بریده‌هایی از کتاب جاودانه‌ها پائولو کوئیلو: گزیده عارفانه‌ها، عاشقانه‌ها و نکات اخلاقی

برای خشنودی خداوند باید همانند مردگان گورستان رفتار کنی، نباید اجازه دهی ناسزا یا تمجید دیگران روی تو تأثیر بگذارد. در مسیری که گام برمی داری فقط خدا را در نظر داشته باش و خشنودی او را ملاک عمل قرار بده. (مثل یک ببر زندگی کن)

چیزهای ساده، همواره شگفت انگیز هستند و فقط داناترین مردم قادر به دیدن آن هستند.

فقط نادان سعی در تقلید از رفتار دیگران دارد. اشخاص باهوش وقت خود را با این کار تلف نمی کنند. آنان توانایی‌های خودشان را پرورش‌ می‌دهند. آنان‌ می‌دانند که در جنگلی که صد هزار درخت دارد، حتی دو برگ با هم یکسان نیستند، همان طور که هرگز دو سفر در یک راه مثل هم نیستند. (پدران، پسران و نوادگان)

ما برای مبارزۀ خیر به کمک نیاز داریم؛ به دوست نیاز داریم. و زمانی که دوستان ما نزدیک نیستند، باید تنهایی مان را به سلاح اصلی خود تبدیل کنیم. (یادداشت‌های روزانۀ یک جادوگر)

افرادی که کارهای مفید انجام‌ می‌دهند از سرزنش و رفتارهای ناشایست دیگران هراسی ندارند؛ ولی کسانی که کار مفیدی انجام نمی دهند، تصور‌ می‌کنند که افراد مهمی هستند و همواره بی لیاقتی خودشان را در پشت هیاهو و زورگویی شان پنهان‌ می‌کنند. (مثل یک ببر زندگی کن)

اگر کسی برای شما هدیه ای بیاورد و شما آن را نپذیرید، آن هدیه از آن کیست؟ از آن کسی که قصد اهدا داشته! خشم، توهین و ناسزا نیز همین حکم را دارد. اگر آن را نپذیرید همچنان متعلق به کسی است که آن‌ها را با خود آورده.

نیروی اراده انسان را تغییر نمی دهد، زمان نیز آدمی را تغییر نمی دهد، اما عشق او را تغییر‌ می‌دهد. (عطیۀ برتر)

زیبایی یک قطعه شعر در قابلیت خوشحال کردن خواننده‌‌‌‌‌اش نیست. شعر همیشه یک شگفتی است که برای چند لحظه‌ می‌تواند نفس کشیدن ما را قطع کند. شعر بایستی در زندگانی ما همانند غروب خورشید باقی بماند: چیزی معجزه آسا و در عین حال طبیعی. (مکتوب)

هرکسی که وارد بیابان‌ می‌شود دیگر نمی تواند به عقب بازگردد. و وقتی نمی توان به عقب بازگشت، پس فقط باید نگران یافتن بهترین راه برای پیشروی باشیم. مابقی دیگر با الله است، حتی اگر خطر باشد.

مرگ همیشه باقی ماندن در یک موقعیت یکسان است. اگر شما خیلی آرام باشید پس در حال زندگی کردن نیستید. (مکتوب)

اگر فقط نوار شکستهامان را نگاه کنیم، فلج و از کار افتاده‌ می‌شویم؛ ولی اگر فقط به تماشای نوار موفقیتهامان بنشینیم، خودمان را عاقل تر و داناتر از آن حدّی که واقعاً هستیم فرض‌ می‌کنیم. پس ضرورتاً ما به هر دو نوار نیازمندیم. (مکتوب)

فهرست‌ آثار پائولو کوئلیو ۱۹۸۷ خاط‌رات‌ یک‌ مغ‌ ۱۹۸۸کیمیاگر ۱۹۹۰ بریدا ۱۹۹۱ عط‌یه‌ برتر ۱۹۹۲ والکیری‌ها ۱۹۹۴کنار رود پیدرا نشستم‌ و گریستم‌ ۱۹۹۴ مکتوب‌ ۱۹۹۶ کوه‌ پنجم‌ ۱۹۹۷ کتاب‌ راهنمای‌ رزم‌آور نور ۱۹۹۷ نامه‌های‌ عاشقانه‌ یک‌ پیامبر ۱۹۹۷ دومین‌ مکتوب‌ ۱۹۹۸ ورونیکا تصمیم‌ می‌گیرد بمیرد ۲۰۰۰ شیط‌ان‌ و دوشیزه‌ پریم‌ ۲۰۰۲ پدران‌، فرزندان‌ و نوه‌ها ۲۰۰۳یازده دقیقه

هرکسی که وارد بیابان‌ می‌شود دیگر نمی تواند به عقب بازگردد. و وقتی نمی توان به عقب بازگشت، پس فقط باید نگران یافتن بهترین راه برای پیشروی باشیم. مابقی دیگر با الله است، حتی اگر خطر باشد.

تنها راه فرار از حسادت، متمرکز کردن کلیۀ نیروهای مان روی عشق است. فقط یک چیز وجود دارد که باید به آن حسادت کنیم: و آن روح بزرگ، غنی و سخاوتمندانۀ کسانی است که آن عشقی را‌ می‌شناسند که در آتش رشک و حسد نمی سوزد.

تا پیش از اینکه دستگیر شویم، همیشه در وحشت دستگیر شدن بودم. حالا که ما را دستگیر و زندانی کرده‌اند ، این ترس معنی ندارد؛ چون اتفاقی که از آن‌ می‌ترسیدم پیش آمده. الان فقط وقت دعا و امیدواری به لطف خداست.

حقیقتاً زندگی با کسی که افسانۀ شخصی‌‌‌‌‌اش را دنبال‌ می‌کند، سخاوتمندی‌ می‌کند. (کیمیاگر)

پیروزی ممکن است به تو اعتماد به نفس دهد، اما نباید باری بر دوش تو شود. (رویدادنامه- زمانی که خود را برای پیروزی تربیت‌ می‌کنیم)

انتخاب یک راه به معنای رها کردن راه‌های دیگر است. اگر بکوشی به هر راه ممکن قدم بگذاری، عاقبت به هیچ جا نمی رسی. (بریدا) پیدا کردن یک چیز مهم در زندگی به مفهوم آن نیست که همۀ چیزهای دیگر را رها کنی. (بریدا)

عشق از ۹ جزء تشکیل شده است: صبر و متانت: «عشق متین است» ؛ مهر و محبت: «مهربان است» ؛ سخاوتمندی: «عشق در آتش رشک و حسد نمی سوزد» ؛ تواضع: «به خود نبالیده مغرور نمی شود» ؛ ظرافت: «عشق راهنمایی غلط و نامناسب نمی کند» ؛ تسلیم: «در پی منافعش است» ؛ تحمل پذیری: «خشمگین نیست» ؛ معصومیت: «از بدی‌ها رنجیده خاطر و متألم نمی شود» ؛ صداقت و خلوص: «از بی عدالتی‌ها شادمان نمی شود؛ اما با حقیقت خشنود‌ می‌شود» . (عطیۀ برتر)

مهم نیست که چه فیلمی در حال نمایش دادن است. پردۀ نمایش همچنان سر جایش باقی است. اهمیتی ندارد که اشک‌هایی سرازیر یا خون‌هایی جاری‌ می‌شوند، برای اینکه هیچ چیز نمی تواند سفیدی پرده را لکه دار کند. به این ترتیب خداوند همانند آن پردۀ سینما همانجا و پشت سر همۀ شادی‌ها و غم‌های زندگی قرار دارد و همۀ ما وقتی فیلم زندگیمان به پایان رسید، او را ملاقات خواهیم کرد. (مکتوب)