بریده‌هایی از کتاب صداهای ذهنت را خاموش کن

زنان دو برابر مردان افسرده و مضطرب می‌شوند و زیاداندیشی ممکن است یکی از دلایل آن باشد.

«اگه اهمیت بدی، وقت می‌کنی. اگه براش وقت نداری، به‌ش اهمیت نمی‌دی.»

اِرما بامبِک در جایی نوشته است: «اگر بتوانم از نو زندگی کنم، داخل خانه‌ام ذرت بوداده می‌خورم و شمعی صورتی را برای دل خودم روشن می‌کنم.»

وقتی خود را در فشار قرار می‌دهیم که از زمان خود به‌خوبی استفاده کنیم، انجام کارها دشوارتر می‌شود.

ما با افکارمان دنیایمان را می‌سازیم. به همین دلیل است که دو شخص می‌توانند یک چیز واحد را با دو شیوهٔ کاملاً متفاوت تجربه کنند.

ژان آنتلم می‌نویسد: «به من بگویید چه می‌خورید تا به شما بگویم چگونه انسانی هستید.» خب، اگر این را دربارهٔ ذهن بخواهیم بگوییم، شما همانی هستید که فکر می‌کنید.

خوب و بدی وجود ندارد، فکر است که خوب و بد را می‌سازد. ویلیام شکسپیر

اگر کارهایی را که دوست نداریم انجامشان را به تعویق بیندازیم، مجبور خواهیم شد بیش از وقتی که لازم است درباره‌شان فکر کنیم

روزی دست‌کم ۲۰ دقیقه راه برید، به اندازهٔ کافی بخوابید، غذاهای خوب بخورید و آب کافی بنوشید.

دکتر ایمونز، نویسندهٔ کتاب شیمی آرام‌بودن، در کتابش چنین آورده است که خوابیدن، ورزش و رعایت برنامهٔ غذایی در زمرهٔ «ریشه‌های استقامت و مداومت» هستند که ما را آرام و احساساتمان را پایدار نگه می‌دارند

زیاداندیشی فقط به فضای داخل سر انسان محدود نمی‌شد. هر برنامه‌ای برای جلوگیری از زیاداندیشی باید این را هم در نظر بگیرد که چه تأثیری بر جسم ما می‌گذارد، چراکه وقتی از بدنمان مراقبت می‌کنیم، از مغز خود هم مراقبت کرده‌ایم.

اگر می‌توانید کاری را یک بار انجام دهید و بارها از آن لذت ببرید، این کار را انجام دهید. کار را مضاعف نکنید.

پاک‌سازی و مرتب‌کردن خانه راه مناسبی برای جلوگیری از وقوع زیاداندیشی است. با توقف ریخت‌وپاش در خانه و دادن نظم به وسایل، دیگر وقت و انرژی‌مان را برای یافتن کلیدها تلف نمی‌کنیم.

وقتی کاری تا آخر انجام می‌شود، از مشغله‌های ذهنی ما کاسته می‌شود و فرصتی پیدا می‌کنیم که بهتر به کارهای دیگرمان برسیم.

همان‌طور که زمانمان را صرف زیاداندیشی می‌کنیم، با زندگی‌مان نیز رفتار می‌کنیم. زیاداندیشی فقط یک کار بی‌ثمر نیست، بلکه با هر دقیقه‌ای که صرف زیاداندیشی می‌کنیم، از اندیشیدن به آنچه برایمان بامعنی است بازمی‌مانیم.

بعضی از افکار شایستهٔ آن نیستند که جدی گرفته شوند و اگر آنها را جدی بگیریم، به آنها قدرت و اعتباری بی‌جا داده‌ایم. تلاشی که صرف مبارزه با افکار ناخواسته و مزاحم می‌کنید، فقط باعث افزایش قدرت آنها می‌شود.

به افکار خود توجه کنید

وقتی ما پنداره‌ای بزرگ برای خود داریم، گرفتن بسیاری از تصمیم‌ها ساده می‌شود، زیرا چارچوبی مطمئن و قابل‌اعتماد برای این تصمیم‌گیری‌ها در اختیار داریم و به‌عبارت‌دیگر، پایبند یک ارزش کلی هستیم. در این حالت همهٔ تصمیم‌گیری‌ها را به‌عنوان جزئی از تصمیم‌های بزرگ و کلی می‌بینیم. وقتی تصمیمی منطبق با ارزش‌های ماست، دیگر جایی برای فکرکردن باقی نمی‌ماند و در مسیری معین و مستقیم حرکت می‌کنیم.

می‌توانیم از جایی که هستیم شروع کنیم. می‌توانیم تفاوتی ایجاد کنیم. می‌توانیم در حق خود و دنیا کار مفیدی انجام دهیم

این فکر که از دست ما برای تغییر دنیا کاری ساخته نیست می‌تواند ما را فلج کند.