بریده‌هایی از کتاب قدرت شروع ناقص

شاید این تفاوت نیست که موجب دشمنی و قبیله‌گرایی می‌شود، بلکه فاصله است. وقتی نزدیکی زیاد شود، تفاهم هم بیشتر می‌شود. به یاد نقل‌قول آبراهام لینکلن افتادم: «من از آن مرد خوشم نمی‌آید. باید او را بهتر بشناسم.» حقایق ذهنیت را تغییر نمی‌دهند، دوستی این کار را می‌کند.

ما همیشه به این دلیل که چیزی درست است به آن باور نداریم، گاهی به چیزهایی باور داریم که ما را برای افرادی که به آن‌ها اهمیت می‌دهیم خوب جلوه می‌دهد.

ما یاد گرفته‌ایم در پاسخ به انتظارات، درخواست‌ها و نیازهای دیگران اقدامی انجام دهیم.

همهٔ شما می‌توانید این کار را انجام دهید، ولی تضمین می‌کنم بسیاری از شما این کار را انجام نخواهید داد.

اگر هیچ‌گاه برای هدف زندگی‌تان تصمیم نگیرید، اغلب خواهید دید که دارید رؤیای کس دیگری را زندگی می‌کنید.

فراد معمولاً شبیه سرباز رفتار می‌کنند، نه شبیه پیشاهنگ. سربازان تلاش فکری انجام می‌دهند؛ می‌خواهند افرادی را شکست دهند که با آن‌ها متفاوت‌اند. برای آن‌هاپیروزی احساس مؤثر است. اما پیشاهنگ‌ها مانند کاوشگرانی خردمند به‌آرامی تلاش می‌کنند منطقه را با دیگران ترسیم کنند. برای آن‌ها کنجکاوی نیرویی محرک است.»

اگر کسی که او را می‌شناسید، از او خوش‌تان می‌آید و به او اعتماد دارید ایدهٔ افراطی را باور داشته باشد، بیشتر احتمال دارد برای باور او ارزش و شایستگی قائل باشید و به آن فکر کنید. شما از پیش دربارهٔ بیشتر حوزه‌های زندگی با او موافق‌اید. شاید باید نظرتان را در این مورد هم تغییر دهید. اما اگر کسی که با شما بسیار تفاوت دارد همان ایدهٔ افراطی را پیشنهاد دهد، به‌راحتی می‌توانید او را احمق بدانید و نادیده‌اش بگیرید.

اگر نمی‌دانید پای چه اصولی باید بایستید و دارید به چه سمتی می‌روید، راحت از مسیرتان خارج می‌شوید و وقت‌تان را با انجام‌دادن کارهایی که نباید انجام دهید تلف می‌کنید یا استثنائاتی (فقط همین یک بار) قائل می‌شوید که شما را به سمت مسیری خطرناک سوق می‌دهند

بیشتر شکوفه‌های رز در صورتی رشد می‌کنند که به آن‌ها فرصت داده شود. به عبارت دیگر، بیشتر شکوفه‌ها مانند ایده‌های خوب‌اند؛ آن‌ها قابلیت دارند، اما برای این‌که کل بوته رشد کند و زندگی سالمی داشته باشد، باید غنچه‌هایی با بیشترین قابلیت را انتخاب کنید و بقیه را ببرُید.

ما بسیاری از تقاضاها را می‌پذیریم چون نمی‌خواهیم وقیح، مغرور و بی‌فایده جلوه کنیم، نه به این دلیل که به انجام آن‌ها علاقه داریم.

«باید تمرکز کنید، حواس‌پرتی‌ها را از بین ببرید، به یک چیز متعهد و در آن ماهر شوید.»

دلیل دیگری برای این وجود دارد که چرا ایده‌های بد دوام پیدا می‌کنند؛ چون افراد به صحبت‌کردن دربارهٔ آن‌ها ادامه می‌دهند.

نکتهٔ مهم این است که احتمال موفقیت‌تان زمانی بیشتر می‌شود که مجبور شوید کل توان و توجه‌تان را به کارهای کمتری اختصاص دهید. اگر می‌خواهید بر مهارتی مسلط شوید، واقعاً مسلط شوید. باید در مورد وقت‌تان گزیده عمل کنید. باید بی‌رحمانه ایده‌های خوب را دور بریزید تا برای ایده‌های بزرگ جا باز کنید. باید روی چند وظیفهٔ ضروری تمرکز کنید و عوامل مزاحم را نادیده بگیرید. باید خودتان را متعهد کنید که ده سال در سکوت کار کنید.

اکثر ما این آزادی را داریم که در هر لحظه تصمیم‌های بسیاری بگیریم، اما معمولاً تصمیم‌های‌مان با محیطی مطابقت دارد که خودمان را در آن می‌یابیم.

کسی که مقابل همه تسلیم می‌شود، در آخر هیچ اصلی متعلق به خودش ندارد. ـ ازوپ

در زندگی همهٔ ما لحظاتی هست که تقریباً هر روز تکرار می‌شود؛ لحظهٔ پی‌بردن به توانایی درون‌مان، لحظهٔ دیدن سوسویی دور از آنچه برای ما مقدر شده، لحظهٔ تجسم شخصیتی که در رؤیای خود می‌پروریم.

هر گاه دنیا صندلی‌اش را جلوی‌تان تکان داد، به خاطر بسپارید همهٔ چیزی که لازم دارید فقط تعهدِ انجام یک کار است.

تلاش برای انجام‌دادن بهترین کار با ذهنی آشفته همانند تلاش برای گرفتن طلای شنای المپیک بدون کلاه شنا است

مهم‌ترین فعالیت هر روز را در ابتدای آن روز انجام دهید. این تنها شیوهٔ بهره‌وری است که به آن نیاز دارید

اگر عادتی به شکل‌گیری رفتاری دیگر نینجامد، احتمالاً به دلیل آن است که از این سه قانون پیروی نکرده‌اید. مسیرهای مختلفی برای افتادن دومینوها وجود دارد. روی یک رفتار پرهیجان تمرکز و جلوی راهش را باز کنید تا در زندگی‌تان سرازیر شود.