بریده‌هایی از کتاب وقایع نگاری مرگی اعلام شده

نخواستم باور کنم همان زنی است که تصور می‌کردم، زیرا برایم دشوار بود بپذیرم زندگی آخرسر تا این حد به ادبیات مبتذل و بازاری شبیه می‌شود.

مقوله‌های ناموسی به مثابه بِرکه‌هایی مقدس‌اند که فقط صاحبانِ مصیبت بهشان دسترسی دارند.

با فریاد صدایش زد: "سانتیاگو، پسرکم، چه‌ات شده!" گفت: "من را کشتند، خاله ونه"

آنخلا بیکاریو خیلی سربسته به دردسرهای ناشی از فقدان عشق اشاره کرد، اما مادرش با یک جمله بهش پاسخی دندان‌شکن داد: "آدم عشق را هم یاد می‌گیرد."