بریده‌هایی از کتاب خاورمیانه عصر ظهور

قومی در مشرق خروج (قیام و انقلاب) می‌کنند. حق خویش را از دشمن مطالبه می‌کنند، ولی به آنان داده نمی‌شود. برای بار دوم، حق خویش را از دشمن مطالبه می‌کنند، اما به آنان داده نمی‌شود. وقتی چنین می‌بینند، سلاح‌های خویش را بر گردن خویش می‌افکنند (کنایه از قدرت‌نمایی نظامی یا حمله به دشمن)؛ پس آنچه می‌طلبند به ایشان می‌دهند، ولی از پذیرفتن آن خودداری می‌کنند تا این‌که قیام کرده و پرچم حکومت خویش را به امام عصر (عج) تحویل می‌دهند و کشته‌های این انقلاب و قیام، شهید محسوب می‌شوند. بدانید اگر من آن زمان را درک کنم، حتماً خود را برای امام مهدی (عج) نگاه می‌داشتم.

طبق آیات سوره اسراء و احادیث متعدد، یهودیان مفسد در فلسطین تجمع دارند و ایرانیان شیعی، طرف جنگ با یهود پیش از ظهور خواهند بود. مضافاً بر این‌که، از اهداف و آرمان‌های قوم زمینه‌ساز مشرق، آزادی فلسطین معرفی شده است؛ بنابراین جنگ با دشمن در فلسطین خواهد بود و به قرینه "فَیقَاتِلُون فَینْصَرُون"، محور شیعی به رهبری ایران در جنگ با اسرائیل پیش از ظهور، پیروز خواهد شد.

در احادیث تصریح شده است که پیش از ظهور، جبهه شیعی عراق، متشتت و دچار اختلاف فراوان بوده و حداقل سه نگاه متفاوت به حوادث جاری منطقه در میان شیعه عراق حاکم است و حتی این اختلاف تا بعد از ظهور نیز ادامه خواهد داشت و البته قدر مسلّم، یکی از این سه جریان، موافقان جبههٔ زمینه‌ساز یمانی و خراسانی - محور مقاومت شیعی - در برابر اشغالگران (حملهٔ سفیانی به عراق) است.

شهر تکریت، مقر و جایگاه مجرمانی چون صلاح‌الدین ایوبی، صدام (دیکتاتور شرور عراق)، ابوبکر بغدادی (رهبر سابق داعش) و در آینده نیز مأوا و مقرّ فرماندهی شرور دیگری با اسم رمز "عوف سلمی" خواهد بود. وجه مشابهت این مجرمان تکریتی، این است که هرچند شعار مبارزه با صلیبی‌ها و غربی‌ها را می‌دادند، اما در واقع دشمنِ شیعه بودند و هستند.

این نوشتار با روش کتابخانه‌ای و رویکرد توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع معتبر، می‌کوشد وقایع پرآشوب عراق قبل از ظهور را ترسیم نماید که فتنه "عوف سلمی" در مناطق سُنی‌نشین و تاثیر آن بر امنیت مناطق شیعی در عراق قبل از ظهور، نمونه بارز آن خواهد بود.

آیات ابتدایی سوره اسراء، عقوبت و مجازات یهود مُفسد را "وعده قطعی خداوند" معرفی می‌کند. احادیث ذیل این آیات، هویت مجازات‌کنندگان یهود را شیعهٔ زمینه‌ساز معرفی می‌کنند

حکومت آل‌فلان در مکه و مدینه عربستان - مشمول حملهٔ فراگیر ایران به منظور سقوط و فروپاشی حکومت نخواهد شد، زیرا طبق احادیث معتبر تا پانزده روز پیش از ظهور، مکه و مدینه تحت اختیار حکومت بنی‌فلان است - هرچند در اثر اختلافات، ضعیف شده‌اند، اما باقی خواهند ماند - و در واقع، مکه و مدینه بعد از ظهور و توسط امام مهدی (عج) آزاد خواهد شد.

چند کانون مرکزی در تحولات و حوادث پیش از ظهور و آینده جهان وجود دارد که شناخت و رصد کردن تحولات مربوط به آن‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است و می‌تواند ما را در تحلیل درست رویدادها و مباحث مرتبط با آخرالزمان و ظهور امام زمان (ع) در علم "آینده‌پژوهی" یاری دهد. این کانون‌های مرکزی عبارت است از: منطقه شام (سوریه)، ایران، عراق، فلسطین و عربستان. کشورهای مذکور در "جغرافیای ظهور" و در مثلث "مکه - کوفه - قدس"، مرکز تحولات و رویدادهای مهمی خواهند بود و در آینده این کشورها، پیش از ظهور، اتفاقاتی بسیار سریع و شگفت‌آور رخ خواهد داد که تأثیرات مهمی بر امنیت منطقه‌ای و حتی جهانی خواهند گذاشت.

بنابراین طبق احادیث فریقین، رایات مشرق پیش از ظهور که زمینه‌ساز حکومت مهدی موعود (عج) هستند، دارای سه شاخص بسیار مهم یعنی: شیعهٔ معتقد به امامتِ امام دوازدهم (وَ لَا یدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَی صَاحِبِکم)، ایرانی (قوم سلمان) و آرمان آزادی فلسطین هستند.

۶. برنامه آمریکا و اسرائیل، در راستای طرح "خاورمیانه جدید" بر این است که عراق، محور "بالکانیسم" خاورمیانه است. و اگر عراق تجزیه شود، دُمینوی تجزیه به سایر کشورها نیز سرایت خواهد کرد.