بریده‌هایی از کتاب در باب زندگی مینیمالیستی

استیو جابز همیشه لباس خاص خودش را می‌پوشید: یک پیراهن یقه‌ایستاده مشکی از برند ایسه میاکه، شلوار جین برند لیوایز مدل ۵۰۱ و یک جفت کفش کتانی از برند نیو بالانس، که حتی در سخنرانی‌های عمومی‌اش هم به پا داشت. مارک زاکربرگ، مؤس فیسبوک، ظاهراً شیفته تی‌شرت خاکستری است. معروف است که اینشتین همیشه یک مدل ژاکت می‌پوشید. این افراد از «زمان» ی که دیگران صرف انتخاب لباس و پیگیری مد می‌کنند بهره می‌برند و در عوض توجهشان را به چیزهایی معطوف می‌کنند که برایشان مهم است.

مینیمالیست‌ها خوش‌اندام‌اند با مینیمالیست‌های بسیاری ملاقات کرده‌ام، اما هیچ‌کدام از آن‌ها (حداقل تا این لحظه) اضافه‌وزن نداشته‌اند. کنجکاوم بدانم چرا؟ در کتاب‌های زیادی راجع به پاکسازی و مرتب کردن خوانده‌ام که کاهش وزن پاداش مضاعفِ دور انداختن چیزهای اضافی است. از زمانی که مینیمالیست شده‌ام، حدوداً ده کیلوگرم کاهش وزن داشته‌ام. بسیاری از افراد تأثیر کاهش وزن را از طریق مینیمالیسم این‌گونه توصیف می‌کنند که وقتی چیزهایی که در اطرافتان دست و پاگیر شده‌اند به‌تدریج از سر راه کنار می‌روند، نیروی چی ــ نیروی زندگی که در همه‌چیز سیلان دارد ــ در شما بهتر جریان می‌یابد و شما لاغر هم می‌شوید. به نظرم چیزهای خاص‌ترِ دیگری هم اتفاق می‌افتد.

، نیازی نیست زیاده‌روی کنید و چیزهایی را که واقعاً برایتان ضروری‌اند دور بیندازید.

آزمایشات نشان داده‌اند افرادی که در حجم بالایی از اطلاعات غرق می‌شوند در آزمایشات مغزی نسبت به کسانی که ماری‌جوانا استعمال می‌کنند عملکرد بدتری دارند.

وقتی وسایل کمتری داشته باشید، نظافت کردن تا سه برابر آسان‌تر می‌شود

هرچند ممکن است این‌گونه به نظر برسد که کاستن از متعلقات مادی‌مان به معنای از دست دادن داشته‌هایمان است، به نظرم بهتر است که ذهنمان را از نو ساماندهی کنیم. با حذف کردن چیزهای مازاد بیشتر از آنچه تصورش را بکنید به دست می‌آورید، چیزهایی مثل زمان، فضا، آزادی و انرژی.