بریده‌هایی از کتاب رها کردن آسان نیست

روزی با فردی آشنا می‌شوی که فقط‌وفقط انتخابش تو هستی. آن روز متوجه می‌شوی که چرا اوضاع با یک نفر دیگر هیچ‌وقت درست نشد.

تصمیم با شماست. همه‌چیز از شما شروع می‌شود.

بخشیدن یک نفر باعث نمی‌شود آزاری که قبل و بعد از جدایی به شما رسانده‌اند پاک شود، ولی به شما فرصتی می‌دهد تا دوباره نفس بکشید. تصمیم با شماست. همه‌چیز از شما شروع می‌شود.

بخشش به این معنا نیست که باید کارهایی را که کرده‌اند فراموش کنید. هیچ‌وقت به جملهٔ "ببخش و فراموش کن" اعتقادی نداشته‌ام. این جمله کاملاً غلط است. جملهٔ درست این است: "ببخش و از تجربه‌ای که به دست آورده‌ای برای رشد خودت استفاده کن."

بخشایش درواقع مکالمه‌ای است که شما با خودتان، روحتان و قلبتان انجام می‌دهید. شاید هیچ‌وقت جملهٔ "معذرت می‌خواهم" را از طرف مقابلتان نشوید و عیبی هم ندارد؛ چون انتخاب شما این است که تحت هر شرایطی گذشته را رها کنید.

برای بخشش تنها به یک نفر نیاز است و آن یک نفر خودتان هستید

مسئولیت خودتان را بپذیرید، به اشتباهتان اعتراف کنید و بعد رهایشان کنید.

پس هروقت حس کردید دچار عذاب‌وجدان شده‌اید، لیستی از کارهایی را که برای درست‌کردن اوضاع انجام داده‌اید بنویسید. وقتی ببینید هر کاری از دستتان برمی‌آمده انجام داده‌اید احساس بهتری نسبت به خودتان خواهید داشت.

بله، در گذشته اشتباهاتی کرده‌اید. چه کسی اشتباه نکرده است؟ شما تنها کسی نیستید که تصمیم‌های احمقانه گرفته است، ولی اینکه همیشه خودتان را بابت آن اشتباهات سرزنش کنید تنها باعث می‌شود احساس خیلی بدی داشته باشید.

هر بار که احساس عذاب‌وجدان کردید به خودتان یادآوری کنید که شما قادرید خودتان را آزاد کنید. هیچ درِ بسته‌ای مقابل شما قرار ندارد؛ بنابراین به‌جای اینکه اجازه دهید عذاب‌وجدان با شما مثل یک زندانی رفتار کند در را باز کنید و بیرون بروید. لازم نیست در گذشته گیر کنید.

مهم است که بدانید بخشیدن نشانهٔ ضعف نیست. تنها به این معناست که این توانایی را دارید تا موقعیت‌هایی را که در کنترل شما نیستند رها کنید و می‌دانید برای اینکه به روال عادی زندگی برگردید باید پذیرای شادمانی و خوشحالی باشید و برای این کار باید بار سنگین خشم و غمی که کمرتان را خم کرده است زمین بگذارید.

دارید. رفتار بد آن‌ها نباید باعث شود قدرت بخشیدن شما خدشه‌دار شود.

بخشش او ثابت کرد که حتی وقتی خرد شده است بازهم یک جنگجوست؛ بازهم می‌جنگد بخشش یکی از سخت‌ترین مراحل به هنگام رهاکردن گذشته است.

هر بار که می‌خواهید شخص دیگری را بنا به هر دلیلی سرزنش کنید این سؤال را از خودتان بپرسید که نقش شما در آن موقعیت چیست و چطور می‌توانید آن را درست کنید. در بیشتر مواقع خواهید فهمید که چند انتخاب برای پاسخ به این موقعیت دارید: یا اجازه می‌دهید آن اتفاق مزخرف بگذرد یا کینه به دل می‌گیرید که با هر بار فکرکردن به موضوع، وجودتان را ذره‌ذره نابود می‌کند.

وقتی دیگران را سرزنش می‌کنید، تنها به خود و دردتان یک‌جور مسکن موقت می‌دهید. در درازمدت این روش مفید نخواهد بود و درنهایت با گذشت زمان حالتان از همیشه بدتر خواهد شد.

بله آن‌ها به شما بدی کرده‌اند و این واقعاً آزاردهنده است، ولی شما هم این توانایی را دارید که بگویید "دیگر بس است. دیگر به این فرد قدرت نمی‌دهم".

به یاد داشته باشید که مجبور نیستید اجازه دهید افکارتان افسار زندگی‌تان را در دست بگیرند. آن‌ها تنها در صورتی شما را کنترل می‌کنند که خودتان این اجازه را به آن‌ها بدهید که یعنی این شما هستید که کنترل آن‌ها را در دست دارید.

مسئولیت‌پذیری درمورد زندگی و تصمیماتتان باعث می‌شود دیدتان باز شود.

روراست‌بودن با خودتان کار آسانی نیست، ولی طی سال‌ها متوجه شده‌ام که هرچه با خودم روراست‌تر هستم خوشحال‌تر می‌شوم.

به‌محض اینکه شروع می‌کنید که به یک نجات‌یافته مبدل شوید، زندگی را با وضوح بیشتری می‌بینید و افراد مناسب را به‌سمت خودتان و مسیر زندگی‌تان جذب می‌کنید.