید انجام دهید بنویسید. یک فهرست وظایف بسازید و موارد را اولویت‌بندی و به ترتیب روی آن‌ها کار کنید. هدف روش فوق این است که به شما کمک کند اول مهم‌ترین کارها را انجام دهید.

قانون دو دقیقه‌ای: اگر کاری کمتر از دو دقیقه طول می‌کشد، همین الآن انجامش دهید. هدف قانون فوق این است که کمک کند کارها را به تعویق نیندازید و دست‌به‌کار شوید.

سال ۱۹۷۶ آمارشناسی به نام جورج باکس این جملهٔ معروف را نوشت: «همهٔ مدل‌ها غلط و برخی مفیدند.» نکته‌اش این بود که ما بیش از هر چیز باید بر این موضوع تمرکز کنیم که آیا چیزی را می‌توان به صورت مفید و مؤثر در زندگی روزمره به کار برد، به جای این‌که تا ابد بحث کنیم آیا یک پاسخ در همهٔ موارد صحیح است یا نه. همان‌طور که یووال نوح هراری، تاریخ‌شناس، می‌گوید: «دانشمندان کلاً موافق‌اند که هیچ نظریه‌ای صددرصد درست نیست. بنابراین، معیار واقعی محک دانش حقیقت نیست، بلکه کاربرد است. علم به ما قدرت می‌دهد. هرچه آن قدرت مفیدتر باشد، آن علم بهتر است.»

همیشه اثر ضریب فزاینده وجود دارد و وقتی اتفاق می‌افتد که خودتان را کاملاً برای یک حوزهٔ خاص وقف کنید. در بسیاری از موارد، اگر تا چند سال برای یک کار خاص حسابی تلاش و روی آن تمرکز کنید، می‌توانید چیز بیشتری به دست بیاورید، نه این‌که بی‌اشتیاق و ملایم پنجاه سال برای آن زمان بگذارید.

چند اولویت یعنی چیزهای زیادی در اولویت‌اند، ولی عملاً چیزی در اولویت نیست!» ـ گرگ مک‌کیون، اصل‌گرایی.

مهم‌ترین فعالیت هر روز را در ابتدای آن روز انجام دهید. این تنها شیوهٔ بهره‌وری است که به آن نیاز دارید.

ز شبِ قبل به اولین فعالیت فردا فکر کنید.

بزرگ‌ترین مانعِ به‌سرانجام‌رساندن عمدهٔ فعالیت‌ها شروع‌کردن آن‌ها است (بیرون‌آمدن از تخت کار پرمشقتی است، ولی همین که شروع کنید به دویدن، به‌پایان‌رساندن تمرین آسان‌تر می‌شود).

اگر به چیزی متعهد نباشید، همه چیز مایهٔ حواس‌پرتی شما خواهد بود.

فعالیت‌های نالازم را مثل شاخه‌های اضافهٔ درخت هَرَس کنید. محدودیت‌ها عامل رشد و بالندگی شما هستند.

به موارد واقعاً ضروری رسیدگی کنید و در اولین فرصت مجدداً به فهرست فعالیت‌های اولویت‌بندی‌شده‌تان برگردید. برای هدایت رفتارهای پیچیده از قوانین ساده استفاده کنید.