بریده‌هایی از کتاب هنر همه فن حریف شدن در احساسات

بیماری عاطفی یعنی اجتناب از واقعیت به هر قیمتی. سلامت عاطفی یعنی روبه‌روشدن با واقعیت به هر قیمتی.

زندگی عاطفی ما شبیه ترن هوایی است. یک لحظه بالا می‌رویم و لحظه‌ای دیگر با سرعت به پایین رانده می‌شویم.

غریزهٔ مراقبت از خودمان، به‌وسیلهٔ پنهان‌کردن نقاط آسیب‌پذیرمان، غریزی و طبیعی است؛ حتی حیوانات هم این کار را می‌کنند. این کار همان مراقبت از خود است.

اگر بتوانیم احساسات‌مان، حتی چالش‌برانگیزترین‌شان را شناسایی، ابراز و کنترل کنیم، می‌توانیم از همان عواطف و احساسات برای خلق یک زندگی مثبت و رضایت‌بخش استفاده کنیم.

احساسات ما بخش بزرگ وحتی شاید بزرگ‌ترین بخش عواملی هستند که ما را به انسان تبدیل می‌کنند. اما در زندگی جوری وانمود می‌کنیم که انگار خلاف این است.

حرف‌های طرف مقابل را برای درک‌کردن گوش‌کنید، نه برای این‌که استدلال خودتان را از روی آن درست کنید

اجازهٔ احساس‌کردن به این معنا نیست که هر بار کسی به ما بی‌ادبی کرد یا ما را نادیده‌گرفت وسواس نشان دهیم؛ دقیقاً برعکس است و به معنای آموختن توانایی گذر از چنین لحظاتی، درس‌گرفتن از آن‌ها و ادامه‌دادن عملکرد عادی‌مان است.

هملت می‌گوید: «هیچ‌چیزی خوب یا بد نیست؛ این تفکر است که باعث می‌شود چنین شود.»

گاهی اوقات رفتارمان پیامی می‌فرستد که دقیقاً خلاف پیامی است که مدنظر ما است. اعمال‌مان با فریاد می‌گویند: «برو گم شو!» یا «من حالم خوبه!»، اما احساسات واقعی ما برای توجه التماس می‌کنند. اولین گام برای کامل روبه‌روشدن با احساسات خود و دیگری، حتی قبل از دانستن جزئیاتِ آن‌چه باعث این احساسات شده، این است که مهارت شناسایی را در خود توسعه دهیم.

در مطالعه‌ای، پنباکر پنجاه دانشجو را به دو گروه تقسیم کرد و از یک گروه خواست تا چهار روز متوالی درمورد مسائل مهم عاطفی و از گروه دیگر درخواست کرد چهار روز متوالی راجع به مطالب سطحی مقالاتی بنویسند. چند ماه بعد که این افراد را آزمایش کردند، در گروه اول، عملکرد سیستم ایمنی بهبود یافته بود و دانشجویان کم‌تر به مرکز بهداشتی‌درمانی دانشگاه مراجعه کرده بودند و با این‌که اعضای گروه اول اعلام کرده بودند که حین نوشتن درمورد موضوعاتِ حساس احساس پریشانی داشته‌اند، سه ماه بعد، از گروه دیگر خوشحال‌تر بودند

وقتی مردان با قدرت عمل می‌کنند، قوی و مدبر هستند، اما وقتی زنان با قدرت عمل می‌کنند، می‌گوییم رئیس‌بازی درمی‌آورند و می‌خواهند همه‌چیز را کنترل کنند. وقتی مردی صدایش را بالا می‌برد، همه ناگهان توجه‌شان جلب می‌شود، اما وقتی زنی صدایش را بالا می‌برد، می‌گویند جیغ‌جیغو یا دیوانه است. جامعه به ما می‌گوید که وقتی زنی احساسات شدیداً منفی‌اش را علناً ابراز می‌کند، کنترل خودش را از دست داده و باید تنبیه شود. وقتی مردی چنین کاری می‌کند، رفتار طبیعی مردانه است و مستحق مجازات و تنبیه نیست

در فینال سال ۲۰۱۸ تنیس آزاد امریکا، سرینا ویلیامز وقتی داور به‌خاطر خردکردن راکت تنیسش از او یک امتیاز کسر کرد، او را «دزد» خطاب کرد و به‌خاطر همین تنبیه شد. در گذشته بازیکنان مرد داد می‌زدند، فریاد می‌کشیدند و حرف‌های بدی به داور می‌زدند، اما هیچ‌وقت در بازی تنبیه نشده بودند. این فقط نمونه‌ای کوچک از برخورد متفاوت با خشم زنان و مردان است

تحقیقات واضح است: بهترین راه برای جذب دانش‌آموزان ایجاد رابطه است، نه جلوگیری از ایجاد رابطه؛ و مواداولیهٔ لازم برای ایجاد رابطه، همان احساسات و عواطف هستند.

در سال‌های اخیر، بحث «شکاف واژگان» بین خانواده‌های ثروتمند و فقیر مطرح بوده است. بچه‌هایی که در خانواده‌هایی با درآمد بالاتر به دنیا می‌آیند نسبت به بچه‌هایی که در خانواده‌های کم درآمدتر متولد می‌شوند، در معرض واژگان بیش‌تری قرار می‌گیرند و این شکاف ممکن است بر عملکرد تحصیلی بچه‌ها، قدرت کسب درآمد و حتی هوش‌شان در آینده تأثیر بگذارد.

کسب‌وکارهای معروف و بزرگ امریکا لبریز از قلدرها و شیفتگان قدرتی است که در دفترهایی لوکس و نورگیر پا روی پا انداخته‌اند. اگر تنها معیار موفقیت پول‌درآوردن باشد، این کسب‌وکارها موفق به شمار می‌روند.

دیگران تنها زمانی برای ابراز احساسات خودشان به من احساس امنیت می‌کردند که من خودم هم این کار را می‌کردم.

تلاش برای تبدیل‌شدن به خود برترمان هرگز متوقف نمی‌شود، اما نتیجهٔ نهایی ارزشش را دارد: سلامتی بهتر، تصمیم‌گیری بهتر، روابط بهتر، همه‌چیز بهتر.

«مکث‌کردن کمک می‌کند تا از گرفتن تصمیمی دائمی بر اساس حسی موقتی خودداری کنید.»

مطالعات محققین بر این ناحیه از مغز به این نتیجه رسیده است که قرارگرفتن در معرض محرک‌های استرس‌زای خفیف، به‌طور روزمره و در اوایل زندگی، باعث تقویت توانایی ما در آینده به منظور تنظیم و تعدیل احساسات شده و سرسختی ما را در شرایط مشابه در آینده تضمین می‌کند؛ اما قرار گرفتن در معرض استرس شدید یا طولانی، نتیجهٔ عکس دارد؛ باعث بیش‌فعالی در محور HPA شده و منجر می‌شود تا آخر عمر مستعد ابتلا به اضطراب باشیم.

هملت می‌گوید: «هیچ‌چیزی خوب یا بد نیست؛ این تفکر است که باعث می‌شود چنین شود.»